Arthit pvo
နားထဲတြင္ၾကားေနရေသာစကားသံသဲ့သဲ့...
"Arthit...သတိရလာပါေတာ့ကြာ....ငါမင္းေက်နပ္တဲ့အထိေတာင္းပန္မာမို႔လို႔...သတိပဲျပန္ရလာေပးပါ....."
က်ေနာ္ႀကိဳးစားကာမ်က္လံုးမ်ားကိုအားယူဖြင့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့က်ေနာ့္အာစိုးရိမ္တႀကီးႏွင့္ၾကည့္ေနေသာKong....Kong၏မ်က္လံုးေလးေတပင္နီရဲေနငည္....
"Arthit....Arthitသတိရလာပီလား...."
Gun၏အေမးေၾကာင့္က်ေနာ္Gunကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္...Kongကိုၾကည့္မိေတာ့ေခါင္းငံုထားဆဲ.....
"ငါဆရာဝန္နဲ႔သြားေတြ႔လိုက္အူးမယ္ေနာ္..."
Gunကအလိုက္တသ္ိေ႐ွာင္ထြက္သြားျခင္းလား...
က်ေနာ္Kongရဲ႕လက္တို႔အားခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္မိေတာ့က်ေနာ့္ေဘးမာထိုင္ေနတဲ့Kongဆီက႐ႈိက္သံေလးေတပင္ထြက္လာခဲ့သည္...
"Arthit...မင္း႐ူးေနလား...ဘာလို႔အ႐ူးလိုအလုပ္မ်ိဳးလုပ္ရတာလဲ...ဟမ္..."
"Kongမ႐ွိေတာ့ရင္ငါ့ဘဝကေသလူနဲ႔မွမျခားေတာ့တာ...."
"ဒါဆိုမင္းမ႐ွိပဲေနခဲ့ရမဲ့ငါ့အတြက္ေရာထဲ့မစဥ္းစားေတာ့ပူးလားArthit...."
"ငါမ႐ွိမွမင္းအတြက္ပိုအဆင္ေျပမာမဟုပူးလား.."
"မဟုပူးArthit....မင္းမ႐ွိပဲငါမေနႏိုင္ပူး...ငါေတာင္းပန္ပါတယ္...ေက်းဇူးျပဳပီးငါ့နားကဘယ္ေတာ့မွထြက္သြားဖို႔မစဥ္းစားပါနဲ႔ေတာ့...."
သူအားေျပာပီးသည္ႏွင့္ေထြးေပြ႔ကာဖက္လာေသာKongေၾကာင့္သူ႔အံျသမိပါသည္...Kongကသူ႔ကိုဖက္ထားသည္တဲ့လား...သူ၏ဝမ္းသာျခင္းတို႔ကိုလဲမ်က္ရည္မ်ားျဖင့္သာေဖာ္ျပမိျပန္ပါသည္...
"Arthit....အိမ္ကိုတူတူျပန္ၾကရေအာင္ေနာ္.."
"အင္း..."
ေဆး႐ုံခန္းငယ္ေလးအတြင္းတြင္ေတာ့တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားၾကေသာခ်စ္သူႏွစ္ဦး၏ၾကားသို႔ေလတိုး၍မရေလာက္ေအာင္ပင္ဖစ္ေနခဲ့သည္...
YOU ARE READING
I Love Your Hate
Randomသာသာမေနႏိုင္လြန္းလို႔ေရးလိုက္တာပါ...သာသာအခုေရးမဲ့Ficေလးကေတာ့Arthitနဲ႔Kongpob character ေလးေတကိုသံုးပီးေရးသြားမာပါ...တကယ္ေတာ့သာသာေရးခဲ့သမ်ွFicေတအကုန္လံုးကSing Kristပဲေရးတာပါ..ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူတို႔ရဲ႕ original character ေလးေတကိုပ်...
