nachtmerries

Hoofdtuk 10

Ik word wakker en kijk naar het plafond
Alle herinneringen van gisteren komen terug
Ik wil zoooo graag weten wat er achter die deur is
Maar helaas...dan word meneer "ik ben Max en kan iedereen alles commanderen" boos

Nadat ik een leuke outfit heb aangedaan en mijn haar in een simpele staart heb gezet loop ik uit mijn kamer

Zo er iemand wakker zijn?
Misschien moet ik naar Ashley haar kamer gaan
Ze zei dat die naast de mijne zat
Maar ik heb twee exact dezelfde deuren naast mij

Ik ga voor de rechtse deur want ik kies altijd rechts
Ik druk de deurklink langzaam omlaag
Zo stil mogelijk probeer ik te kijken of er iemand in het bed ligt
Ik zet een paar stappen naar het bed

'Wat doe je in mijn kamer?'
Ik schrik en val bijna op de grond
Ik voel twee sterke armen mij opvangen
Wanneer ik mijn ogen weer open zie ik het oh zo bekende gezicht van Max die zit te grijnzen

'Sorry ik wilde je niet laten schrikken' grijnst hij
Ik rol met mijn ogen
'Kun je me los laten?' vraag ik arrogant
Ik ben nog altijd boos op hem vanwege gisteren
Dan moest hij maar niet raar doen en iemand besluipen
'Au!' ik merk dat hij me heeft los gelaten LETTERLIJK ik lig op de grond nu
Ik sta zo snel mogelijk op en wil weg lopen van hem

'En waar ga jij heen?' grijnst hij
Binnen geen seconde staat hij weer voor mij
'M-ma...h-hoe..w-wa...?'
Hoezo was hij zo snel?

'Wat deed je in mijn kamer?'
'Ik zocht voor Ashley! Of mag dat ook al niet meer!?' sis ik
'Waarom ben je zo boos?'
'Dat heb je aan jezelf te danken!'
'Hoezo?'
Snapt hij het niet ofzo!?
Hoe dom kun je wel niet zijn!?
Jongens...

'Ben je alles van gisteren vergeten ofzo?!'
'Ooohw...'
Nu snapt die het... eindelijk!
'Ja ohw' rol ik met mijn ogen
'Sorry'
'Ja ja ik ga naar beneden wat eten'
'Ik ga met je mee'
'No thanks'
'Waarom?'
'Daarom!'

Ik probeer mij los te wurmen uit zijn grip maar hij is te sterk

'Niet tegen stribbelen!'
'Ik doe wat ik wil!'
'Jij bent echt de koppigste meid van de hele wereld!'
'En jij bent echt de grootste sukkel van de hele wereld!!!' sis ik terug

Hij schrikt van mijn reactie en laat me los
Ik ren zo snel ik kan naar de keuken

'Iemand heeft veel energie'
'Ohw hey Ash' zeg ik zuchtend
'We hebben ook een gymzaal weet je?'
'Ohw nee daarom was ik niet aan het rennen...'
'Waarom dan?'
'Die sukkel!'
'Wie?'
'Max!'
'Wat heeft hij nu weer gedaan!?'
'Vraag hem zelf maar ik ga eten'

Ik loop richting de koelkast en pak daar wat fruit uit
'Hier ik heb een boterham voor je gemaakt...ik hoop dat je van ham houd' zegt Ashley
'Bedankt'

Ik eet mijn ontbijt op en verlaat de keuken weer

Ik denk dat ik dan maar eens naar de gymzaal ga, daar kan ik wat stress uitlaten

Wanneer ik mij omgekleed heb loop ik richting een bokszak
Ik beging er zo hard mogelijk op de slaan en nog eens en nog eens...

'Gaat het een beetje?'
Ik hoor een stem achter mij
Ik draai mij snel om en zie Jay
'Ohw jij bent het' zucht ik
'Wie had je dan verwacht?'
'Niemand...'
'Is het Max?'
'N-nee...'
'Ja dus'
'Laat me met rust ik wil effe alleen zijn!'
'Mag ik dan ook niet trainen?'
'Moet je daarvoor praten?!' sis ik
Ik ben echt veel te gestrest vandaag
'Nee...'
'Dan ga weg!'
'Ik weet dat Max moeilijk kan zijn maar...'
'Ik zei GA WEG!!!'
'Wow chill...zo herinner ik me jou niet meer...'
'Wat bedoel je!?'
'Huh? Uhm je was gewoon altijd zo rustig wanneer je ons bezoekte en nu...'
'Jij was ook altijd stil toen ik jullie bezocht...en kijk eens aan...'
'Oké oké...ik ga al...'

