nachtmerries

Hoofdstuk 29

'Ik heb nog een verrassing voor Je'

Nog een verrassing!?

'Dat is echt niet nodig hoor Max...'
'Bloempje, het is jouw verjaardag! Ik moet het zo speciaal mogelijk maken zodat jij het nooit meer zal vergeten!'

Dat is het liefste ooit!

'Wat is die verrassing dan?' vraag ik lief

'Als ik het jou zou vertellen dan is het geen verrassing meer toch?'
'Helaas heb je gelijk....'

'Ik zal je een blindoek moeten aandoen voor de verrassing, dus doe deze aan'

Hij geeft me een roze blindoek...
Mijn lievelingskleur!

Ik geef hem nog een snel kusje voordat ik de blindoek aandoe...

Hij tilt me op en ik voel dat we erg snel gaan dus waarschijnlijk is hij aan het rennen...

Na een tijdje -ik weet echt niet hoelang- stoppen we

'Zijn we er knappe prins?'
'Ja we zijn er bloempje'

'Mag mijn blindoek dan af?' vraag ik ongeduldig

'Alleen als je niet gaat schreeuwen!'

Waarom zou ik schreeuwen?

'Oké oké...'

Max haalt de blindoek voorzichtig van mijn hoofd...

'No way!' zeg ik met tranen in mijn ogen

Ik zie ze gewoon!
Na al die tijd!

Ik was bijna vergeten hoe het voelde om ze te missen!

'Shhh het is oké....' stelt Max mij gerust

Ik probeer mijn tranen in te houden wat na een tijdje lukt

Het waren geen tranen van verdriet...
Maar het waren ook geen tranen van geluk...

'W-waarom bracht je me hier!? Wat als z-ze o-ons zien!?'

'Geen zorgen, ze kunnen ons vanaf hier niet zien'
'Hoe weet je dat?'

'Uhm omdat ik heel misschien altijd naar jou keek...' mompelt hij
'Stalker!' lach ik uit

'Je mag met ze gaan praten als je wil...'
'Huh? Wat? D-dat m-mag n-niet?'

'Jij kunt hun geheugens daarna wissen...'

Ohw...

Teleurgesteld kijk ik naar beneden

'Maar omdat het jou verjaardag is...'
'Ja?'

'Mag je ze alles uitleggen en mogen ze komen leven bij het kasteel'

Verbaasd kijk ik hem aan

'Dit is een grapje toch!?'
'Nee, mijn ouders wilden het jou cadeau doen!'

ZIJN ouders!? DE KONING EN KONINGIN!?

'Waarom!?'
'Omdat ze je echt mogen! Ze zeiden zelfs dat je wat harder tegen mocht zijn tegen mij!'

Ze willen dat ik strenger voor Max ben!?

Hahahahaha

Lachend kijk ik hem nu goed in de ogen aan

'Max, ik wil dit niet alleen doen!'
'Ik ga met plezier mee!'

Ik kan dit niet geloven!

Mijn ouders...
Komen bij mij wonen!

Ik weet echt niet waar ik mee moet beginnen!

We lopen langzaam naar de voordeur...

Ik druk op de deurbel...