nachtmerries

Hoofdstuk 3

'je hebt wat?!'
'Ik kon het niet laten, wat als ze me herkende?!'
'Ja want dat kan ze totaal als ze jou gezicht NIET kan zien!!!!'

Ik hoorde van allerlei stemmen
Ze kwamen mij erg bekend voor
Ik wilde mijn ogen openen maar het lukte niet
Oké...
Alles op een rijtje zetten....

Ouders komen morgen pas thuis...
Ik ben gestrest....
Wandeling in het bos...
Zwart beeld...

Wacht wat?!
Zwart beeld?!
Oké het word tijd dat ik mijn ogen maar open doe...
Ik deed mijn ogen voorzichtig open en zag wazig
Ik zag twee schimmen

'Lekker, nu heb je haar wakker gemaakt dombo!!!'
'Ik was niet degene die haar naar hier bracht in de eerste plaats!'
'Dan had je haar maar niet naar ons huis moeten nemen!!!'

Mijn zicht kwam terug...
'M-max?'
'Lekker man, ze heeft mij herkend wat doen we nu?!'
'Ik wis haar geheugen wel effe'
GEHEUGEN WISSEN?!
Dat dacht ik effetjes niet
Ik stond op en probeerde zo snel mogelijk weg te rennen ondanks ik niet wist waar ik was of hoe ik hier weg moest komen...
'Niet zo snel' grijnsde een lange man
'W-wa...h-hoe...???'
En het werd zwart
Natuurlijk werd het zwart, ik haat de kleur zwart vanaf nu...

BEEP BEEP BEEP
'Mhm? Wekker?'
BEEP BEEP BEEP
Ik druk de wekker uit

Wat voor een nachtmerrie was dat?
En hoe kwam ik hier terug in mijn bed?!

'Lieverd! Ontbijt!' hoorde ik mijn moeder roepen
Maar hoe?! Dat kan niet...
Ze waren naar de dokter en ik was bij... MAX?!
'MAX?!'
Mijn moeder stormt in mijn kamer
'Had je weer een nachtmerrie?!'
'J-ja... Ik denk het wel'
'Dat is het! Jij blijft thuis vandaag!'
'NEE! Ik wil naar school!'
Wacht, ik wil naar school? Ohw ja, om boos te zijn op Max
'Nou, dan moet je snel zijn want anders kom je nog te laat op school'

Ik storm uit mijn bed en maak mij klaar, ik pak een appel voor onderweg en binnen tien minuten zit ik op mijn fiets

De hele fiets rit denk ik aan de verwarrende situatie...
Dit gaat mij allemaal veeeeeel te snel, ik kan mijn eigen leven niet eens meer volgen...
Alles op een rijtje zetten
Pfff....

Wandeling...
Zwart beeld...
Max en vreemde man...
Geheugen wissen...
Ontsnappen...
Zwart beeld...
Wakker in bed...

Dat rotte zwarte beeld!!!
Ooohw ja, ik haatte zwart vanaf toen...
Het komt allemaal goed...
Het was maar een nachtmerrie...
Een dood normaal ding dat gebeurt...
Moet ik mijzelf nu echt zo geloven...
Ik lijk wel een therapeut nu 😂😂

Voor ik het wist was ik op school

'Ohw crap, ik ben bijna te laat!'
Ik kom net op tijd de klas in en ga zitten
Max zit al naast mij...
Gewoon niks zeggen, anders lijkt het misschien verdacht...

Hij staarde mij aan
'Wat?'
'Niks hoor...'
'Zou je aub naar voren willen kijken, je weet wel, waar de les is'
'Ja, zo...'

Max P.O.V.

Ik vraag mij af of ze het nog kan herinneren...
Jayden heeft haar geheugen weer gewist, dus ik moet mij eigenlijk geen zorgen maken...
Ik moet eigenlijk ook stoppen om naar haar te staren...
Maar ze is eigenlijk best wel mooi...
Ik bedoel NEE, ze is niet mooi en dat zal ik ook nooit vinden wat mooi vinden betekent gevoelens voor haar krijgen en dat wil ik niet, Jayden zou mij vermoorden...

Uiteindelijk besluit ik toch maar naar voren te kijken

Valery P.O.V.

Eindelijk... Hij kijkt weer naar voren...