ღ Fiyakalı Çöküş ღ

7.1K 1K 285
                                    

Sersemliğine sıkıca sarıldığım bu sahtekar hayat, ne de fikayalı çöküşleri işledi gönül paydama. Payımda ise ürkek çırpınışlarım kaldı. Eşitlik öylesine bir bozuldu ki, hayat hikayemin sonsuzluğuna ufacık bir olasılık düştü. Ömrüme suç misali işlenen acıları öyle bir azık ettim ki; mutluluk nedir, mutlu olursam ne yaparım bilemez bir haldeyim.

İnsan mutluluktan korkar mı ? Ben deli gibi korkuyorum. Düşüncesi bile titrek bir bedenle uyku haline dönüşüyor gecelerimde. Ve ben kendini kaybetmişesine sarılıyorum acılarla dolu hayat hikayeme. Öylesine bir çöküşe kaptırıyorum ki düşlerimi, fasıl fasıl tekrar buluyor şu dizelerimle fiyakalı çöküşlere tutuklu gülüşlerim ;

ღ ღ ღ ღ ღ

Hayata dair felsefe kuramları yetmedi açık yaralarıma

Hesaba çektiğim anılarım, masum çıktı hayat davamda

Kayıplarıma dair gecelerimin hükmü mutlak uykusuzluk

Göz çukurlarımda da, kandan koca koca prangalar

Umudumu çalıp giden yelkovanın peşinden avare koşarken

Akıp gitti usulca, zaman saatimdeki kum taneleri avuçlarımdan

Başvurduğum her çıkar yol da, birkaç çizik daha bıraktı şakaklarımda

Sonunda en harabesinden bir fiyakalı çöküş kaldı payımda

Asaleti vicdan olan, terki huzur yapayalnız ruhumda

Bana düşen ömre törpü mutlak kalabalık oldu hayatımda

Ve ak düşen saçlarımla, aklı salim insan yokluğu sınavım oldu

Sakura-Şiirsel HikayemWhere stories live. Discover now