Samimiyeti eksik bu çarpık hayatta, neden herşey bu kadar sahte ve zor ? Neden korkup kaçıyoruz hesap sormak yerine ? Susmak, dilimizi koparıp kör kuyulara atmak gibi zalimce değil mi ? Neden kaybettik tüm samimiyetimizi ? Bu insanlık savaşıydı, insan olmamız için kazanmamız şarttı. Savaşmadan neden teslim ettik yüreklerimizi ?
Bu sahte hayat beni de çok yordu inanın. Uzandığım her elin sahteliğinden, tutunduğum her gönlün kahpeliğinden yoruldum artık. Sahteliğiniz de, kahpeliğiniz de sizin olsun. Yoruldum ben, sizin kirleriniz benim yürek yorgunluğum oldu. İsimlerini saymak istemediğim ya da çoğunun ismini dahi unuttuğum pisliklerle kirlenen, umutlar çöplüğü oldu hayatım. Def ettim sizleri ama hayatımdan temizleyemediğim inancıma kir tutan izlerinizi. Çok mu zordu samimi olmak, çok mu zordu en harbisinden sevmek. ?
Çok kadın tanıdım benim kadar kadın değildi, çok erkek de tanıdım benim kadar erkek olamadı bu hayatta. Şimdi hepsi gönül çöplüğümün yıkıntıları arasında. Bana da bu pisliğin kokusunu çekmek ve şu dizeleri söylemek düşüyor;
ღ ღ ღ ღ ღ
Ağlamaktan yorgun düşmüş takatim,umutsuzluktan uyuşmuş saç diplerim
Diz kapaklarım attığım adımlardan daha titrek
Bu yüreğe bir el uzatılması gerek, karanlıklara hapsolmuş gülüşlerime gün yüzü
Sevgisizlikten neredeyse durmuş bu kalbe sevgi gerek
Tek isteğim samimi bir gülüş, sıcacık bir sarış üşüyen kalpten
Çok mu zor, sahicisinden birini sevmek ? Çok mu zor, gerçek gömleklerini giyinmek ?
Dürüstlük hainlikten daha korkutur olmuş artık,
Neden insanlık samimiyeti gömmüş toprağa ?
Hem de balçıklar sıvamış üstüne, çıldırmışcasına
Neden herkes olmuş yalancı, sevmeyenler neden birbirine sevgili ?
Sevgiyi bilmeyenler, neden diline sakız etmiş o inci tanesini ?
Erdem sayılmış üstelik, saydığım bu rezilliklerin hepsi
Çok mu zor, samimiyet diyarlarının kalpte keşfi ?
Çok mu zor, sevgi dokunuşlarıyla sarmak sevgilinin ellerini ?
Çok mu zor, kalpte can bulsun istediğim bu imkansızlıklar ?
Çok mu zor, gönlümün sevgili bir gönülde hapsi ?
Çok mu zor, tükenmiş bu türden umuda sarılmak ?
Aynı dilden konuşan, aynı yöne bakan, umut olup ömre dolan birini bulmak
Aşkı umudu en saf haliyle, bedende değil gönülde yaşamak, çok mu zor ?
YOU ARE READING
Sakura-Şiirsel Hikayem
PoetryÖmrüm kocaman bir hayal oldu hayat karmaşasında. Hepinizin olduğu gibi yara bere ve kırıklar içinde kaldı yürek izlerim. Ama yılmadım trajik hayatımın kahkalarını muhteşem bir kitaba döndürdüm AŞK' I HAYAL adında. Kaybolan tüm umutlarım hayallerim y...
