Chapter 22

31 1 0
                                    

"What about you?, Babalik ka pa din ba? Na Sabi mo na ba ito kay Levi?"  Saad niya kaya naman nalungkot ako atsaka umiling.

"Kailan mo balak sabihin?" Tanong niya.

"Ngayon, I breaking up with him." Saad ko sakanya kaya naman nagulat siya

"What? Why?" Saad niya.

"Dahil alam kung iyon ang Tama, Kapag pinagpatuloy pa namin ang relasyon namin? Ako ay nasa States At siya naman ay nandito, mahirap iyon Lalonat long distance kami. Hindi naman sa wala akong trust sakanya pero. Hindi talaga mapapanatag ang Loob ko." Saad ko sakanya At mukhang na intendehan naman niya kaya naman napabuntong hininga nalang  ako.

I think this decision was right, Kahit na masakit kailangan kung kayanin.
Dahil alam kung iyon ang tama, Ayoko ko siyang Itali saakin malayo siya saakin.

Hindi naman siya ang Problema dito, ako naman. I don't trust myself, Baka kasi iba na ang iniisip ko sa states Dahil Hindi ko siya nakikita ang Naka kasama.

I know na masasaktan ko siya maski ang sarili ko, Masasaktan ko din. But I don't have any choice.

Nag kwentuhan pa kami ni Aisha at tinext ko na din  si Levi na magkikita kami dito sa Park.

6:30 na ng gabi, wala pa akong ganang umuwi Dahil Gusto ko munang makita si Levi for the last time.

Naghintay ako ng limang minuto at nandito na din si Levi, Bumaba siya ng kotse niya At lumapit saakin.

Akamang Ha Halik siya sa Noo ko ng lumayo ako At tumalikod ako sakanya.

I can't help it, umaagos na ang mga Luha ko.

"What's wrong?" Saad niya

Pinunasan ko muna ang Luha ko At humarap sakanya, And then their Nakita ko ang napakaamo niyang mukha, Isa sa mga parte ng katawan niya na mamimiss ko.

"What's wrong—" Hindi ko nalang pinatapos ang sasabihin niya At nagsalita na

"I'm breaking up with you." Deretso kung saad kaya naman napahinto siya.

Nakita ko sa mukha niya kung Paano nagpalit ang kanyang expresyon, Ang kaninang nagtataka ngayon naman ay nalulungot na.

"Wag ka ngang mag Joke." Saad niya

"Hindi ako nagjojoke." Saad ko skanaya kaya naman lumapit siya saakin At hinawakan ang dalawa kung kamay

Tinignan ko siya sa mata niya, At makikita mong malungkot siya At maya maya pa ay tumulo ang iilang butil ng Luha mula sa mga mata niya.

And it made my heart pin a piece of A needle.

Masakita masakit makita na nasasaktan siya, Hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya naman hinalikan ko siya.

Halik na puno ng pagmamahal, Halik na ngayon ko lang ulit mararanasan.

At kapag wala na ako sa buhay niya ay iba na ang hunahalik ngayon sakanya kaya lulubosin ko nalang.

Maya maya ka ay, Tinapos ko na iyon At saka Umalis na At pumara ng taxi.

Narinig ko pa ang pagtawag niya ngunit hindi ko nalang pinansin At sumakay na ng taxi.

Nang makapasok ako nag Bahay ay nakita ko naman sina Mommy na masaya sila, Pero ako? Hindi.

"Anak, Good news for you." Saad niya kaya naman napatingin ako sakanya

"Hindi matutuloy ang Flight natin bukas, an doon na ang Tita Sherlyn mo at siya na ang bahala don." Saad naman ni Daddy kaya naman medyo lumiwanag ang aking mukha, Hindi na kami magkakalayo ni Levi.

Akmang Aalis na sana ako ng Bahay ngunit naalala ko nga pala, Tinatapos ko na pala ang Lahat kanina lang.

Huh, Ang tanga ko.

Umakyat na ako na Kwarto ko At naglock doon inoff ko na din ang Cellphone ko At pati sina Mommy At Daddy ay Tinatawag ako At pilit pumapasok sa Kwarto ko pero hindi ko na Lang binigyang pansin iyon.

Umiyak lang ako nag Umiyak hanggang sa makatulog ako.

"Selena? Are you okey?" Naalimpungatan naman ako sa pagiisip ng Tawagin ako ni Sophia, Wala kasi ang Proof namin kaya naman lumabas nalang kami nag Room namin at naglibot.

Hindi ko nga alam kung bakit ang bilis namin maglakad, Kanina lang ay Nasa Pintuan palang kami ngayon ay Nasa Loob Na Kami ng CR.

"Okey ka lang ba?" Tanong niya ulit saakin.

"Ah, Oo naman." Saad ko sabay pilit na ngiti.

"Halika na, Canteen tayo. Treat ko." Saad ko sakanya kaya naman ngumiti siya At Lumabas na kami ng CR.

Battle Between The Heart And MindWhere stories live. Discover now