Ilang beses bang dapat magpakatanga sa pag-ibig bago makita na wala naman talagang pag-asa?
Hindi naman talaga masamang umasa 'di ba, pero hanggang saan mo ba kaya?
This story is about a woman who loves a man dearly, wholeheartedly, and unconditiona...
Just a little peak to my next stories 💋💋💋 Impermissible,Was I Ever Really Loved By You?And How Can I UnloveYou?
💘PROLOGUE of IMPERMISSIBLE💘
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
"Look at me Shironey... Seriously? Tart? Why did you do that? Anong kalokohan ang pumasok sa utak mo at ginawa mo iyon? You know very well that you're allergic in peanuts. So why? Why did you ate that?" Tanong ni Kuya sakin. Nakabaling ako sa kabilang bahagi ng kama para iwasan ang nagtatanong nitong mga mata.
"P-Please Kuya. I'm not in the right mood to argue with you now. Can't you at least be a little less inconsiderate and get the hell out of here? Alam ko namang kating-kati ka nang pumunta kay Lavertha. I'm sorry na nandito ka ngayon samantalang dapat ay nage-enjoy ka kasama siya. I'm sorry for the trouble. But I can manage now. You don't have to look for me. Mom and Dad will be back soon." Wika ko dito. Ayoko makipagtalo dito ngayon.
"Okey. I'll go. If that's what you really want." Anito.
Dinig ko ang mga yabag at ang pagbukas ng pinto at muling pagpinid niyon. Nakagat ko ang ibabang labi sa pagpipigil na mapahikbi. Umalis nga talaga ito.
"H-Huh...Such a jerk...." Tuluyan na kong napaluha.
Why so cruel?
Lalo pang nawala ang lakas ko sa nangyari. Nararamadaman ko pang nagsisimula ng mamaga ang mga labi at pisngi ko. Isa ito sa mga reaction ng katawan ko sa allergy. Ngunit kumpara sa sakit at pagod na nararamdaman ng katawan ko, wala pa din iyong binatbat sa sakit at kirot na nararamdaman ng puso ko.
Hindi ako gaano nabahala sa mga dinalang babae ni Kuya sa tahanan namin dahil alam kong mga past time lamang iyon ni Kuya. Wala pa itong sineryoso isa man sa nakarelasyon nito. But this time, it's a different case. I know quite well na seryoso na ito. He even took Lavertha inside his secret place. In the place na kahit minsan sa buhay ko ay hindi ko pa nakita. Ni isa sa mga laman ng kwarto na iyon ay hindi ko pa nabistahan. Pag nagpipinta si Kuya hindi ito nagpapaistorbo. May mga gawa ito na nakadisplay sa mansyon pero ni isa samin ay hindi pa nakita kung paano ito magpinta.
Pinalipas ko ang ilang sandali. Tahimik akong umasam na sana ay tumunog muli ang pinto at bumalik ito. Pero hindi ko na nadinig ang pag-ingit niyon.
Dahan-dahan akong tumihaya at dalawang kamay na tinakpan ang mga mata ko at mahinang lumuha.
Unti-unti akong lumingon sa kinakapwestuhan nito kanina at laking gulat ko nang makitang andoon pa ito. Kunyari lamang pala ito umalis at pinatunog lamang ang pintuan nang sa ganoon ay mapalingon ako.
