Pumasok ako kahit na masama ang pakiradam ko dahil ayaw kong ma ka miss ng kahit isang topic dahil kapag na miss mo kahit isa dito ay parang mababaliw kana dahil ang hirap pag aralan lalo na kapag Math marunong naman ako sa math pero once na diko talaga maintindihan ang isang topic wala ng pag asa para maintindihan kopa ito
Habang nag di-discuss sa Sir T.L.E ay hindi ko maiwasang lingunin ang katabi kong upuan kasi dati dito na kaupo si Taylar nakakamiss tuloy ang mga asaran at kalitan naming dalawa habang inaalala ko ang mga nangyari samin noon ay nagulat ako ng biglang may kumalabit sakin si Warren pala school mate ko sa T.L.E at isa rin pala siya sa tropa ni Taylar parehas silang Varsity sa Basketball.
" Bakit warren"
"Kasi kanina kapa diyan naka tulala na mi miss moba?"
"Ha? Anong pinag sasabi mo sino?"
"Wag mo nang itanggi ,kita naman sa mga mata mo na gusto mo siya at masaya ka kapag kasama mo siya" kinabahan ako sa sinabi niya pero hindi ko pinahalata sa kanya
"Si....ge alis nako bye" tumakbo na ako kasi baka kung ano pa ang itanong at sabihin ni Warren
"Lian wag kang mag alala parehas lang kayo... Gusto ang isa't isa"
Hindi kona narinig ang susunod sa salitang kayo dahil nagmadali na akong tumakbo palayo sa kanya
Habang papunta ako sa field naalala ko nanaman si Kyrien sino kaya siya sa buhay ni Taylar
Fiance kaya niya pinag kasundo kasi parehas silang mayaman? Ay naku Lian itigil mo nga yang pag iisip mong yan isipin mo kung saan ka sa Manila mag aaral kung alin nga bang Pinaka sikat na school ka makakapasok.
At saan ako makakahanap ng part-time job at higit salahat bahay na malapit sa school.
Habang kinakausap ko ang sarili ko ay bigla nalang akong na bunggo sa isang lalaking matangkad
"Kuya Leon?"
"Uy Lian ikaw pala"
"Sorry po kuya hindi po kita nakita"
"Okay lang yuj nga pala bakit parang ang lalim ng iniisip mo?"
Kinuwento ko kay Kuya Leon na mag aaral ako sa Manila at problema ko dahil sa trabaho at bahay
Nga pala nandito kami sa isang restaurant sabi niya libre niya ako napaka bait talaga ni kuya Leon
"Ah kaya pala malalim ang iniisip mo. Matutulungan kita sa problema mong yan kung nasa Manila kana Kung gusto mo i- hired kita sa Restaurant ko meron akong sariling Restaurant sa manila"
"Po?, nakakahiya naman po kuya"
" Don't be shy at me Lian beacuse you're like a little sister to me" sabay ngiti niya na nakakapag pangiti rin saakin
"Talaga po maraming maraming salamat po Kuya Leon"
Dahil sa sobrang ka kasiyahan ko at sa pag papasalamat ko kay kuya ay bigla ko nalang siyang niyakap na kinagulat niya at kinagulat ko din bakit ko nga ba ginawa yun kinalas ko agad ang aking pag kakayakap
"Kuya sorry po sobrang saya ko lamang po "
"Don't be sorry it's okay"
Pag kakataon kona ito para maitanong kung umaano sila sa tapat ng bahay namin nung isang gabi
" By the way kuya umaano nga po pala kayo sa tapat ng bahay nung isang araw?
"What? Sa tapat ng bahay niyo" halata ang pagkabigla ni kuya Leon
"Yes po mga quarter to 12am po"
"Ah Yes i remember but I don't know na Bahay niyo yun"
" ah ganun poba kuya sige po kuya salamat sa libre puwede na po ba akong mauna?"
"Oh! Wait Lian hatid na kita 15minutes pa para makarating sa school niyo kung mamasahe ko pero kung ihahatid kita 5minutes lang"
Sabi ni Kuya ay wag ko nang sabihin na nahihiya ako kasi lag sinasabi ko yun tinataas niya ang kilay niya kaya hindi nalang ako nag salita
Habang na sa loob kami ng kotse ay naisipan ko ulit mag tanong
"Kuya last question bakit hindi ko po na nakikita ang kapatid niyo dito at ano po ang personality niya pwede ko po bang malaman ang pangalan niya"
"Mahiyain ang kapatid ko simula nung bata pa siya pero sobrang ganda niya hanggang ngayon napaka bait at napaka talino niya rin kahit na wala ako sa tabi niya
Makikilala mo rin siya hindi man ngayon pero soon ipapakilala ko din siya" habang sinasabi ni kuya Leon ay naka tingin siya saakin kaya na ilang ako at tumingin sa daanan
"Salamat po kuya"
"Welcome, Lian Bye Take care always"
" You too kuya" at kumaway at umandar na ang kotse ni Kuya
