Totally Captivated (BoyxBoy)

Chapter 37 - PMS? Bad Mood?

(Rayne's POV)

~

Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Bakit ba kasi nakalimutan naming isarado yung kurtina. Baka nakita nung mga kapitbahay ni Jessie yung pagmamahalan naming dalawa? (／゜ロ゜)／

Nako! Patay. (⊙o⊙)＠

Tatayo na sana ako para isarado yung kurtina pero may naramdaman ko yung mga kapit ni Jessie. Hinigpitan niya yung kapit kaya hindi nalang ako kumawala. Baka ma-istorbo ko pa siya. Tinitigan ko ang mala-anghel na mukha niya. Napaka-swerte ko talaga pagdating sa kanya. Kahit na nagkamali ako but still tinggap parin niya ako open arms. I know what I did before was the ugliest thing I've ever done in my life. I hate it everytime I remember him balling his eyes out and the reason for those tears is me.

My imagination stopped when someone cuddled closer to me. Nakahiga na ngayon si Jessie sa dibdib ko and he snuggled close to my armpits. I find it cute so I poked his cheeks to make sure kung gising ba to. So I poked it, but no response. Kinuha ko yung phone ko para makunan siya ng litrato. Pagkatapos ginawa ko itong wallpaper. Ang cute niya talaga. Para siyang anghel na binigay ng Diyos sa akin. Hinalikan ko yung mga pisngi niya, gumalaw siya ng kaunti.

He opened his eyes like a baby then he beamed me his precious smile. "Good Morning Hubby." He smacked my lips pero bago siya humiwalay hinawaka ko yung mga batok niya para hindi siya makalayo. I licked his lower lip begging for entrance and he just opened his mouth. I forced my tongue to enter his mouth our tongues are battling for dominance (siyempre panalo yung sa akin xD)We stopped kissing each other in order for us to catch our breaths. 

 *Pak* 

"Ang aga aga! yan yung binungad mo sa akin! Wala man lang Good Morning Wifey?! Make out session agad agad? Ganun?!" Hala bakit ba to galit? (/o.O) "Wifey, meron ka ba?" tanong ko sa kanya.

 *PAK* 

" Leche ka! Anong akala mo sa akin babae?!" Ayayaaaaaay parang seryoso nga ito. Namumula na yung ilong at tenga niya parang may usok na lumalabas dun. "Good Morning Wifey." :) Nginitian ko siya ng pinakamatamis na ngiti. "Morning." yun lang? Yung lang tanging reply niya? Hala! Ano ba naman ito! ╮(‵▽′)╭ ♡♡♡♡♡♡♡♡ "Anong gusto mong kainin?" tanong niya sa akin. Seriously? Magluluto siya? "Hmmmmm pwede bang ikaw nalang?"

 *boink* 

"HOY MAXIMILLIAN RAINEER MIKAEL! TIGIL TIGILAN MO AKO! BAKA HINDI KA NA TALAGA MAKAKATIKIM SA AKIN! >:(" (S: Ikaw naman kasi eh. Alam mong galit na, ginagalit mo pa rin. Sadista ka ba?) Ay sobra naman tong subconcious ko. Oh sige sige na.

 Nilapitan ko si Jessie kasi nakatalikod ito. Niyakap ko siya sa likuran. Napatigil naman siya sa ginawa niya. "Sorry na Wifey. Maharot lang talaga yung isip ko. (A/N: Wow sinisi pa yung utak sa pagiging maharot.) Wag ka nang magalit please. Lalambingin nalang kita buong araw. Sige na please? Okay I'll make it up to you. Ako na magluluto ng tanghalian at hapunan natin. Okay?" sabi ko sa kanya. "Talaga?" paninigurado niya. "Sure. Anong gusto mong kainin ngayon?" tanong ko sa kanya. "Corned Beef, Friend Rice, Tocino, Chorizo at Itlog." Ha? Itong lahat kakainin niya? (⊙o⊙) Alam ko naman na kaya niyang kainin tong lahat pero I never expected this to be many.  Hindi nalang ako nagreklamo baka magtampo yung Wifey Baby loves ko. Wifey na, Baby ko pa <3 HAHAHAHA wala eh, Mahal ko siya eh. Kaya nagsimula na akong magluto.