Chapter 24

33 2 1
                                    

"Mommy, maglalaro lang po kami ni Browny sa labas ha." Pagpapaalam ko kay Mommy

"Okey wag kang magpapainit ha." Saad ni Mommy and it makes me smile.

"Okey po." Saad ko skanaya nagluluto kasi siya ng pancake for me.

"Let's go browny" Sabi ko sa aso ko sabay labas ng Bahay

Pagkalabas namin ay naglaro kami ni Browny ng bola, hinahagis ko iyon sa malayo At kaagad naman niya itong ibinabalik saakin.

Ng ihagis ko ang bola ay nakalabas ito ng gate, Hindi kasi nakasara ang gate

"Browny ako nalang ang kukuha ha." Saad ko sa aso ko at tumahol nalang siya

Lumabas na ako ng gate at nakita ko naman ang bola sa gitna ng kalsada kaya naman tumakbo ako papalapit doon At kukuhanin sana ang bola pero bigla akong nakarinig ng ingay ng truck

"Tabi, sira ang manobela ko" sigaw niya saakin pero hindi naman ako makagalaw sa kinatatayuan ko ng malapit na ang truck saakin akala ko ay kataposan na ng buhay ko pero nakadapa na ako ngayon sa gilid ng kalsada At dumeretso na ang Truck dahil sira daw ang manobela niya.

Nasiyahan ako dahil buhay pa ako, Pero sa paglingon ko nakita ko ang durog na katawan ng aso ko...... si Browny

No!, Kaagad ko siyang nilapitan At tinawag si Mommy, Pinahiga ko na ngayon ang ulo ni Browny sa hita ko at umiyak ng umiyak

"No, bakit? Bakit? Wag mo ko iwan browny." Saad ko sakanya

Lumapit naman saamin si Mommy na maypagaalala ang mukha ng makita niya si Browny ay umiyak na din siya pati na din ang mga kasambahay namin, pagkatapos ng araw na iyon sinabi ko sa sarili ko na hindi na ako makakakita ng dugo dahil natatakot ako.

Bumabalik sa isip ko ang mga nangyari At napipicture out sa isip ko ang patay na katawan ni Browny na naliligo sa sarili niyang dugo.

And that's happen when I'm still nine years old.

"Mommy." Saad ko sabay bangon

Napatingin ako sa paligid, Puro puti ang Wall At Malinis ang mga ito walang kahit isang picture so it's means na hindi to ang Kwarto ko.

Napatingin ako sa gilid ng hinihigaan ko at nakita ko naman ang isang lalaki na nakaupo sa sofa pero nakapikit ang mga mata........Si Levi.

I miss him a lot kaya naman tinitigan ko nalang siya, Hindi pa rin kumukupas ang taglay niyang kagwapuhan I felt so touch because he still have a concern for me.

Binabantayan niya ako dito sa Clinic siguro ito o Hospital pero bakit naman niya ako dadalhin ng Clinic kung nahimatay lang naman ako dahil nakakita ako ng dugo?..... Wait what?

Napatingin Ako sa Braso ko At nakadama nlg kaunting kirot nakita ko naman na mayroon siyang Benda na nakabalot napatingin naman ulit ako kay Levi. Is this the reason why he's waiting for me to wake up?

Dahil alam niya na takot ako sa Dugo?

Napamulat naman siya ng mata niya At napatingin saakin nagulat naman siya kaya napaiwas nalang ako ng tingin.

Naramdaman ko naman na tumayo siya At Lumapit siya saakin.

"Are you Okey?" Tanong niya saakin kaya naman Napatingin ako sakanya At napangiti

"Yes, thankyou." Saad ko skanaya kaya naman napangiti din siya

"Your welc-" Hindi na niya napatapos pa ang sasabihin niya ng may tumawag sa phone niya.

Kyla

Yun yung pangalan ng tumatawag sakanya Napatingin  naman siya saakin kaya naman medyo na weirduhan ako

"It's okey, just answer your Girlfriend" saad ko sakanya pero pinatay nalang niya ang Tawag At nakakunot noong napatingin saakin.

"What?"tanong ko sakanya

"She's not my Girl." Saad niya kaya naman medyo napangiti ako ng palihim pero hindi ko iyon pinakita sakanya

Yie, Hindi pa siya taken.

"Why not? Tinatawagan ka nga niya e." Saad ko naman sakanya

"Nagseselos ka?" Tanong niya saakin kaya naman napairap nalang ako

"Bakit? Hindi pa ba halata-" sht, napatakip nalang ako ng sarili kung bibig dahil sa sinabi ko.

Taena.

Battle Between The Heart And MindWhere stories live. Discover now