Paris'in tek kahramanı olan Chatnoir okulundaki en güzel kız olan Marinetteye aşıktır fakat Marinette ne Adriana nede Chatnoire aşıktır Adrianı en iyi dostu olarak görür Chatnoiri ise Paris'in kahramanı arkadaşı olarak görür ama ya Marinette'nin Cha...
Gene annemin 'kalk' diye bağırması ile uyandım. Hemen yataktan kalkıp banyoya girdim. Rutin işlerimi halledip odama geri döndüm. Acaba ne giysem ya hımmm¿
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Beyaz spor ayakkabımı giyip saçımı da örüp aşağı indim. Gene harika bir kahvaltı vardı. Hemen masaya oturup güzelcene karnımı doyurdum.
Çantamı alıp anne ve babamı öpüp okula doğru koşmaya başladım. Tam o sırada birisine çarptım. Kafamı kaldırıp baktığımda Choleyi gördüm.
"Marinette iyimisin bir yerine birşey oldu mu?"
"Yok canım asıl sen iyimisin?"
"Bende iyiyim neyse hadi okula gidelim."
Dediğinde kafamı sallayıp onu takip ettim.
Sınıfa girince Adrianı gördüm. Kafasını sıraya koymuş gene uyuyordu. Bende gidip Alyaya 'günaydın' diyip sırama oturdum yani Adrian'ın yanına. Acaba onu uyandırsam mı? Ama korkuyorum ya çünkü onu kim uyandırmaya çalışsa çok sinirlenip onu uyandıran kişinin kalbini kırıyordu.
Sonrada gidip ondan özür diliyordu ama yinede onu hiç kimse uyandırmaya cesaret edemez. Fakat uyandırmak zorundayım çünkü hoca onu uyuyor olarak görürse çok kızar. Elimi omuzuna koyup onu sarsmaya başladım. Tam o anda elini kaldırıp elimi sert bir şekilde tutup sıraya vurdu. Bende o anda koca bir çığlık attım.
Adrian benim çığlığımı duyunca hemen kafasını kaldırıp bana baktı. Beni görünce gözlerini kocaman açtı ve elini çekti. Fakat tırnağını derime bastırmıştı bu yüzden elimde kan vardı.
Ama ben kana dayanamam ki! Kendi kanımı görünce hemen bayılırım. Aynı şuan olduğu gibi, bilincimi kaybetmeye başlamıştım en son hatırladığım şey;
"Marinette, Marinette ben çok özür dilerim. Lütfen aç gözlerini!" gerisi karanlık.
❤💔❤💔❤💔❤💔❤💔
Gözlerimi binbir zorlukla açtığımda bana bakan okulun doktoru ve Adrianı gördüm.
"Oh uyandın sonunda."
Dedi Adrian elimi tutarak bende hemen elimi çektim. Ona kızgın değilim ama kırgınım beni çok üzmüştü. Elim sargılıydı ve okuldaki revirdeydim. Sanırım beni buraya Adrian getirmişti.
"Dokunma bana."
Diyip ellerimi göğüsümde birleştirdim
"Ya bak çok özür dilerim. Ben o kişinin sen olduğunu bilsem yaparmıyım hiç¿ Gerçekten özür dilerim affet beni lütfen."
Dediğinde onu hemen affetmek istedim ama hayır inadına trip atıcam görücek o gününü.
"Rahat bırak beni eve gitmek istiyorum!"
Diye tısladım o da tamam diyip beni eve bıraktı zaten okulda bitmişti ona bakmadan eve girdim. Odama çıkıp pijama giyip yatağa oturdum. Tam o sırada aşağıdan annemin sesini duydum.
"Marinette kızım sana bir zarf geldi gel bi aşağı."
Diye bağırdığında hemen aşağı inip elindeki zarfı kaptığım gibi odama çıktım.
Zarfı açınca tahmin ettiğim şeyin geldiğini anladım. İçinde dün chatnoir ile çektiğim fotoğraflar vardı.
Adrian
Offf prensesimin kalbini çok kırdım. Onun gönlünü almam lazım ama nasıl olucak. Hemen chatnoire dönüşüp Marinette'nin evine gittim. Camından baktığımda duvara birşey yapıştırıyordu.
Daha dikkatli bakınca bunlar dün çekildiğimiz fotoğraflar olduğunu anladım. Sanırım onları sırf arkadaşı olduğum için duvara yapıştıracaktı. Camı tıklayınca yerinden sıçrayıp bana baktı. Benim olduğumu görünce camı açıp beni içeri aldı.
"Merhaba kedicik."
"Merhaba prenses nasılsın eline noldu?"
Dedim sargılı olan elini göstererek sanki bilmiyorum¿
"Önemli birşey değil ya kazayla oldu."
"Nasıl bir kaza bu anlatsana¿" Diyip yatağa oturdum.
O da bugün olan herşeyi anlattı. Onun canını acıtmıştım çok pişmanım.
"İşte böyle ama kazayla oldu yani Adrian bilerek yapmadı." Diyip fotoğrafları yapıştırmaya devam etti.
"Peki ona kızgın misin?"
Dediğimde kahkaha atmaya başladı fakat çok güzel kahkaha atıyordu.
"Hayır ona kızgın değilim ama kırgınım. Beni çok üzdü fakat o görücek gününü inadına trip atıcam bak görürsün!"
Dediğinde rahatlamıştım en azından bana kızgın değildi. Bir kere ben onun tribini sonsuza kadar çekerim
"Peki prenses sen nasıl istersen. Neyse benim gitmem lazım yarın gene gelicem."
Diyip ayağa kalktım ve yanına gidip yanağına uzun bir öpücük kondurdum. Baya bı kızarmıştı kırmızı yanakları aynı elma gibiydi.
Camdan çıkıp ona el salladım. O da şoktan çıkıp bana el salladı bende arkamı dönüp eve gittim.
Devam Edecek
Evet arkadaşlar bugünlük bu kadar oy verip yorum yapmayı unutmayın bir sonraki bölümde görüşmek üzere by by 😘😘
