Delice seven bir kadın...
Deli olan bir adam...
Anne sevgisini, şefkatini, ilgisini gördü onda. Ha bir de aşkı. Ama normal bir aşk değil. Normal bir sevgi değil. Taparcasına sevdi adam kadını.
Taptığım kadın dedi.
Adı gibi bir hikaye.
PERESTİŞ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
GÖNÜL
Yazardan
Yağmurlu havada gece yarısına yakın bir saatte Karahan Malikanesinin bahçesindeki evinden çıktı Sait. Boş malikaneye göz attıktan sonra yan tarafta bir ışık gördüğünü düşündü. Bir anlık ışık gördüğüne emin olan Sait her zamanki çatık kaşlarıyla malikanenin kapısına yöneldi ve hızlı adımlarla içeriye girdi. Gördüğünü düşündüğü ışık üçüncü kattandı. Çalışanlara temizlik dışında girilmesi yasak olan kata birkaç defa çıksa da emin olamıyordu ama gördüğü ışık ya çalışma odasıydı ya da yatak odası.
Evin bütün ışıklarını açıp sessizce giriş katı kontrol etti. Verandaya baktığında bahçedeki korumaları gördü. Bu kadar adam içerisinde kimse bu eve giremezdi deyip yanlış gördüğüne olasılık verdi ve geriye dönüp çıkışa doğru yürüdü. O an duyduğu bir takırtıyla dişlerini sıkıp sinirle dudağını kemirdi ve belindeki silahı alarak sessiz ama hızlı bir şekilde merdivenlerden çıkmaya başladı. Temkinli adımlarla çıkarken etrafına dikkatle bakıyordu. Çocukların odalarına baktıktan sonra yatak odasının önüne geldi. Dişlerini daha da sıkıp aralık olan kapıyı hızla açtı.
Boş odaya baktıktan sonra bacağının arasından geçen Siyah (kedi) ile sert bir soluk verdi. Odaya iyice baktıktan sonra açık olan balkon kapısından geçti ve bu tarafta yerlerinde göremediği korumalara küfredip içeriye girdi. Balkon kapısını kapatıp odaya son bir kez göz attı. Çalışma odasından çıktıktan sonra içinin rahat etmesi için yatak odasına girdi. Kapağı açık gördüğü komidinin içine bakıp kapattı ve odayı iyice kontrol edip çıktı.
Yerinde olmayan korumaları Arslan'a bulmasını söyledikten sonra asıl işini yapmak için arabasına binip şirkete doğru yola çıktı. Şirkette kalmaması gereken bir iki dosyayı almak için şirkete geldiğinde otoparkta gördüğü küçük kırmızı arabanın plakasına baktıktan sonra gerildi.
Ece'de buradaydı.
Derin bir nefes alıp asansöre bindi. Ece bu saatte niye buradaydı ki? Başının ağrısını yok sayıp asansörden insi Sait. Yönetici katındaydı ve önündeki ikş odadan birinde Ece vardı. Yutkunup Ece'nin odasına yöneldi. Kapının koluna elini koyup sıktı. Gözlerini yumup açtıktan sonra hızlı atan kalbine küfredip kapıyı aniden açtı.
"Yaptım dedim ya- A!" Aniden açılan kapıyla çığlık atan Ece yaşlı mavi gözlerini kocam açtı. Karşısında siyahlar içerisinde Sait'i görünce telefonu kapatıp sakinleşmeye çalıştı. "Ne yapıyorsun ya?" Dedi yutkunarak. Vücudu korkuyla ürpermişti. Sait dişlerini sıkmayı bırakıp ağzını açtı ama kapaması bir oldu.
"Ben... Neden burada olduğunu soracaktım." Dediğinde Ece rahatladığını hissetti.
"Çalışıyordum." Deyip tedirginliğin azalmasıyla gözlerini kırpıştırdı.
