nachtmerries

Hoofdstuk 36

'NEEEEEEEEE' schreeuw ik zo hard als ik kan

'Wa...wat is er b-bloempje?' zegt Max buiten adem

'De chocolade is op!!!'

'De wat!?'

'CHOCOLADE!!!!'

'Bloempje, je kunt ook wel een dag zonder?'

'NEE!!!'

'Dan haal het zelf!' zegt hij met zijn armen gekruist

'Pfff dan laat maar' zucht ik

'Bloempje, je moet niet zo veel stressen om kleine dingen! Ik moest helemaal van werk naar hier komen omdat ik je hoorde schreeuwen!'

'Sorry knappe prins' zeg ik met mijn schattigste blik

'Hoe kan ik boos blijven op dat gezichtje van je'

Ik loop naar hem toe en geef hem een kus

'Ik moet weer gaan bloempje, maar geen zorgen ik zal wat chocolade van werk mee naar huis nemen straks!'

'Je bent de beste!'

'Weet ik'

Hij geeft me nog een snelle kus en vertrekt dan weer

'Gelukkig heb ik jou nog voor gezelschap' zeg ik tegen de nu al  gegroeide buik

Ik ben 7 maanden zwanger...
We hebben besloten om te trouwen na de baby is geboren omdat anders zie ik er dik uit en dat ik dus echt niet!

We zijn verhuist naar een kasteel speciaal voor ons...
Het zal ook het toekomstige koningshuis zijn...
Wat betekent dat voortaan niemand meer naar de ouders van Max zullen gaan maar naar ons...

Ik kan niet wachten...

Het enige nadeel is dat ik eerst moet rondlopen met dit ding in mijn buik wat mij echt pijn doet!

Het maakt me nogal prikkelbaar...

Mar gelukkig heb ik Ashley en natuurlijk Max die mij hierdoor helpen!

*DING DONG*

'Hey Ash! Kom binnen!'
'Heyy Val!'

Ze komt binnen en we gaan aan de keukentafel zitten

'En hoe gaat het daar?' vraagt ze wanneer ze wijst naar mijn buik

'Wat denk je!?'

'Niet goed zeker?' lacht ze

'Nee inderdaad niet goed! Ik ben vet prikkelbaar! Ik riep Max naar huis puur omdat er geen chocolade meer was!!!'

Ashley barst van het lachen uit

'Ik was niet anders meid!!'

'Ik hoop gewoon dat het het allemaal waard is...' zucht ik

'Wees daar maar 100% zeker van! Conner neemt meerdere dagen vrij van zijn werk om voor Vincent te zorgen, hij is zo een geweldige vader!' zegt ze trots

Een kleine glimlach verschijnt bij de gedachte van de baby

'Word het trouwens een meisje of jongen?' vraagt ze dan

Elke keer dat we elkaar zien vraagt ze het me in de hoop dat ik het zal verklappen

'Dacht het niet Ash! Ik zeg niks! Wees dan maar gewoon de eerste in het ziekenhuis!!'

'Ik hoop dat het een meisje is...'

'Uhm waarom!?'

'Dan kunnen Vincent en jou dochter later trouwen!' zegt ze blij