"အဲ....သားသားရယ္ မငုိပါနဲ႔....တိတ္ပါေတာ့ေနာ္.....အုိ..အုိ"
"ဂလုံ.....ခြမ္း....."
"အား.....သြားၿပီ.....သြားၿပီ.....ႏုိ႔ဘူးေတြ ေမွာက္ကုန္ၿပီ"
"အူဝဲ......ဝဲ...."
"အဲ......သားသားရယ္ တိတ္ပါေတာ့ေနာ္"
ခ်န္းေယာလ္ တစ္ေယာက္ သားအတြက္ ႏုိ႔ဘူးေဖ်ာ္ရင္း ထငုိေသာ သားေၾကာင့္ ဘာလုပ္လုိ႔ ဘာကုိင္ရမွန္းမသိ.......ဒီၾကားထဲ လက္နဲ႔တုိက္မိၿပီး ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ႏုိ႔ဘူးက ေမွာက္က်သြားေသး......သားကလဲ ငုိတာတိတ္ကုိ မတိတ္ဘူး....
ႏုိးကတည္းက ႏုိ႔မတုိက္ရေသးေတာ့ ကေလးက ႏုိ႔ဆာေနမွေပါ့.......အား႐ွီး.....ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ႏုိးဘူးကလဲ ေမွာက္တာနဲ႔ ကုန္ၿပီ...........
ဆယ္ဟြန္း အိပ္ရာႏုိးေတာ့ သားငုိသံေၾကာင့္ ေအာက္ထပ္ကုိဆင္းအလာ......ၾကားလုိက္ရတာက.....အမေလး..ေလး........တတိယကမာၻစစ္ျဖစ္ေနသလား ေအာက္ေမ့ရေအာင္........အုိးသံ ခြက္သံေတြ.....တဒုန္းဒုန္း တဒုိင္းဒုိင္းနဲ႔...........
ေတြ႔လုိက္ရတာက ပုိဆုိးေသး.......မီးဖုိေခ်ာင္တစ္ခုလံုး ပြစိကုိတက္ေနတာပဲ........
"Hyung .....ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္"
လက္တစ္ဖက္က ကေလးကုိ ေပြ႔ထားၿပီး တစ္ဖက္က တစ္ဝက္ေတာင္မက်န္ေတာ့တဲ့ ႏုိးဘူးႀကီးကုိင္ကာ မ်က္ႏွာမွာလဲ ႏႈိ့မႈန္ေတြေပလုိ႔.........ျပန္ေျဖတာက....
"သားအတြက္ ႏုိ႔ဘူးေဖ်ာ္ေနတာတဲ့" ေလ
ေအာ္ ......မသိပါဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ထဲ ဓားျပေတြ ဘာေတြမ်ား ဝင္လာလုိ႔လားလုိ႔.......အဲ့ေလာက္ဆူညံပြစိတက္ေနတာ..........
"ေပးေပး......က်ေနာ္ ေဖ်ာ္ေပးမယ္၊ Hyung အေ႐ွ႕မွာ ကေလးသြားထိန္းခ်ည္"
"Omm......Omm.......အဲ့ဒါဆုိ Hyung သြားၿပီေနာ္"
ဘယ္ကတည္းက ဒီအမႈိက္ပုံနဲ႔တူတဲ့ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲက ထြက္ခ်င္ေနလဲမသိ.......သားကုိေခၚၿပီး ထြက္သြားတာမွ တန္းေနတာပဲ...........
YOU ARE READING
Don't Say Sorry
Fanfictionမေတာင္းပန္ပါနဲ႔ ခင္မ်ားဘာမွမမွားခဲ့တာမုိ႔...... ဘာျဖစ္ျဖစ္နားလည္ေပးႏုိင္တာမုိ႔....... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထိ ခင္းမ်ားတစ္ေယာက္တည္းခ်စ္သြားမွာမုိ႔......... ခင္မ်ားကုိအားလုံးခြင့္လႊတ္ထားတာမုိ႔ ....... Don't say sorry #...