Lumos • Remus Lupin

~ 54 ~

„Zaręczyny"

       Siedziałam z Nestą, Marcusem i Severusem na dziedzińcu ciesząc się ostatnimi, ciepłymi dniami i ponownie  powtarzając materiały na egzamin.

— Myślicie, że będą pytania dotyczące zaawansowanej Transmutacji? — zapytała Nesta przerzucając strony w książce.

— Szczerze wątpię. Zaawansowane pytania będą dopiero na siódmym roku — odparł Severus po czym nagle na jego twarz wpłynął rumieniec.

Zerknęłam w kierunku, na którym spoczął jego wzrok i dostrzegłam Lily Evans.

Rudowłosa zobaczywszy nas pomachała ręką krzycząc:

— Cześć Lys, cześć Sev!

Odmachałam dziewczynie posyłając jej uśmiech na powitanie.

Kiedy wróciłam wzrokiem do książki moi przyjaciele dziwnie się na mnie patrzyli.

— Skąd znacie się z Lily? — zapytał mnie Severus tego samego dnia, kiedy wspólnie wracaliśmy z biblioteki.

— Ze szkoły. Jakbyś nie wiedział, uczęszczam do niej już piąty rok więc zdążyłam poznać kilku uczniów... — odparłam wzruszając ramionami.

— Ale Lily jest w Gryffindoru, myślałem, że gardzisz...

— Daj spokój, Sev. — przerwałam chłopakowi — Evans okazała się fajną i zabawną dziewczyną, nic dziwnego, że nienawiść między Tobą a Jamesem jest spowodowana waszą zazdrością o nią.

Snape spuścił wzrok na swoje otarte buty po czym już nic więcej nie powiedział.

Zmierzaliśmy w stronę Wielkiej Sali, kiedy nagle dostrzegłam moją siostrę, na której widok gwałtownie się zatrzymałam.

Co tutaj robi Bellatrix?

— Oh, Lysandro! — powiedziała starsza siostra kiedy mnie dostrzegła — Czekałam na Ciebie.

— To ja już sobie pójdę. — wymamrotał Severus i zwinnie omijając moją siostrę, wszedł do Wielkiej Sali.

— Coś się stało? — zapytałam kiedy Bella chwyciła mnie pod rękę.

— Ah, nic, nic! — ton mojej siostry był podejrzliwie za bardzo serdeczny — Przejdźmy się.

Spacerowałyśmy po rozległych terenach Hogwartu. Początkowo Bella opowiadała mi o tym co się dzieje w domu, wspomniała, że jeden z naszych skrzatów zaginął w tajemniczych okolicznościach, następnie o tym, że ojciec dostał awans w pracy, kiedy nagle oznajmiła beztrosko:

— A tak przy okazji to zaręczyłam się.

Co!?

Nie wiedziałam nawet, że Bellatrix się z kimś spotyka a co dopiero, że planuje ślub.

— Z kim? — zapytałam nie kryjąc zdziwienia.

— Rudolf Lestrange — odparła siostra.

— Rudolf Lestrange? Przecież on jest od Ciebie młodszy... Od kiedy się znacie?

— Od niedawna. — Bellatrix mówiła beztrosko o swoim przyszłym małżeństwie jak o zeszłorocznym śniegu.

— Kochasz go? — zapytałam niepewnie obawiając się jej odpowiedzi.

— Chyba nie, ale co z tego? Wychodzę za niego za mąż dlatego, że ma czystą krew i tego oczekuje ode mnie rodzina.

Poczułam jak zaczyna kręcić mi się w głowie.

Czy ona oszalała!?

— Nie chcę Cię osądzać Bello. Ale czy jesteś tego pewna? Małżeństwo to poważna decyzja...

— Daj spokój, Lyssie — przerwała mi starsza siostra — Niedługo to zrozumiesz.

Stałam w ciszy nie wiedząc co o tym wszystkim myśleć, postanowiłam jednak nie dać po sobie tego poznać więc zapytałam tępo:

— Kiedy ślub?

— Rodzice nalegają by odbył się jak najprędzej więc zapewne na wakacje.

— Przecież on nie skończył jeszcze szkoły — dodałam szybko czując, że zaraz oszaleje.

Bellatrix zamlaskała z poirytowania po czym ponownie chwyciwszy mnie pod ramie rzekła:

— Kiedyś zrozumiesz, ale na razie skup się na nauce by rodzice byli dumni. Widziałaś Cyzię? Chciałbym jej również przekazać informacje o ślubie.

— Chyba szła w stronę sowiarni.

— Moja rodzina jest szalona! — Krzyknęłam  czując jak narasta we mnie wściekłość — Wychodzić za kogoś tylko ze względu na jego status krwi oraz rodzinę? To jakiś obłęd!

— Szczerze mówiąc nie dziwi mnie to. Bella zawsze była ślepo oddana swojej rodzinie, choćby kazali jej wskoczyć w ogień, zrobiłaby to — powiedziała Nesta, która leżąc na swoim łóżku obserwowała mnie jak z kręcę się po pokoju.

— W życiu nie wyjdę za mąż za mężczyznę, którego nie będę kochać. —oznajmiłam stanowczo przypatrując się szybie, po której ciekły krople deszczu.