Barတြင္ Park Chanyeolႏွင့္ တခြက္ေလာက္ေသာက္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ Do Kyungsooနဲ႔ ပတ္သက္၍ သူ လံုး၀မသိခ့ဲေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသိခြင့္ရခ့ဲပါသည္။
“ခင္မ်ားေယာက္်ား Wu Krisက သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ Kim Jongin!! က်ဳပ္နဲ႔ D.O.ရဲ႕ဘ၀ ေအးခ်မ္းေစဖို႔အတြက္ D.O.ကို မပတ္သက္ပါနဲ႔ေတာ့ ခင္မ်ားေမ့ပစ္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မွာပါ က်ဳပ္ေျပာခ်င္တာ အ့ဲဒါေလးပါပဲ က်ဳပ္ကို ခြင့္ျပဳပါဦး Kim Jongin"
Park Chanyeolက သူ႕ကို Kyungsooႏွင့္ မပတ္သက္ဖို႔ အတန္တန္အထပ္ထပ္မွာခ့ဲျပီး ျပန္သြားခ့ဲပါသည္။
ေနာင္တေတြ နာက်င္ေၾကကြဲရွက္ရံြမႈေတြ တေပြ႕တပိုက္ႏွင့္ Kim jonginဆိုသည့္ သူကေတာ့ barထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေသာက္ေနျမဲ ေသာက္ေနဆဲ က်န္ခ႔ဲပါတယ္...
“Wu Kris...ခင္မ်ားအရမ္းရက္စက္တယ္..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မူးရူးျပီး ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေတာ့မွ သူထိုင္ရာက ထပါသည္။
“သူေဌး ျပန္ေတာ႔မလား"
“က်ဳပ္အိမ္မျပန္ဘူး...မန္ေနဂ်ာၾကီး"
“ဟာ!!!အ့ဲဒီလို မလုပ္ပါနဲ႔ သူေဌးရယ္ အစ္ကိုက ဖုန္းဆက္ျပီးေမးေနျပီ"
“ဟုတ္လား!!ခ်စ္ကိုကိုက က်ဳပ္ကို ဖုန္းဆက္ေမးတယ္ေပါ့ ေမးပါေစ ေမးပါေစ!! အဟက္ဟက္!!အလကားလူၾကီး အသည္းႏွလံုးမရိွတ့ဲလူၾကီး မုန္းတယ္Wu Kris... ခင္မ်ားကို က်ဳပ္သိပ္မုန္းတယ္"
“ကဲပါ သူေဌးရယ္..ကြ်န္ေတာ္သူေဌးကို ဘယ္ပို႔ေပးရမလဲ"
“ငါ့ရဲ႕ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းကိုပဲ ပို႔ေပးပါ"
“ဟုတ္က့ဲ ေကာင္းပါျပီသူေဌး"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မန္ေနဂ်ာၾကီးက သူ႕ကို တိုက္ခန္းေရွ႕ထိ လိုက္ပို႔ေပးခ့ဲျပီး ျပန္သြားပါသည္။
ခ်စ္သူရဲ႕ အရိပ္အေငြ႕ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေသာ တိုက္ခန္းတံခါးေလးရဲ႕ တံခါးကို မေျပာင္းလဲေသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ ဂဏန္းမ်ားႏွိပ္လိုက္ျပီး ၀င္လာခ့ဲပါေတာ့သည္။
~~“ေဟာ!! Kim Jonginေရာက္လာျပီ!! မနက္ကတည္းက ေမွ်ာ္ေနတာ... ကြ်န္ေတာ္ေလ ခင္မ်ားကို အရမ္းသတိရေနတာ"~~
