“သတို႔သားေလးက ေခ်ာလိုက္တာ.... အ့ဲဒါေၾကာင့္လည္း ဟုိသတို႔သားၾကီးက ငုံထားမတတ္ ခ်စ္ေနတာေနမွာ"
မိတ္ကပ္ျပင္ေပးျပီး အ၀တ္အစားလဲေပးေနသည့္ အကူမိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ စကားမ်ားေၾကာင့္ သူ႕မ်က္ႏွာ ပိုျပီးထူပူလာခ့ဲပါသည္။
“ကြ်န္ေတာ့ကို ျပင္ဆင္ျပီးသြားျပီမလား"
“ျပီးသြားျပီေလ သတို႔သားေလး...ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
“ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ေတြ အရမ္းလႈပ္ရွားေနလို႔ တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္လို႔ပါ"
“အာ_____ဟုတ္တာေပါ့ ဒီေန႔မွ မဂၤလာေဆာင္တာဆိုေတာ့လည္း စိတ္လႈပ္ရွားမွာေပါ့ေလ အ့ဲဒါဆိုလည္း ကြ်န္မတို႔ကို ခြင့္ျပဳပါဦးေနာ္"
“ေကာင္းပါျပီ"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Do Kyungsooတစ္ေယာက္တည္း ရိွေနသည့္ သတို႔သား နားေနခန္းထဲသို႔ Kris တိတ္တိတ္ေလး ၀င္လာခ့ဲပါသည္။
မွန္အရိပ္ထဲတြင္ ျမင္လိုက္ရေသာ မထင္မွတ္ထားသည့္ ပံုရိပ္ေၾကာင့္ Kyungsooလန္႔သြားခ့ဲပါသည္။
ဟိုလူၾကီး! ေသြးေအးေအးနဲ႔ ရက္စက္တတ္ေသာ Kim Jonginရဲ႕ လူၾကီးပါ
“ခင္__ခင္မ်ား ဘာလာလုပ္တာလဲ ကြ်န္ေတာ့အခန္းထဲက အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္သြားစမ္း"
မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြ ထြက္က်လာမတတ္ စူးစူးဝါးဝါးစိုက္ၾကည့္ျပီး ခ်ဥ္းကပ္လာခ့ဲေသာ Wu Krisေၾကာင့္ Kyungsooထိုင္ေနသည့္ ထိုင္ခုံမွ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ပါသည္။
“မင္းက ေတာ္ေတာ္ အသက္ျပင္းတာပဲ Do Kyungsoo"
“ခင္မ်ား အခုခ်က္ခ်င္း က်ဳပ္အခန္းထဲက ထြက္သြားလို႔ေျပာေနတယ္ေနာ္"
“အဟင္း...ဟင္း...ဟင္း...ဟင္း ထြက္သြားမွာပါ ထြက္သြားမွာေပါ့ ဒါေပမ့ဲ ဒီအတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ဖူး မင္းရဲ႕အသက္ကို ႏႈတ္ျပီးမွ ထြက္သြားမွာ နားလည္လား"
ဟိုလူၾကီးက ေျပာျပီးသည္ႏွင့္ ကုတ္အက်ႌအိတ္ကပ္ထဲမွ မဟူရာေရာင္ ေတာက္ပေနေသာ ေသနတ္တစ္လက္ကို ထုတ္ယူလိုက္ပါသည္။
“ခင္မ်ား အထင္လဲြေနျပီ"
“ဟား...ဟား...ဟား....ဟား ငါက အထင္လဲြတယ္ ဟတ္လား အဟင္း...ဟင္း....ဟင္း....ဟင္း တစ္ခါပဲ အလိမ္ခံေတာ့မယ္Do Kyungsoo! မင္းကိုျပန္ေတြ႕လို႔ ငါခ်စ္တ့ဲ ငါ့ရဲ႕ေယာက္်ားက ကြာရွင္းဖို႔ စီစဥ္ခ့ဲတာ မင္းျပန္ေပၚလာလို႔ Jongကငါ့ကို စြန္႔ပစ္ခ့ဲတာ....မင္းကိုသိပ္မုန္းတယ္ Do kyungsoo! ငါမင္းကိုသိပ္မုန္းတယ္"
