TOTGA || Completed

CHAPTER 7.5

-This chapter is all about Yohan's POV-

I was about to sleep. I feel so tired. Papikit na ang mga mata ko. Until ..

bzzt.. bzzt..

New Message Received
From: Unknown number
Let's meet tomorrow at Enchanted Kingdom's entrance. 11am
-Danine

napahawak ako sa dib-dib ko. bigla nalang may kurot akong naramdaman sa puso ko. dapat okay na ako ngayon eh. Pero bakit ganito? Bat nasasaktan parin ako?

Natulala ako for a moment.

After 2 years ...

After 2 years ng pag takbo mo palayo sa akin at pagtatago ..

here you are, mag t-txt ka lang ng ganito na parang walang nangyari? After all you've done?

Wala akong balak pumunta at first.

Pero later on, I just feel the need to go.
Para bang there's a part of me na gustong makita sya
kahit gano ko nararamdaman yung sakit.

I just wanted to see her.

To see if she's okay.

Kung malusog ba sya?

Kung maayos ang buhay nya away from me.

-ENCHANTED KINGDOM-

10am palang nandito na ako. Kahit kailan talaga late sya dumating.

what do I expect?

12:30pm

Nakita ko na sya.

Nagmamadaling bumaba ng van.

mahaba na ang buhok nya. Wavy na hanggang bewang.

Noon hanggang balikat lang yun. Sabi kasi nya sakin ayaw nya daw magpahaba ng buhok at ako lang ang pilit ng pilit sa kanya, kase sabi ko bagay sa kanya.

at di ako nagkamali.

she's wearing ripped faded jeans, light green fitted t-shirt with rainbow glittery design sa middle na naka-tucked in and white vans.

white vans? naalala ko yung time na bumili din sya ng white vans na katulad ng sa akin para daw couple shoes kami.

napangiti ako.

Huminto sya sa harap ng entrance ng EK at nakatingin lang dun. Mukang may malalim na iniisip.

I just watched her.

Hanggang sa mukang paiyak na sya. kaya lumabas na ako sa car ko at lumapit sa kanya.

"Danine"

Mukang nagulat pa sya nung nakita ako. didn't she expect me?

nag-aya ako umupo muna kami sa bench. Tahimik lang kami pareho.

"Bakit ka nandito?" She's shaking.

"Didn't you message me last night?" Sabi ko sa kanya habang nakatingin lang sa mga taong dumadaan. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito ka-awkward katabi sya.

"What? I don't know what you're talking about" Napalingon sya sakin.

"Here" pinakita ko sa kanya yung message.

Let's meet tomorrow at Enchanted Kingdom's entrance. 11am
-Danine

"Seriously? I didn't even know your number" Gulat na sabi nya.

She showed me the txt she received.

"Yan naman ang message na nareceive ko last night din, sino kaya yan"

"Doesn't matter, btw how are you?" Di pa rin ako lumilingon sa kanya.

"I'm, I'm fine. Ikaw, kamusta ka na"

"Getting better"

She looked sad. Kanina mejo naka-ngiti pa sya. Siguro nabigla sya sa sinabi ko.

Tumayo sya sa kinauupuan nya. Humarap sya sa akin. Napatingin ako sa kanya.
Pero nung may sasabihin na sya biglang may nakabunggo sa likod nya. Kaya natumba sya sa akin. Nasalo ko naman sya. Para kaming magkayakap.

At muli .. tumigil ang mundo.

Nararamdaman ko ang pintig ng puso nya. Yung pintig na .. para sakin parin ba?

"Ayos ka lang ba?"

bumalik sya sa pagkakaupo.

"Bakit ka ba tumayo? Maraming tao dito ngayon"

"Ah .. eh .."

Maya-maya biglang may clown na lumapit samin. Inabutan sya ng Red heart shaped na balloon na may nakasulat na "Iloveyou, I'm sorry"

Napatingin kami pareho sa balloon.

Nakita kong namula sya bigla kaya umiwas ako ng tingin ulit.

"Ahehehe .. ang.. ang cute ng balloon noh? May libreng pa-balloon pala sila dito. Hehe"

her voice is shaking.

"Are you hungry? Let's eat para makauwi ka na"

Parang hindi ko na kaya yung pagiging awkward ng moment.

After namin kumain ..

"Di na kita maihahatid. I have some work to do. Ingat ka" cold na pagkakasabi ko sa kanya.

I can feel na meron syang gustong sabihin sakin. Pero hindi ko pa yata kayang marinig sa ngayon. I need time. Isa -isa lang ..

Kase masakit eh. Masakit parin. Masakit parin pala.

I wanted to tell her a lot of things pero pag nasa harap ko sya nawawala na lahat.

I wanted to be mad at her, na sabihin sa kanya lahat ng masakit sakin.

I want to ask her kung bakit ginawa nya yun.

Pero walang lumabas sa bibig ko.

Gustong gusto ko ng ilabas lahat ng to.

I want my heart to be free from this pain.

-AT MY OFFICE-

It was a normal day in the office. Pasakay na sana ako ng elevator until ..

"Is that Danine?" Mahinang sabi ko.

"sorry sir? ano po?" sabi ng assistant kong si Cad.

"n-nothing"

Huminto ako sa paglalakad.

"What time is my meeting today?"

"After an hour Sir"

"Pag may naghanap sa akin ngayon, Sabihin mo I'm at the meeting already"

"Yes sir" At tinawagan na nya ang receptionist sa taas.

Why is she here? My heart hurts seeing her.

Bakit? Bakit Danine?

anong nasa isip mo?

———

After my meeting ay kinausap ko yung receptionist. Pinapunta ko sa office ko.

"Kung bumalik yung babaeng naghahanap sa akin kanina, sabihin mo busy ako. Ikaw na bahalang gumawa ng alibi"

"O-Okay sir, Noted"

I don't know what's on your mind Danine.

But this is not the right time.

Wag mo i-push kung ano mang nasa isip mo ngayon.

tho I know na pag may gusto ka hindi ka napipigilan.

Kaya I need to think in advance.

-END OF YOHAN'S POV-

A/N:

Please leave a comment if you enjoyed reading. I appreciate suggestions. and don't forget to VOTE and follow. :)