Totally Captivated (BoyxBoy)

Chapter 26 - Boom! Blast! Worth It.

(Jessie’s POV)

~

Wala na. Nakalimutan na niya talaga na monthsaray namin ngayon. Ansaklap at ang saket sa feeling </3. Nandito ngayon ako sa Nurse Office. Gusto ko munang mapag-isa. Nakatulog ako ng dalawang oras. Tiningnan ko yung iPhone 5s ko (A/N: ABA’Y SOSYAL! >:P) Heh! Dapat lang! xD

Andami-daming message na galing kay Angelique at Maybell. Na-disappoint ako kasi wala lang naming message na galing kay Rayne. Kahit pag-alala lang wala pa rin akong natatanggap. Aya. Bumuhos nanaman yung mga luha ko. Pinigilan ko ang sarili ko para hindi mapasigaw sa galit at sa inis. Bigla nalang bumukas yung kurtina at nakita ko si Seb na nakatayo sa harapan ko.

Nagulat ako, nanlaki yung mga mata ko kasi paano nakarating dito si Seb? Di ba may klase pa to? Kaya tinanung ko siya, “Bakit ka nandito? Diba may klase ka pa? At bakit mo alam nandito ako sa Clinic?” gulat kong tanong sa kanya. “Nag miscall ka kasi sa akin at nag text ka na kung anu-anong letra kaya akala ko nakidnap ka. Agad-agad akong pumunta ditto para hanapin ka and I saw your reflection through that glass window.” sabi niya.

Nangingilid yung mga luha ko sa mga gilid ng aking mata. “O bakit ka nga pala umiiyak?” tanong niya sa akin. Nagbilisan itong lumabas yung mga luha ko. I cried out all of my tears habang yakap yakap ko siya. Wala naman siyang paki-alam kahit nababasa na yung damit niya. Nung kumalma ako ng konti tinanong ko siya, “Is there any medicine that can heal a heartache? Kahit pain reliever lang?” “No. Walang gamut para sa sakit sa puso.” tugon niya naman sa tanong ko. Nagsimula nanaman akong umiyak. 

“Bakit ganon? Kahit ang espesyal ng araw para sa amin ngayon hindi niya matandaan?!” galit kong tanong sa kanya. “Let me guess, Monthsaray ba ninyo ngayon?” napatahimik ako sa tanong niya kaya tinanguan ko lang siya. “Eh GAGA ka pala eh!” ARAY! Binatukan niya ako! Gago yun ah? “HOY! ANSAKET NUN HA? ANU BANG PROBLEMA MO? KITA MO NGANG UMIIYAK NA YUNG TAO DITO BINABATUKAN MO PA!” inis kong sigaw sa kanya. “For sure! May surprise yun! Ikaw? Makakalimutan? Mahal ka nung tao! Dapat espesyal o engrande baka isa lang sa mga plano niya yung nag-maang maangan na nakalimutan niya special day niyo ngayon." pagsesermon ni Seb.

Nabigyan talaga ako ng lakas ng loob pero konti lang like, 25%. May hinala talaga ako na nakalimutan niya monthsaray namin. :'( (S: Masyado kang Pessimistic! Ano ba? Cheer up! Baka pakulo lang ito ni Rayne.)

Sana nga. Sana.

Pagkatapos naming mag-usap ni Seb ay bumalik na siya sa 4th subject niya. Papasok nlang daw ito kahit late na siya. Hahahhaha kaya ako. Eto naglalakad patungo sa gate kasi nga wala na akong gana pumasok sa last period ko. Baka makita ko pa si Rayne na walang kibo dun. Nagsimula nanamang bumagsak ang mga butil na luha ko kaya pinahiran ko ito.

Lalabas na sana ako nung may humugot sa kamay ko. Tinakpan niya bibig ko at blinind fold ako. May tumutusok na kutsilyo sa giliran ko. (A/N: What I mean is pinaramdam lang na may kutsilyo sa gilid. Hindi yung tinusok talaga na at nag durugo yung katawan ni Jessie. Understood? Good! xD)