✔He Forget Me -kookmin-

Final

<Jimin>

Kapıda heyecanla beklerken kalbimin gümbürtüsünden kulaklarım uğulduyordu.Kapıyı açan Jungkook'tu.O da benim gibi nefes nefeseydi.Ona ne olmuştu ki?

"Ee şey Jung-"Ben konuşacakken aniden beni hızlıca kendi göğsüne doğru çekmiş ve sıkıca sarılmıştı.Bir yandan saçlarımı öpüyor,bir yandan ağlıyordu. Ben şaşkınlıkla Taehyung'a doğru bakarken neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Taehyung ise yüzündeki büyük gülümseme ve dolu gözleriyle bizi izliyordu.

"Ne-ne oluyor? Jungkook iyi misin?Tae ne oldu bu çocu-"Lafımı bölen Jungkook'un sesiydi.

"Jimin b-ben çok özür dilerim b-bunca zaman seni nasıl hatırlayamadım?"Donup kalmıştım sanki,tüm algılarım kapanmıştı.

"Ha?"Konuşamayacağımızı anladığında Taehyung söze girdi.

"Ona sizin anılarınızı anlattım Jimin. Fotoğraflarınızı gösterdim. O seni hatırladı Jimin,Jungkook iyileşti."Söyledikleri ile ben de ağlamaya başladım tıpkı Jungkook gibi.
Jungkook birden beni kucağına aldı ve alır almaz öpmeye başladı.Açlıkla ve özlem ile öpüyorduk birbirimizi.

"J-jungkook.."

"Seni o kadar çok özledim ki."Durdu ve gözyaşlarımı sildi.

"Seni o kadar çok özledim,o kadar çok özledim ki..Kokunu,sesini,sevgini. Seni üzdüm Jimin,ben seni çok üzdüm ama sen ne olursa olsun pes etmedin teşekkür ederim bir tanem hâlâ benim olduğun için. Her şey için özür dilerim sevgilim.."Bu sefer Taehyung'a döndü.

"Sana da teşekkür ederim hyung hatırlamamı sağladığın için.Ah bana anlattığınız her şeyi hatırlıyorum!" Gözlerim dolu dolu onu izlerken bana dönerek gülümsedi.Bu sefer de dayanamayıp ben öptüm onu kiraz dudaklarından.Tutku da vardı şimdi öpüşmemizde.

Biz öpüşürken biraz ilerimizde hâlâ bizi izleyen bir Taehyung'un olduğunu hatırlayınca aniden ittirdim Jungkook'u. Gözleri kapalı dudaklarına öpücük beklediğini belli edercesine büzülmüş  şekilde duruyordu.Gözlerini açtı ve bana çatı kaşlarıyla bakmaya başladı.

"Ne oluyor Jimin?"(Y/N:şimdi de Jimin hafızasını kaybediyormuş falan mskskskd)

Onu öpmediğim için nerdeyse ağlayacaktı minik tavşanım.Gözlerim ima ile Taehyung'a kaydı. Jungkook da mesajımı almış olacak ki beni kucağından indirdi.

"Hyung teşekkürler ama hadi git artık işimiz var hani anlarsın ya."Taehyung bize göz devirerek oturduğu yerden kalktı ve kapıya doğru ilerledi.

"Iyi be,sizin sevişmenizi hiç merak etmiyorum zaten(!)"Kapıyı açtı ve bize doğru yavru köpek bakışı yolladı.

"Bak gidiyoyum küseyim sije."Daha fazla dayanamayınca Jungkook yalancı bir sinirle bağırdı.

"YÜRÜ GİT TAE!"Taehyung gıcık bir eda ile bize cevap verdi.

"Iyi be gidiyorum beni dışlayın zaten siz ama unutmayın hep bunlar iyilikten."

Taehyung çıkar çıkmaz  öpüşmemiz de kaldığı yerden devam etti.Yavasça,birbirimize muhtaç hâlde öpüşüyorduk.Jungkook bir süre sonra durdu ve tek kaşı yukarıda bana 'emin misin'bakışı attı.Ona doğru alaylı bir şekilde baktım. Sonuçta üç yıl beklemiştik,utancımı sonraya saklıyordum. Hızla kafa sallayarak ona cevabımı verdim.

"Olacaklardan sorumluluk kabul etmiyorum o hâlde.Benden günah gitti Mochim."Ben ne olduğunu anlayamadan aç kurtlar gibi dudaklarıma saldırmış ve beni kucağına alıp odamıza doğru ilerlemeye başlamıştı. Ben ise yerden havalandığımda bacaklarımı onun beline dolamış ve kollarımı onun boynuna sarmıştım. Öpüşürken konuşmaya çalışıyordum ama öküz çok hızlıydı.