ေန႔ကိုရက္စား ရက္ကိုလစား လကိုႏွစ္စားႏွင့္ အခ်ိန္ေတြ အေတာ္အသင့္ ကုန္သြားခ့ဲပါျပီ
မန္ေနဂ်ာ Park Chanyeolပင္ Wuကုမၸဏီက ထြက္လိုက္တာ ႏွစ္,ႏွစ္ခန္႔ ရိွခ့ဲျပီပဲ
ျမိဳ႕ေပၚမွာ ရိွရိွသမ်ွ သူပိုင္ဆိုင္တာေလးေတြ ေရာင္းခ်ခ့ဲျပီး ေမြးရပ္ေျမ နယ္ျမိဳ႕ေလးမွာ ၾကက္ေၾကာ္ဆိုင္ေလးဖြင့္ကာ ဇာတ္ျမဳပ္ေနထိုင္ေနသည္ မဟုတ္ပါလား
"မင္း တာ၀န္ယူသလား မန္ေနဂ်ာpark"
"ကြ်န္ေတာ့အသက္နဲ႔ ရင္းျပီး တာ၀န္ယူပါတယ္ သူေဌး"
"ေကာင္းျပီေလ Do Kyungsooသာ Jonginရဲ႕အေရွ႕ ျပန္ေပၚလာခ့ဲမယ္ဆိုရင္ မင္းပါ ဟိုေကာင္ေလးေနာက္ အေဖာ္လိုက္သြားရမယ္ဆိုတာ နားလည္ထားပါ"
"ဟုတ္က့ဲ ကြ်န္ေတာ္နားလည္ပါတယ္ ဒီမွာ ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ ကုမၸဏီႏႈတ္ထြက္စာ ကြ်န္ေတာ့ကို ခြင့္ျပဳပါဦး"
"ေကာင္းပါျပီ Park Chanyeol ကံေကာင္းပါေစ"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေဟ့!! ေကာင္ေလး! အ့ဲဒါေတြ ေလွ်ာက္မလုပ္နဲ႔ေလကြာ"
Chanyeolတေယာက္ ျမိဳ႕ေပၚမွ သြား၀ယ္လာေသာ ဆိုင္အတြက္ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းပစၥယေတြကို ကားေပၚမွခ်ေနရင္းႏွင့္ ေကာင္ေလးကို လွမ္းေအာ္ေနရျပန္ပါသည္။
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး လူၾကီးရဲ႕ ဒီေလာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္"
ေကာင္ေလးကလည္း ခ်စ္စဖြယ္အျပံဳးေလးျပံဳးလိုက္ရင္း သူ႕ကို ျပန္ေအာ္ေနျပန္ပါတယ္
"လုပ္ႏိုင္ႏိုင္ မလုပ္ႏိုင္ႏိုင္ကြာ ကိုယ့္စကားကို နားေထာင္စမ္းပါ ေကာင္ေလးရာ...ေပး!ေပး! ေၾသာ္...ကဲ....အ့ဲဒီ ပစၥည္းေတြကို ေအာက္ကိုခ်ထားစမ္းပါကြာ"
"ရပါတယ္ဆို လူၾကီးကလည္း"
"ေကာင္ေလး!!ကိုယ့္စကား နားမေထာင္ဘူးလား"
လူၾကီးက ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ေျပာလာျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ Kyungsooလည္း လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားေသာ စကၠဴပံုးေလးကို ေအာက္ခ်လိုက္ရပါေတာ့သည္။
"ရျပီမလား!!!ေတာ္ျပီ ခင္မ်ားကို ဘာမွကူမလုပ္တာ့ဘူး ဒီအတိုင္းပဲထိုင္ေနေတာ့မယ္"