Eindelijk die is weg!

Na twee uur te hebben getraind ga ik naar mijn slaapkamer

'Effe gaan douchen...dat verdien ik wel...'

Na mijn douche ga ik richting de tuin
Effe rust...

'Dus jij houd ook van de natuur?'
'Ga weg Max!'
'Hé! Ik was hier eerst!'
'Pech!'
'Waarom ben je zo gemeen ik heb sorry gezegd...'
'Weet je...je lijkt veel op jou broer'
'Hoezo?'
'Hij praat ook teveel en is net zo een sukkel als jij!'
'IK BEN NIET ZOALS MIJN BROER!!!' Schreeuwt hij zo hard als hij kan

Ik schrik maar probeer geen angst te laten zien
'Hoezo dan niet?' zeg ik terug
Denk maar niet dat ik zomaar opgeeft hoor!
'IK BEN NIET DEGENE DIE DE HELE TIJD MENSEN VERLIEST EN LAAT WEG LOPEN EN DAARDOOR MIJN LEVEN OP HET RISICO ZET!!!'
Wacht wat!?
Wat bedoelt hij met mensen verliezen!?
Zijn leven staat op risico!?

'Uhm Valery?'
Ik ben verstijfd
Geen enkele beweging komt uit mijn spieren
Voor een of andere reden denk ik aan mijn ontvoering
Wat als hij dat was!?

'Val!'
'Ga van mij weg!'
'Laat mij uitleggen...'
'Wat!? Wat ga je me uitleggen!?'
Ik laat hem maar beter spreken voordat ik iets verkeerd zeg
Misschien ben ik wel volledig fout
Ja...

'Ik...ben niet zoals...de anderen...'
'W-wat bedoel je?'
'Ik ben nou uhmmm...een...vampier...'

Wat!?
Niet waar!?
Huh!?

'Niet waar!?' probeer ik te zeggen maar het komt er meer uit als een vraag
'Wel waar'
'M-maar...ik vertrouwde jou! Je was mijn vriend!'
'Dat ben ik nog altijd Valery...'
'N-nee...ga van mij weg jij monster!!!'
'Je kunt niet weglopen! Mijn familie is ook volledig vampier!'
'W-wat!?'
'Ja Val...we zijn allemaal Vampieren...'

Er gaan zoveel gedachten door mijn hoofd
Crap!
Ik zit ver weg van mijn ouders bij Vampieren!
Hoe heb ik dit nooit zien aankomen!?

Mijn gsm! Ik kan ze bellen!
'Dat heeft geen nut, ze denken dat je dood bent'
'Huh? Hoe k-kon jij...'
'Jouw gedachten lezen? Dat kan ik omdat ik een vampier ben...'
'D-dood?'
'Ik zal je het straks laten zien...'

'Dat is de reden dat jij bijna nooit slaapt!'
'Ja'
'Ik heb zoveel vragen'
'Ben je niet boos?'
'Ja dat ben ik zeker! Maar ik kan hier nu toch niet weg dus er de hele tijd om zitten te zeuren gaat ook niet helpen'
'Dat klopt!'
'Weet ik..ik heb altijd gelijk'
hij laat een kleine lach zien

'Je mag één vraag stellen voor nu'
'Heb je me al eens gebeten?'
'Nee, het was moeilijk maar nee'
'Dankje...nu mag jij ook een vraag stellen aan mij'
'Ik vroeg je een keer als ik anders was zouden wij nog altijd vrienden zijn, jij zij ja, zijn we nog altijd vrienden?'
'Weet ik niet, zoals ik toen zei, het ligt eraan hoe jij je gedraagt'
Ik zie een grote glimlach op zijn gezicht verschijnen

Daar gaat mijn normale leven...

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Wauw! Wat een een wending van het verhaal!
Ik vond het wel spannend om zoiets te laten gebeuren
Ik hoop dat jullie het zelfde denken
Byeeee