"Kain na tayo, Anak." Saad ni Nanay Saakin.
Kaya naman kaagad naman akong naalimpungatan sa Pagiisip.
"Ah, Opo nay." Saad ko sakanya kaya naman kaagad na akong tumayo At Pumunta sa hapag kainan.
"Ah, Anak. Okey ka lang ba?" Tanong saakin ni Nanay.
Kaya naman tumango ako At ngumiti ng mapait, Ngunit mukhang hindi na kumbinse si Nanay.
"Kahit hindi ka man lumaki saakin, Kilala kita Sara. Hindi ka Okey." Sabad ni Nanay kaya naman napatango naman si Tatay bilang pagsang ayon.
Kaya naman napabuntong hininga nalang ako. Mukhang tama nga sila, Mukhang kilalang kilala nga nila ako.
"Nakita ko Po kasi ang isa sa mga kapatid ko." Saad ko kaya naman bahagya silang Napaubo.
"So? Nagusap ba kayo?" Saad ni Nanay saakin pero umiling ako.
"Bakit naman?" Tanong naman saakin ni Tatay.
"Ayoko ko po, Baka po kasi ayan ang maging rason Para mapilitan akong Bumalik saamin." Saad ko
"Then Go.Pamilya mo sila, Walang rason Para hindi ka Bumalik sakanila." Saad ni Tatay.
"But, I'm not one of them." Saad ko sabay yuko
"Hay, Kung yan ang desisyon mo. Okey lang. We understand." Saad ni Nanay kaya naman napangiti ako, I'm so lucky because they Understand me.
"I love you po." Saad ko skanila kaya naman nabulunan silang dalawa, First Time ko kasi sabihin yun sakanila, never pa ako nag 'I love you' sakanila ngayon lang talaga kaya naman binigyan ko silang dalawa ng tubig At ngumiti nalang ako ng matamis.
"We love you too, 'nak." Saad ni Tatay kaya napangiti ako At Tumango nalang si Nanay.
Kung tatanungin ninyo, Hindi naman sila mahirap.
They were on average, Actually May Company Sila in Singapore and Here, Sa Singapore Tanging Inaanak niya lang ang Namumuno don, Ang Anak nga kasi nila ay nasa Qatar, May Trabaho.
Minsan lang sila Pumupunta ng Singapore because they wanted to stay here than Singapore.
Kun tutuusin hinihiling ko na Sila nalang sana ang naging nanay At Tatay ko.
The're Age was 64 both of them, Ako naman ay 25 years Old.
Ng Makatapos akong kumain ay Gusto ko sanang Tulungan Nanay na Maghugas ng pinggan pero ayaw naman niya, Magpahinga nalang daw muna ako dahil maaga pa ako bukas kaya naman Umakyat na lang ako ng Kwarto ko.
Wala silang Maid dito, They we're almost 34 years na Kasal. At age of 30 at kinasal sila. They were at there perfect age.
My matapos akong maghot bath ay nagbihis na ako, At Nahiga sa kama.
Sa totoo lang, Hindi talaga ako makatulog. Alam ko sa sarili ko na inaantok na ako, Pero ayaw talaga pumikit ng mga mata ko.
It's been 2 years at hindi ko sila na kasama, I miss them a lot. I regret Everything pero sa tingin ko ay tama lang yun, Hindi ako kabilang nila.
And Ayoko naman na maging malapit ako At makilala ko ang tunay kung mga magulang. I don't know why, Pero I can't feel anything when I first saw them.
Yung Para bang Lukso, ang dugo. Hindi ko 'yun naramdaman ng makita ko sila.
Para bang Hindi ko feel na Tunay ko silang mga magulang, Hindi ko maintendehan ang nararamdaman ko.
Siguro nga ay kailangan kung magtanong kay Nanay Merlinda kung Ano ang nararamdaman kung ito.
Tinignan ko ang Cellphone ko At tumulo naman ay kakaunting Butil ng Luha sa Mga Pisnge ko.
Ang Lockscreen ko kasi ay ang dalawa kung kapatid.
I'm being too Much emotional this time.
Kanina, I wanted to hug him because I miss him so much. But I guess, Maybe hanggang dito nalang muna.
I need space to sleep.
At maya maya pa ay nakaramdam na din ako ng Antok At saka natulog na din.
A/N: SORRY FOR THE LONG WAIT👅💙
