TOTGA || Completed

CHAPTER 3

HELLO PHILIPPINES ! *Miss Universe wave habang naglalakad palabas ng Airport*

At long last nakauwi din ako ! Oh how I missed everything here ! *cough cough*
Well, except itong pollution.

Nag-stay ako sa hotel na mumurahin lang. Di naman ako magtatagal dito sa Pilipinas. May Goal lang ako na kailangan kong ma-goal. Ano daw? Ah basta yun na yon.

Basta ang gagawin ko lang ay hahanapin ko si Yohan, mag a-apologize, mag e-explain kela Sid at Jam. Kakausapin ko pa nga din pala si daddy and some of our relatives and friends ... hmmm ano pa ba?

W-w-w-waaaaait ! Magpa-presscon nalang kaya ako? Ang dami ko namang gagawin? Huhuhu. Ah basta ! First things first. Si Yohan ang mahalaga.

Nasa hotel na ako. Kaso ang eng-eng ko lang din. Sana pala nasa dubai palang ako nag-search na ako about kay Yohan. Ni hindi ko tuloy alam san ako maguumpisa ngayon. Sayang naman yung oras ko para mag search pa sa kanya. My gosh Danine, ang utak mo napunta yata lahat sa suso. Kakapiranggot lang ata napunta sa ulo mo.

Anyway, nandito na to. Wala na din akong magagawa ..

New message received from: My sissy Krish
Welcome back ! Kelan tayo magkikita? I miss you a lot.

Reply:
I miss you too Krish ! Sige I'll tell you whenever I'm free na. Alam mo naman saglit lang ako dito sa pinas. Kaya gagawin ko muna mga nasa list ko. Haha ! Pag okay na lahat, I'll go see you.

Reply from: My sissy Krish
Sure sure. Tc !

Kriiiiiing Kriiiiiing ~

Oh, sino naman itong tumatawag ngayon? Parang CSR ako today ah.

"Hello, who's this? D-daddy? How d'you know that I'm here? What? Jan sa bahay? But .... No dad. Okay po. Uhmmm ... Yes .. See you dad"

Okay, sabi ko na wag mag-pa-plano eh. Kase lahat ng pina-plano ay hindi natutuloy. Well, matutuloy naman pero not the way I wanted.

*Buntong hininga* Nandito na to. Kailangan ko lakasan ang loob ko.

-KINABUKASAN-

Tapos na kami mag-usap ni dad, at pinatawad na nya ako. Wala naman pala akong kailangan problemahin kase naiintindihan nya ako at nag-aalala din daw sakin sila Jam at Sid. Every month daw sila nangangamusta kay dad kung may balita na sakin.

It makes me realize how stupid I am. To think na yung mga malapit sakin di ko pinagkatiwalaan na maiintindihan ako. I'm so selfish and self centered. Akala ko yung pain na naramdaman ko ako lang ang nakakaramdam. Di ko man lang narealize na lahat ng taong nakapalibot sakin nasasaktan din at nag-aalala. Patunay talaga ito na importante ang pag-uusap. Hindi yung iniisip mo lang lahat. Yung tipong Panay ka isip lang ng isip ng "what if?"

I'm just so stupid.

Nung ayos na lahat samin ni dad, I invited Krish over our house, syempre pati narin sila Sid and Jam. Pinakilala ko si Krish kela Dad at sa dalawa kong BFF.

Nasa rooftop kami ng bahay.
Foodtrip kami with bbq, pizza, fries, baked mac, ice cream, juice and of course may vodka. Haha ! Para sa maganda at mahaba-habang kwentuhan. Lol.

S: So, wag ka magagalit beb, matagal ko na kase gustong malaman. Ano ba kaseng reason bat di ka sumipot sa kasal nyo ni ... (bunganga talaga nito ni Sid walang preno)
Me: Pssssssstt ! No no no no ! Walang mag babanggit ng pangalan, until makausap ko sya. (Pag pipigil ko kay Sid)
S: Okay okay. (sabi nya habang nakataas ang dalawang kamay)
J: So bakit nga? (Ito si Jam di rin makapag antay ng sagot ko)
Me: Sige na. Sasagutin ko na. Ganito kase yun. Well .... uhmmm ... kase ...