"ဟြန္းေလး....."
"ေအာ္ Suho hyung လာေလ"
"ေရာ့.....သားသားအတြက္ ႏႈိ့မႈန္႔နဲ႔ အာဟာရမႈန္႔"
"ဟာ......မဝယ္လာလဲရတာကုိ Hyung ကလဲ"
"ဝယ္လာေတာ့လည္း ဘာမွျဖစ္မသြားဘူးမလား"
"Hyung ကလဲ"
"ဒါနဲ႔.....သားသားေရာ"
"အိပ္ေနတယ္.......ကြၽန္ေတာ္ အဝတ္ေလ်ွာ္စရာေတြ႐ွိေသးလုိ႔ Hyung ထုိင္ႏွင့္ေနာ္"
"ေအာ္....ေအးေအး လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္၊ Hyung ကုိ အားမနာနဲ႔"
"................"
ဟြန္းေလးကုိၾကည့္ရတာ တကယ့္အိမ္႐ွင္မေလးက်ေနတာပဲ.....ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ကုိ လုံးလည္ခ်ာလည္ လုိက္ေနတာ......
"အဲ.....သားသားႏုိးေနၿပီလား၊ ကြၽန္ေတာ့္ကုိ ေခၚလုိက္တာမဟုတ္ဘူး"
"ရပါတယ္၊ ဟြန္းေလးလည္း အလုပ္႐ႈပ္ေနေတာ့ Hyung လည္း အားေနတာနဲ႔ ထိန္းထားလုိက္တာ၊ ဒါနဲ႔ ေန႔တုိင္းဒီလုိပဲလား၊ ခ်န္းေယာလ္ ေရာ"
"Hyung က ညျပန္လာရင္ထိန္းေပးပါတယ္၊ ဒါမဲ့ တစ္ေနကုန္ ပင္ပန္းထားတာဆုိေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းတယ္တယ္ေလ"
"ဟြန္းေလးအလုပ္ကေရာ၊ ကေလးထိန္းေတြ ဘာေတြ မငွါးဘူးလား"
"Suho hyung ရယ္ ဒီအရြယ္က ကေလးထိန္းေတြဘာေတြနဲ႔ စိတ္မခ်ရဘူးေလ၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ အလုပ္ထြက္လုိက္ၿပီ၊ Hyung ကေတာ့ ေနာက္ေန႔က်ရင္ အိမ္အကူ႐ွာေပးမယ္လုိ႔ေျပာတယ္၊ ကေလးေဝယ်ာေဝစၥေတြကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အဆင္ေျပတယ္ေလ"
ဟြန္းေလးရယ္......မင္းသူ႔ကုိ သိပ္ခ်စ္တာပဲလား.....
တစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ေသြးသားကုိ နည္းနည္းမွေတာင္ အထိခုိက္မခံႏုိင္ေအာင္ ခ်စ္တာဆုိေတာ့ေလ.......
ကေလးအေပၚထားတဲ့ မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြကုိ Hyung ျမင္ေနရပါတယ္......
ဒီဘဝမွာ မင္းရဲ႕စိတ္ကုိ Hyung လုံးဝမရႏုိင္ေတာ့ဘူးဆုိတာ ေသခ်ာသြားေတာ့လည္း......
Hyung အခ်စ္ေတြကုိ မ်ိဳသိပ္ထား႐ုံေပါ့ေလ......
YOU ARE READING
Don't Say Sorry
Fanfictionမေတာင္းပန္ပါနဲ႔ ခင္မ်ားဘာမွမမွားခဲ့တာမုိ႔...... ဘာျဖစ္ျဖစ္နားလည္ေပးႏုိင္တာမုိ႔....... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထိ ခင္းမ်ားတစ္ေယာက္တည္းခ်စ္သြားမွာမုိ႔......... ခင္မ်ားကုိအားလုံးခြင့္လႊတ္ထားတာမုိ႔ ....... Don't say sorry #...