nachtmerries

Hoofdstuk 26

Max P.O.V.

'Zoals jullie wel weten was ik al een tijdje opzoek naar mijn mate...'

Haal diep adem...

'Maar ik vond er geen, niemand was goed genoeg voor MIJ...ik had iemand nodig die mij accepteerde voor wie IK was...'

Ik voel hoe zenuwachtig Valery is...
Nu is mijn kans om haar gelukkig te maken...

'Maar toen vond ik haar...een meisje die haar hele leven al slecht deed lijden...maar ze was sterk en ondanks alle slechte gebeurtenissen bleef ze positief...'

Ze word al wat rustiger...

'Ze hielp mij...ik maakte haar zelfs gelukkig voor een paar weken...voor een moment dacht ik dat het iets kon worden tussen ons...maar toen brak ik haar hart...ik nam haar weg van haar familie...en ze kwam erachter wie ik echt was...'

Ik kijk even achter mij en zie mijn ouders...
Ze luisteren aandachtig...

'Ze kwam erachter dat ik bloedzuigende moordenaar was die uiteindelijk ook nog een prins bleek te zijn...'

Mensen beginnen een beetje te lachen maar ik zie alleen het gezicht van Valery...
Haar mooie lach...
En haar rollende ogen...

Zo schattig!

'Ze haatte mij, ze wilde ontsnappen...maar ik hield haar tegen...ik wilde het beste voor haar...maar kwam erachter dat dat meer voor mijzelf was dan voor haar...'

Ashley en Conner houden elkaars handen stevig vast...

'Ze werd ontvoerd, gemarteld, bijna vermoord! Allemaal dankzij mij! Ik wilde haar bloed...het lekkerste bloed dat ik ooit geproeft hebt...ik was egoïstisch en zag niet in dat ook zij problemen had...maar ze liet mij zien dat ik niet alleen moordlustig of koningklijk ben, ik was ook meelevend en aardig...'

'Ze troostte mij wanneer ik met niemand wilde praten...ze wist dat ik haar zou zou kunnen leegdrinken maar ze was niet bang...niet één keer...ookal zou ik haar leegdrinken...wat ik bijna deed...deed zij niks...omdat ze om me gaf...'

'Ik maakte haar een goede vechter...ik maakte haar een princess...gewoon om haar afstand van mij te laten houden...'

'Maar ik kon niet zonder haar...ik moest haar hebben! En elke keer dat ik een man bij haar zag werd ik jaloers...ik was bang...bang dat zij mij zou achterlaten...maar dat deed ze niet...'

'Ze wist dat ik met veel vrouwen omging...maar dat maakte haar niks uit...want ze wist dat ik van haar hield...ergens...'

'Maar wanneer ze stierf...'

Een traan glijd over mijn wang...
Maar ik laat het daar...
Want ik weet dat het een gelukkige traan is...
Ik ben dankbaar dat ze nog leeft...

'Haar laatste woorden waren dat ze van MIJ hield...ze bloedzuigende moordenaar! Wie had dat gedacht!?'

En alweer zijn er een paar mensen die lachen...

'De enige manier om haar te redden was om haar een vampier te maken...wat mijn geweldige zus Ashley voor mij deed!'

Ashley heeft mij een dankbare blik...

'Zodra ik haar stel hoorde en wist dat ze nog leefde wist ik zeker...dat ik haar nooit meer alleen laat...ik zou er altijd voor haar zijn...'

'Ze was verward...maar niet bang...ze vond het zelfs niet erg dat ze een vampier werd! Omdat ze dan wist dat ze voor altijd bij mij zou kunnen zijn...'

'Eigenlijk verdien ik haar niet...en nog heb ik haar...'

'Ik was dolgelukkig wanneer ze zei dat ze wilde dat ik haar zou marken...en uiteindelijk ook claimen...'