BAB 5

571 26 0
                                    

RASA tak senang nak tidur. Kepala otak aku ni, berputar-putar macam gasing. Serius... Aku tak ingat langsung pasal aku hutang Wazien sebanyak 20 sen tu. Berpulas aku fikir. Aku masih tak ingat. Wazien pun, bukan nak berterus-terang dengan aku.

Jadi, terpaksalah aku cakap...

"Sorry... Saya rasa awak salah oranglah, Encik Wazien. Saya tak ingat yang saya ada hutang awak 20 sen tu. Serius tak ingat. Ya, memang saya selalu cakap perkataan, kalau lima sen saya hutang pun saya akan ingat. Masalahnya, saya tak ingat pun, sekuman pun tidak yang saya hutang awak 20 sen tu. Jadi, saya rasa, awak ni salah orang dan tolong jangan call saya lagi. Assalamualaikum."

KLIK!

Apa nak buat lagi? Aku tanya elok-elok, di mana tempat aku pernah berhutang dengan dia, apa sebab yang aku hutang, apa yang telah aku beli... Dia tak nak cakap. Ambil la ubat! Masalahnya, macamlah Wazien yang bagi aku ubat, sampai aku yang tak boleh nak tidur pula. Kata-kata Awie tadi pun, bukannya menyokong aku, lagi buat mata aku terkebil-kebil.

"Macam serius."

"Masuk ni, dua kali dia ajak aku kahwin."

"Lepas tu, hang kata dia salah orang. Macam tu aje?"

"Habis tu... Kau expect aku nak buat macam mana? Memang aku tak ingat langsung yang aku hutang dia 20 sen tu, wok. Bukannya aku sengaja tak ingat."

"20 sen?" Awie mengerut dahi.

Aku pun ceritalah pada Awie, apa yang Wazien cerita pada aku tadi. Memang aku tak ingat langsung. Awie tak habis-habis kata Wazien tu sweet. Sweet apa jadahnya? Don Juan kan womanizer, ayat memanglah ayat boleh kena diabetes! Tak payah nak terjun gaung sangatlah!

"Hang ni Liya, aku tak tahulah. Kalau hang boleh cinta separuh mati dengan orang yang salah. Macam mana agaknya kalau hang bercinta dengan orang yang betul. Cuba hang bayangkan..."

"Habis, kau nak kata, Zen ni orang yang betul la?"

"Kenapa, hang ingat dia macam Khair ke?"

Khair? Kenapalah disebut-sebut nama mamat tu?

"Samalah. Satu spesies."

"Suka hati hanglah, Juliya. Hidup hang. Jangan cakap aku tak nasihat. Bagi aku, kalau hang kuat untuk ucap selamat tinggal pada hubungan lama hang, Tuhan tu akan buka peluang yang lebih baik untuk hubungan baru hang. Hang takut apa, Liya? Kecewa lagi? Biasalah. Itu kan circle of life. ADATLAH! Faham... ADAT?"

Aku terdiam.

"Kalau aku... Lelaki idaman Malaya macam ni, aku tak toleh kiri kanan belakang dah. Aku maju terus. Apa nak lagi? He is a real gentleman. He is a real keeper!"

Cakap memang senanglah. Tapi aku tak ingat. Mungkin orang lain. Mungkin satu kesilapan. Mungkin pelanduk dua serupa. Mana tahu. Takkan aku nak mengaku beria-ia sedangkan aku bukan orangnya. Dalam dunia ni, kan ada tujuh orang wajah yang serupa. Kan... Lain ceritanya!

"Takkanlah dia beria-ia kalau tak betul. Sampai ajak kahwin tau. Hal kahwin kan hal yang serius."

"Habis tu, kenapa dia tak beritahu aku, apa yang aku tanya. Kenapa nak selindung-selindung? Ini mesti something, weh..."

"Alah... Nak surprise hanglah tu. Kalau beritahu semua, tak thrill ar. Tak ada cabaranlah dalam perhubungan kalau semuanya nak kena sogok. Teka-tekalah sikit."

"Kau ni kan, dengan Don Juan ni, kau positif sangat ni, kenapa wok? Kenapa dengan Khair tu tak positif macam ni pun?"

"Tok aku kata wok, kalau nak sangat-sangat tu maknanya dia bukan jodoh kita. Tapi, kalau tak nak tu... Itulah jodoh kita! So, dalam kes hang ni wok, aku confirm, Don Juan ni jodoh hang."

DIA LELAKI IDAMAN MALAYAWhere stories live. Discover now