PERESTİŞ

|7.|

7. Bölüm: Balo

Şarkıyı dediğim yerde açarsanız daha iyi olur. İyi okumalar...

BALO

İnsan bazen nefes almak istiyor. Daralıyor çünkü. Dayanamıyor bazen. Dayanacak gibi değil ki. Geziyorsun, tozuyorsun, mutlusun sanıyorlar. Ben nasıl mutlu olabilirim ki? Hayatımda en kıymet verdiğim kişi buruksa nasıl gülebilirim. Anlatmaması o kadar canımı yakıyor ki. Beni derdine ortak etmesini o kadar istiyorum ki... Yapmıyor olması bitiriyor beni. Ya da yapamıyor olması. Bana olan sevgisine şüphe etmiyorum. Ama nasıl olacak bilmiyorum.

O gece bana sadece Esra'dan bahsetti.

💎

Yataktan kalkıp bana baktı.

"Esra'dan bahsediyorsan sadece biyolojik babamın kızı o kadar. Yani ikisi de benim hiçbir şeyim. Hadi yatalım artık." deyip uzandı ve beni göğsüne çekti. Kalbi çok hızlı atıyordu ve burnundan soluyordu. Onu çok sinirlendirmiştim galiba.

💎

Yazardan

Egemen güvenlik konusunu da halledince hazırlanmaya başladı. Beyaz bermudasının üzerine turkuaz gömleğini giydi. Beyaz spor ayakkabısını giydikten sonra bavulları kapıdaki çalışanına verdi. Daha sonra yukarıya İris Elisya'nın yanına çıktı.

Elisya ise bir ileri bir geri gidiyordu. Egemen dün gece hiç konuşmamış sabahta spor yapmak için çıkmıştı. Elisya gelmek istese de götürmemiş, eve geldiğinde sadece hazırlanması gerektiğini söylemişti. Egemen yukarı çıktığında İris hala hazır değildi.

"Aşağıda seni bekliyorum. Neden hazır değilsin?"

"Şey Egemen..."

"Şey ne İris? Sana hazırlanman gerektiğini söylemiştim!" Egemen sesini yükseltince İris ne yapacağını bilemedi. Hızla Egemen'in yanından geçip merdivene yöneldi. Egemen odada kalıp kendine hakaret etmekle meşguldü. Her şey o lanet geçmişi yüzündendi. Geçmişi yüzünden sinir hastası oldu. O yaşadıkları yüzünden annesi öldü. Nefret ediyordu her şeyden. Özellikle kendisinden. Kararı kesindi. Emir'in yanına gidecekti. İris'i tekrar üzmeyecekti. İris ise hazırlanmış Egemen'i bekliyordu.