CHAPTER FOURTY THREE

337 12 2
                                    

Brielle's POV

"Rukawa kurutin mo nga ako"

"Aray! Bakit ang lakas!"

"Sabi mo kurutin kita! "

"Arghhh gunggong ka talaga!"

"Ako kang ang tatawag sa iyong Brick ha? "

"I kove you baby"

"I love you too mommy!"

Bakit? Bakit ngayon ko.lang naalala lahat...

Si kuya bakit nilihim nya sa akin lahat

Hanggang ngayon hindi pa ata nauubos ang luha ko sawang sawa na ako....

Sawang sawa na akong iyakan ang nakaraan.. bakit? Bakit kailangan pa tayong saktan?

Bakit kailangan pa tayong masaktan?

"Beshy pwede bang umalis ka muna" narinig ko ang pagtutol nya pero ngumiti ako kahit na alam kong hindi naman umabot sa mata  kaya tumango na sya ...

Ang bigat bigat ng pakiramdam ko naiiyak ako pero parang wala ng luhang gustong lumabas sa mga mata ko..

Naubos na ata sila...

Bigla namang pumasok sa isip ko ang isang bagay...

Paghihiganti...

Nagkagulo gulo ang buhay ko dahil sa paghihiganti na yan...

Napatigil ako ng may narinig akong kumatok pero hindi naman ako tumingin dito

Napakuyom ko ang kamao ko habang  pinipigilan ang kahit na anong emosyon na gustong lumabas sa akin

Ayoko muna ng kausap

"Pwede bang umalis ka---"














"Princess"









princess..

Napalingon ako at bigla na namang bumagsak ang luha ko..

"Daddy"

Lumapit sya sa akin at mas lalo pa akong napahagulgol ng yakapin nya ako.

"Daddy!"

"Princess! Nandyan na ang mga pasalubong mo!"

"Thank you po!"

"Princess anak miss na miss ka na ni Daddy" daddy  yung daddy ko...

"I love you Daddy!"

"Mahal na mahal ko din kayo Princess"

"Daddy bakit bakit hindi ka bumalik? Daddy miss na miss na kita!" Napahigpit ang yakap ko sa kanya

"Patawarin mo si Daddy patawarin nyo ako ng mommy mo...Brielle " mas lalo pa akong napaiyak ng humarap sya sa akin ng nakangiti at hinalikan ang noo ko

"Hindi.. hindi na kita iiwan"

Napapikit na lang ako ag dinama ko ang yakap ng ama...

Pakiramdam ko ay gumaan lahat parang nawala lahat ng kinikimkim ko mula pa kanina

"Sorry princess" napahiwalay na naman ako sa yakap ni Dady at muling napangiti ng mapait..

Napailing na lang ako at sunod sunod na namang bumagsak ang luha ko sorry..

Sorry princess..

Ayan na naman ayoko ng marinig ang saltang yan

"Tama na please.. ayoko na ...

Worst Nightmare (COMPLETED)Where stories live. Discover now