Ang Love Stories ng BongLeni

You're All I Ever Wanted

_AN:///: sorry dahil natagalan ang part 2 hehe_

'Driving in my car tonight... Pictures flashing through my mind... Be home in seven hours... And all I see is all these lights speed by....'

BONGBONG MARCOS' POV

Dead battery na ang phone ko.

Kanina pa kasi ako tawag ng tawag kay Risa. Naintriga kasi ako nung sabi nyang umuwi ako ng mabilis, eh sa gusto ko pang magdrive eh?

And then on my 3rd call, isamg boses na inaasam asam kong marinig ang narinig ko. It's Leni's voice. Crying. She is pleading me to go home.

And after that call, namatay na ang phone ko.

"Papa, malayo pa ba tayo?" Tanong ni Natalia. Kanina kasi, ginising ko na sya. At kanina pa sya tanong ng tanong kung malapit na ba kami.

"We're almost there sweetheart," I answered.

Nakakita naman ako ng flower shop sa gilid. I immediately stopped the car.

"Where are you going Papa?" Natalia asked me.

"You want to come with me? Im going to buy flowers for Mama..." I said and opened the door for her.

Bumaba naman sya at kumarga sa akin. Pagkapasok namin, nagpababa agad sya. Tsaka binati din ako nung mga saleslady.

"Good evening Sir! Flowers for your girlfriend?" The sales lady asked me.

"No. It's for my life. It's for my wife," I said and smiled. Parang kinilig naman yung saleslady. Hinayaan ko nalang.

Hinanap ng paningin ko si Natalia at nakita ko syang nag mi-miniminiminimo.

"Saan dyan ang mas maganda Natalia?" I asked her.

"I don't know Papa. Pareho kasi silang pretty, eh" Natalia answered.

"Miss, kukunin ko tong dalawa," I declared.

"Okay Sir," the saleslady said and hand me the bouquets of flowers. Binayaran ko na yun at bumalik na kami ni Natalia sa kotse. Nilagay ko yung mga bulaklak sa tabi ko at si Natalia naman sa back seat.

Habang nag da-drive ako, di ko mapigilang mapangiti. Tingin ako ng tingin sa mga bulaklak na binili ko.

I can't wait to see you, Mahal.

Namita ko namang humikab si Natalia.

"Go on, sweetie. Sleep ka muna. Gisingin nalang kita kapag nandon na tayo sa house," I said.

"Promise Papa?" Natalia asked

"Yes baby," I assured her.

Humiga naman na sya. Binilisan ko sa pagda-drive. Hindi ko mapigilang ngumiti. I've been searching for her for a month already. I never knew that I just have to wait.

Malapit naman na sa E ang gas tank ko kaya nagpa-gas muna ako.

Habang nasa gasolinahan ako, nakakita ako ng couple na naga-away. Kami kasi ni Leni, kapag nagaaway kami, bibigyan ko lang sya ng kahit na anong sweet atsaka sorry, bati na kami.

Napatingin ako sa mga bulaklak na binili ko. Dalawa naman to eh, ayos lang naman siguro kung ibigay ko nalang yung isa.

Kinuha ko yung isang bouquet ng bulaklak. Lumabas ako sa kotse ko at pumunta sa katabing kotse kung nasaan yung magjowang nagaaway.

Kumatok ako sa side ng lalaki, nakabukas naman yung bintana kay inabot ko na kaagad yung bulaklak atsaka umalis.

Binayaran ko na yung gas atsaka umalis.

Binilisan ko sa pagdadrive, mabilis pero nasa tama parin. Ayaw na ayaw kasi ni Leni ng masyadong mabilis na pagda-drive.

After 25 minutes.

Nandito na ako sa tapat ng bahay. Kinuha  ko ang binili kong bulaklak at nagpunta sa back seat. I woke up Natalia.

"Natalia... We're home..." I said. Bigla naman syang tumayo at tumakbo palabas. Pumasok agad sya sa loob ng bahay. Napangiti nalang ako.

Sinara ko ang pintuan ng backseat at tiningnan ang itsura ko sa side mirror. I think, I look fine naman.

Huminga ako ng malalim bago pumasok sa gate. Habang dahan-dahan akong lumalapit sa pintuan, pintuan, lumalakas ng lumalakas ang tibok ng puso ko.

The door swung open and I saw our friends.

There's Risa who wears her nighties.

There's Win who wears also his nighties.

There's Grace who obviously came from a date

There's Mar who wears casual attire.

There's Loren who wears her usual meeting attire.

There's Sonny who wears his pambahay.

And  there's the most beautiful woman, Leni. Who wears ordinary dress. At may benda sa ulo.

"Leni..." I started.

"Bong..." She put down Natalia and ran towards me. She hugged me tightly causing the bouquet of flowers to fell. But I don't mind so I hugged her back and tears uncontrollably fell.

I made her face me and I saw how tears unstoppably falls down her cheek.

"I searched for you. Where have you been?" I asked while crying.

"Nung su-sumabog yung he-helicopter, napadpad ako sa i-isang isla," She said and paused. Huminga muna sya ng malalim pinagpatuloy ang pagsasalita ,"medyo ta-tago at ma-malayo yung islang yun kaya si-siguro di nyo ako nahanap..." She said. "Sabi ni-nila, da-dalawang araw daw akong nag-nagpalutang lutang, m-may nakakita saking mangingisda don atsaka pinatuloy nila ako sa bahay nila, tapos 3 araw kaming naglakbay sa dagat, wala kasi silang de motor na sasakyan kaya nagsagwan sila. Buti nalang at may nakakilala sa akin na VP ako ng bansa, dahil kung hindi... Baka natagalan pa ako lalo..." She said and buried her face in my chest.

"I'm sorry, I'm not there to protect you..." I apologized.

Humarap naman sya sakin at ngumiti ,"it's no one's fault"

Dinampot naman ni Natalia yung nalaglag na bulaklak.

"Papa, nasan yung isa??" Natalia asked as she hand the flowers to her Mom. "We bought it kanina fpr you Mama!"

"Let's just say that I used the othe bouquet to fix someone's relationship," I answered Natalia. Binuhat ko sya at niyakap si Leni. I kissed Leni's temple.

"I think we should go," Risa said. Tumawa naman ang lahat.

"I agree, bigyan natin sila ng time, mukhang miss na miss ang isa't isa eh," Loren followed.

"Kayo talaga! Hug naman dyan!" Leni said.

Sumugod naman silang lahat sa amin at nag group hug kaming lahat.

"Naiipit na po ako!" Natalia exclaimed.

Tumawa naman kaming lahat.

Muli kaming nagkatinginan ni Leni at sabay na ngumiti. And with that, we knew what we wamted to say.

'And I can't wait to be with you, there's no one, I'm more into... You're all I ever wanted, You're all that I need... And I can't wait.... To be with you...'