"Hyung အျပန္က် သားအတြက္ လုိတာေတြဝယ္ခဲ့အုန္းေနာ္"
"Hyung ေနာက္က်မေနနဲ႔ေနာ္"
"Hyung ကြၽန္ေတာ္ မွာတာေတြ မေမ့နဲ႔ေနာ္"
"ဟြန္းေလးေရ မေမာဘူးလား၊ ဟြန္းေလး မွာတာေတြ Hyung အကုန္မွတ္မိတယ္၊ ေမ့လည္းမေမ့ဘူး၊ ေနာက္လည္းမက်ဘူး ဟုတ္ၿပီလား"
"မြ......Appa သြားေတာ့မယ္"
"Hyung ကေလးပါးေတြကုိ Hyung လက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔မဆြဲနဲ႔ေလ"
ေအာ္ ကြၽန္ေတာ့္လက္က လက္ၾကမ္းႀကီးေတြေပါ့၊ တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဒီလက္ေတြကုိ ျမတ္ႏုိးလြန္းလုိ႔ပါဆုိၿပီး ခဏခဏနမ္းတာ ဘယ္သူပါလိမ့္.....
"Hyung အဲ့လုိမ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳတ္ၿပီး ၾကည့္မေနနဲ႔၊ အဘုိးႀကီးနဲ႔တူတယ္"
"ဟြန္းေလး......"
"ခိ....ခိ...."
"Hyung ကုိအလုပ္သြားခါနီး အားေဆးေလးေကာ မေပးခ်င္ဘူးလား"
သူ႔မ်က္ႏွာနား တျဖည္းျဖည္းကပ္လာေသာ Hyung မ်က္ႏွာ......
"Hyung....Hyung....ကြၽန္ေတာ္.....အဲ့....အဲ့အတြက္အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး"
ကေလးကုိခ်ီၿပီး အေပၚတက္ေျပးသြားပါေသာ ဟြန္းေလး....
အင္းေပါ့.....သူလည္း ဘယ္အဆင္သင့္ျဖစ္ပါဦးမလဲ၊ ဒီေလာက္ ကိစၥေတြ အမ်ားႀကီးၾကံဳခဲ့ရတာကုိ.....
ဘာပဲဖစ္ျဖစ္ ဒီအေျခအေနထိ ျဖစ္လာတာကုိပဲ ေက်းဇူးတင္လုိ႔မဆုံး.....
************************************
"ခ်န္းေညာလ္ ပါးစပ္ေလးဘာေလးစိအုန္း၊ သြားေတြေလျဖတ္ေတာ့မယ္"
"..........."
"ခ်န္းေညာလ္........."
"ဟင္.....အင္း...ဘာလဲ"
ေကာင္းတယ္.....ေတာ္ေတာ္ကု္ိေကာင္း၊ ဒီကသာ အာေပါက္မတတ္ေျပာေနတာ သူကၾကားေတာင္မၾကားဘူး....
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး.....မင္းပါစပ္ကုိစိအုန္းလုိ႔၊ ၾကာရင္ သြားေတြ ေလျဖတ္ေတာ့မယ္လုိ႔"
YOU ARE READING
Don't Say Sorry
Fanfictionမေတာင္းပန္ပါနဲ႔ ခင္မ်ားဘာမွမမွားခဲ့တာမုိ႔...... ဘာျဖစ္ျဖစ္နားလည္ေပးႏုိင္တာမုိ႔....... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထိ ခင္းမ်ားတစ္ေယာက္တည္းခ်စ္သြားမွာမုိ႔......... ခင္မ်ားကုိအားလုံးခြင့္လႊတ္ထားတာမုိ႔ ....... Don't say sorry #...
