Arthit pov
က်ေနာ္ဖုန္းထဲကေနၾကားလိုက္ရတဲ့စကားသံေၾကာင့္အရာအားလံုးေရာေထြးသြားခဲ့တယ္...ဘာကိုမွျမင္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိေတာ့...က်ေနာ္ေဆး႐ုံခန္းထဲမွေျပးထြက္ကာေဆး႐ုံCorridorမာေျပးလႊားေနမိတယ္....
"Kong....Kong..."
အ်က္ရည္မ်ားစြာျဖင့္ေျပးလႊားေနရျခင္းေၾကာင့္အျမင္အာ႐ုံတို႔ကေဝဝါးေနခဲ့သည္...တစံုတခုကိုတိုက္မိလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ေျခေထာက္ဆီမွနာက်င္ျခင္းအခ်ိဳ႕....သို႔ေသာ္ထိုနာက်င္ျခင္းသည္ရင္ဘတ္ထဲမွနာက်င္မႈကိုေတာ့ယွဥ္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိခဲ့...က်ေနာ္ထိုေနရာမွပင္ထိုင္ကာငိုေနမိတဲ့အခ်ိန္..
"Arthit....Arthit...ဘာဖစ္တာလဲ..."
က်ေနာ္နားသို႔ေရာက္လာကာစိုရိမ္တႀကီးေမးလာေသာGun...က်ေနာ္Gunကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း.
"Gun....K..Kongက..ဓားထိုးခံထားရလို႔ေဆး႐ုံမာတဲ့....ဟင့္...ဟင့္...ငါ..ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ...Kongတခုခုဖစ္သြားရင္ငါဘယ္လိုလုပ္မလဲ...ဟင့္...ဟင့္..."
က်ေနာ့္အားေမာ့ၾကည့္ကာ႐ႈိက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးရင္းေျပာေနတဲ့Arthitေၾကာင့္က်ေနာ္Pအတြက္စိုးရိမ္ေနေပမဲ့Arthitငိုေထြးေပြ႔ကာ..
"အရမ္းႀကီးမစိုးရိမ္ပါနဲ႔Arthitရယ္....တျခားအရာေတက္ုိငါမသိေပမဲ့Pမင္းကိုဘယ္ေတာ့မွထားပီးအရင္ထြက္သြားမာမဟုပူးArthit...ငါတို႔Pကိုယံုၾကည့္လိုက္ရေအာင္...."
က်ေနာ္ထိုသို႔ေျပာကာArthitကိုတြဲရင္းခြဲစိတ္ခန္းေ႐ွ႕မာေစာင့္ေနမိတယ္....နာရီသံတခ်က္ခ်က္ကတစကၠန္႔ကိုတကမၻာေလာက္ၾကာေနသလိုပဲ....Arthitကေတာ့ငိုေနရင္းသာအသက္မဲ့တဲ့လူတေယာက္လိုထိုင္ေနတယ္....ဘာမွႀကီးႀကီးမားမားမဖစ္ပါေစနဲ႔....က်ေနာ္ထိုသိုဆုေတာင္းေန႐ုံမွလြဲ၍မတတ္ႏိုင္ခဲ့ပါ....
ခြဲစိတ္ခန္းဝင္လို႔3နာရီေလာက္အၾကာမာခြဲစိတ္ခန္းထဲကထြက္လာတဲ့ဆရာဝန္ေတေၾကာင့္က်ေနာ္ဆရာဝန္ေတနားကိုအေျပးသြားလိုက္မိတယ္...
आप पढ़ रहे हैं
I Love Your Hate
बेतरतीबသာသာမေနႏိုင္လြန္းလို႔ေရးလိုက္တာပါ...သာသာအခုေရးမဲ့Ficေလးကေတာ့Arthitနဲ႔Kongpob character ေလးေတကိုသံုးပီးေရးသြားမာပါ...တကယ္ေတာ့သာသာေရးခဲ့သမ်ွFicေတအကုန္လံုးကSing Kristပဲေရးတာပါ..ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့သူတို႔ရဲ႕ original character ေလးေတကိုပ်...
