İlk Aşkım : Marichat

HAWKMOTH

Marinette

Hemen Chatnoirden ayrılıp ayağa kalktım. Tam kapıya doğru gidiyordum ki kedi kolumu tuttu.

"İstersen bende geliyim seninle. Ailenle bende konuşurum."

Dediğinde başımı iki yana salladım.

"Olmaz babam seni görünce daha çok kızar. Sen git en iyisi ben aileme herşeyi anlatıp rahatlatıcam."

Dediğimde kararsız bir şekilde bana baktı.

"Aklım sende kalacak."

Dediğinde yanağına öpücük kondurdum.

"Sen beni merak etme kedicik."

Diyip odadan çıktım babam aşağıda sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Annem ise onu sakinleştirmeye çalışıyor.

"Marinette bize bunu açıkla!" Diyip televizyonu gösterdi.

Televizyonda alışveriş merkezinde kedinin beni öptüğü an vardı. Ah Chatnoir ah seni öldürücem!

"Baba şey o benim erkek arkadaşım ama kızmayın lütfen... "
Sözümü babam kesti;

"Ben sana onunla sevgili olmana kızmadım Marinette. Bunu bizden neden gizledin ona kızdım!"

Dediğinde rahat bir nefes verdim.

"Ya baba 1 hafta oldu sevgili olalı yoksa ben sizden birşey saklar mıyım?"

Dediğimde annem bana tip tip baktı.

"Öyle bir saklarsın ki!"

Hemen gidip onlara sarıldım. Bi tanecik ailem benim onları çok seviyorum yaa.

"Bir daha bizden birşey saklama tamam mı güzel kızım!?"

Dediğinde babam, olumlu anlamda kafamı salladım.

"Peki şimdi o nerede?"

Dediğinde annem, bilmiyorum anlamda omuzlarımı düşürdüm.

"Gerçekte kim olduğunu bilmediğimiz birinin nereye gittiğini nereden bilelim!" Dedi babam.

"Yakında herşeyi açıklar eminim ki."

Dediğimde ikisi de 'umarım' diyen bakışlarını bana attılar.

Chatnoir

Eve doğru giderken bir anda kedi kulaklarımda bir sızı hissettim. Baya sızlıyordu, bunun anlamı Master fu beni çağırıyor demekti! Acaba bir sorun mu var? Gecenin bu saatinde beni çağırması pek normal birşey değil bence.

Hemen yönümü Master fu'nun evine yönelttim. Evin önüne geldiğimde kapı gene ben çalmadan açıldı. Bende içeri girip Master fu'nun karşısına oturdum.

"Hoşgeldin Chatnoir."

"Hoşbuldum demeyi çok isterdim ama gecenin bu saatinde beni çağırdığınız için pek hoşbulmadım!" Dediğimde güldü.

"Önemli birşey olmasa çağırmazdım ama konu çok önemli Hawkmoth ile ilgili!" Dediğinde ciddileştim.

"Hımm dinliyorum!"

"Kelebek mucizesinin kwamisinden yani Nurudan bir bilgi aldık. Hawkmoth mucize sayesinde yaşıyormuş!"

"Nasıl yani?"

"Yani Hawkmoth mucizesini takmasaydı o şuan hayatta değildi. O gerçekte kimse şuan ölü diye biliniyor maalesef. Eğer sen onu bulup mucizesini alırsan o anında ölücek!"

Dedi. Bende şok içinde onu dinledim.

"Anladım eee zaten ölü diye biliniyor ben onu öldürsem kafasını kırsam katil sayılmam dimi?"
Dediğimde güldü.

"Sayılmazsın fakat sen onu mucizesini alıp öldür. Elini kana bulama sonra o sevdiğin kızı kaybedersin!"

Dediğinde gene bir şoklama yaşadım.

"Siz onu nereden biliyorsunuz?"
Dediğimde sırıttı.

"Evlat unutma ki seni mümkün olduğu kadar takip ediyorum ve her günün sonunda Plaggden ne yaptığını öğreniyorum."

Dediğinde elimle yüzüme vurdum.

"Ben onu unuttum ya!"

"Neyse sen eve git dinlen. Bende Nuru sayesinde Hawkmothun nerede olduğunu bulmaya çalışıcam!"

"Birşey sorucam siz madem o kwami ile iletişim geçebiliryordunuz neden bunu iki yıl önce yapmadınız?"

"Çünkü Hawkmoth buna izin vermiyordu. Artık git gide güç kaybediyor ve Nuruyu artık kontrol edemiyor."

Dediğinde aklıma takılan bir soruyu sordum;

"Ama akuma kurbanları gittikçe daha da güçleniyor. Eğer Hawkmoth güçsüzleşiyorda ben akumaları yenmekte niye zorluk çekiyorum? Yoksa bende mi zayıf kalıyorum?" Dedim telaşlı bir şekilde.

"Hahaha korkma sen güç kaybetmiyorsun. Hawkmoth anca güçlü üzüntü, sinir, öfke içeren insanları akumalandırabiliyor. Yani güçlü olan aslında insanlar. "

Dediğinde rahat bir nefes verdim.

"Oh iyi rahatladım."

"Hadi sen git dinlenme bak."

Ayağa kalkıp Master fuya 'görüşürüz' diyip kendi evime gittim. Dönüşümden çıkıp üstümü değiştirdim. Plagga peynirini verdikten sonra yatağa yatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Devam Edecek

Evet arkadaşlar bu günlük bu kadar oy verip yorum yapmayı unutmayın bir sonraki bölümde görüşmek üzere by by 😘😘

Kelime sayısı= 563