nachtmerries

Hoofdstuk 27

Heyyy
Ik had wat vragen gekregen of ze ooit naar huis zou gaan...
Ik ben bezig met dat hoofdstuk maar voor nu zal ze nog niet gaan praten met haar familie...
Ik had ook een verzoek gekregen om de betekenis van bloempje te geven, dus hier hebben jullie het hoofdstuk met jullie antwoord!

Ik hoop dat jullie ervan genieten!
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

'En deze?'
'Nee! Teveel glitter!!!'
'Je hebt gelijk...ik ben zo terug!'

Daar gaat Ashley...
Alweer...
Voor een nieuwe jurk te passen...

Haar bruiloft is binnenkort dus we moeten DE perfecte jurk vinden...

Maar ze heeft er zeker al 50 gepast en geen één is goed genoeg...

'Ik denk dat dit hem word'

Ik bewonder haar jurk...
Het is perfect voor haar...

Het is een beetje gepoft wat perfect bij haar past...

Het heeft een glitterriem om haar middel en wat kleine sparkels aan de bovenkant...

Het is natuurlijk wit maar dan meer naar de roze kant...

'Het is perfect!' antwoord ik dan
'Ik weet het!'

Als we de betaling geregeld hebben gaan we naar een restaurantje...

We gaan zitten en bestellen allebei een ijskoffie...

'Ben je zeker dat je dit wil doen?' vraagt ze dan
'Je weet dat dit moet gebeuren!' zeg ik streng

'Maar dingen achter de rug van je mate doen...dat is niet juist!'
'Weet ik...maar hij zou het mij niet laten doen als ik het hem vertel!'
'Misschien omdat het GEVAARLIJK is!?'

'Alex kan niet leven...hij MOET dood!'
'Maar hoe ga je wegsluipen van Max?'
'Hij heeft de hele dag vergaderingen...dus daar maak ik mij geen zorgen om'

Ze zucht even maar knikt dan

'Beloof me één ding! Ga.niet.dood.'
'Denk je echt dat ik mijzelf laat doden!? Ik ben zuiver weet je nog!? Ik overleef dit makkelijk!'
'Onderschat Alex niet!'

Na onze koffie gaat Ashley naar haar huis en ik naar het kasteel...

'Hey knappe prins' zeg ik wanneer ik Max een kus geef

'Hee bloempje...'

Ik zie dat hij niet zichzelf is...
Is hij verdrietig?

'Max?'
'Ja bloempje?' zegt hij afwezig

'Waarom bloempje? Waarom noem je me bloempje? Van alle bijnamen kies JIJ bloempje! Waarom?'
'Toen ik aanbelde wanneer jij ontvoerd was...zag ik jou wegrennen...je had een mooie diadeem in...met bloemen... één ervan viel eraf...ik raapte het op...ik wist jou naam nog niet dus ik herinnerde jou als bloempje...omdat ik jou naam nog niet wist werd jij bloempje...en nu MIJN bloempje'

Wat lief!

'Aaahw!' antwoord ik wanneer ik hem weer een kus geef

'Waarom vroeg je het?'
'Zomaar...'

'Je weet dat ik morgen de hele dag vergaderingen heb dus ik kan niet bij je zijn morgen...'
'Is niet erg...we kunnen alles inhalen wanneer je klaar bent met jouw vergaderingen' knipoog ik

-De volgende dag-

'Bloempje...ik moet naar werk...maar blijf nog maar effe slapen...' fluisterd hij
'Hmm nee hoor ik sta wel op...'
'Maar het is nog maar 8 uur...'
'Maakt niet uit...alles voor mijn knappe prins'