Midnight Wanderers

Kabanata IV: Lagusan

Naunang naglalakad si Sofia kaya ang tanging nagagawa lang namin ay sumunod. Medyo naghihinala nako sa dinadaanan namin dahil pagliko namin sa corridor ay huminto din kami sa isang pintuan.

Yung lumang library na pinuntahan namin ni Maggie.

"Diba abandonado na ito? Atsaka bakit walang lock yung pinto?." Nagtaka kaming lahat sa naobserba ni Rence.

Totoo nga yung sinabi niya. Parang may nanggaling na sa lugar.

"Imposibleng mabuksan ito dahil hawak ko yung susi." Sabi ni Sofia sabay pakita ng susi sa kamay niya.

"Importante pa ba na malaman kung paano nabuksan? Nandyan na yan eh. Bakit hindi na lang tayo pumasok?." Suhestiyon ni Alex.

Hahawakan na sana ni Alex yung door knob nang bigla kaming nakarinig ng sigaw.

Teka....

Agad kong ibinagsak ang bag na sukbit ko at tumakbo patungo sa pinanggalingan ng sigaw. Hindi ako pwedeng magkamali sa narinig ko. Kilala ko siya. Siya lang ang may ganoong boses.

Alam kong si Maggie iyon.

"TULUNGAN NIYO KOOOO!!."

Muli ay narinig ko ang sigaw banda sa fire exit sa second floor. Mabilis ko iyong pinuntahan at pagkarating ay tumambad sa akin ang nakakatakot na pangyayari. May isang nilalang na papalapit kay Maggie.

"Isang Undin!?. Paanong napunta iyan dito?!" Gulat na reaksyon ni Sofia.

Para siyang goblin na malaki, may mahahaba at matatalas na kuko at may mga pulang mata ito na nanlilisik. Kulay ash gray ang kaniyang balat at naglalaway ang bibig.

"Hihihihihi may nakapagsabi sa akin na kakaiba daw ang lasa ng mga mortal." Sabi nito.

Tsk kailangan ko siyang iligtas.....

"Tabi Rico!."

Aakma na sana ako na tatalon pababa ngunit may humawak sa balikat ko at nauna ito sa akin. Doon ko napagtantong si Alex iyon habang nakaporma ang kamao niya na may four finger. Kung saan iyon nanggaling. Hindi ko alam.

"UMALIS KA DYAN HALIMAW!."

Hindi siya agad napansin ng Undin kaya direkta itong tumama sa mukha. Agad akong bumaba sa hagdan ng fire exit at madaling lumapit kay Maggie. Nakita kong may hiwa siya gilid ng kaniyang kanang palad.

"Ayos ka lang? May sugat ka."

"O-oo a-a-ayos l-lang ako. K-ka-nina pa itong sugat k-ko." Nauutal niyang sagot. Halatang natatakot pa din siya.

"Hindi bale ligtas kana"

"Tumabi kayo"

Agad akong napatingin sa boses na nanggaling kay Sofia na nasa likuran. Habang nakapikit ay may hawak siyang baston na tulad sa mga ermitanyo. Kung saan galing yung baston, hindi ko ulit alam.

Teka bakit sila lang ang bukod tanging may sandata?.

Nakataas ito ng bahagya at tila may binibigkas na salitang hindi ko maintindihan (parang enchantment). At ilang saglit lang may namuong apoy sa harapan niya. Napatingin sa kaniya ang halimaw.

"Hal Pyra Infigare!."

Pagkabigkas niya ng salitang iyon ay kumawala ang apoy patungo sa halimaw.

Ngumisi ito sa kaniya. "Isang babaylang hindi ga--AaRRGHHhh."

Walang nagawa ang halimaw kundi maghumiyaw sa sakit dulot ng apoy. Hindi niya na naituloy ang sinasabi niya. Kinain siya ng buo ng apoy hanggang sa hindi na gumalaw ang katawan nito at sumabog na parang abo.