V.I.P 08 KİTAP OLUYOR

T A N I T I M

Hellö 💦

Kitaba başlamadan şuraya bir tarih bırakın 💦💟

Arkadaşlar bölüme yorum yağdırır mıyız? Voteleri eksik etmeyin bir de 🤗

"O düğmeleri de aç."

Nefesim o kadar hızlıydı ki yanağımdan akıp gidecek olan yaşı tutmak için büyük bir çaba sarf ediyordum. Karşımda durmuş beyaz maskenin ardında kimin olduğunu dahi bilmiyordum. Ama hayatımda ilk defa bir erkeğin gözlerinin önünde soyunmuştum ve bunun kadar utanç verici bir hissiyat yoktu.

En azından söz konusu oysa...

Denileni yaptım ve düğmeleri açmaya başladım. Okul formamla alıp veremediği neydi bilmiyordum ama şu an üzerimde o varken bütün dekolteyi açmamı isteyecek kadar da delirmişti.

Son düğmeyi de açtığımda nefes alıp vermekten daha da belirginleşen göğüslerim dekolteden neredeyse hiçbir şey saklamaksızın gözlerinin önündeydi.

"Güzel... Ellerini çek."

Ellerimle kapatmak istiyordum. Bu hissiyat çok kötü geliyordu. Kabullenemeyecek kadar sıkışmış hissediyordum ama karşımdaki bu insan her şeyi ayarlayabilecek tek umudumdu.

Hiçbir şey yapmıyordu. Oturduğu yerde bütün vücudunu görebiliyordum. Üzerinde eski, solmuş bir tişört vardı. Siyahtan daha açık bir tona çalmaya başlamıştı. Altında ise siyah yine solmuş bir kot vardı. Yüzündeki maskesi ise beyaz ve korkunçluğunu bariz gözlere seriyordu.

Sesi ise bilgisayarla ayarlanıyordu. Belki daha yaşlı ya da daha genç olabilirdi ama karşımdaki insan bir profesyoneldi. Bunu anlayalı çok olmuştu. Ama benden istedikleri her defasında yaptıklarına karşı ağır bedeller olmaktan geçiyordu.

"Ayağa kalk!"

Yeni bir emir vermesi ile birlikte denileni yaptım ve yavaşça kalktım. Kameradan gördüğüm açısı hâlâ aynıyken tekrar konuştu.

"Pantolonunu çıkar."

Ellerim titriyordu. Onun bu denli net olması ile birlikte bana yaptırdıkları artık akılalmayacak kadar garipti. Belki bu videoyu kaydediyordu. Belki ileride beni bu video ile tehdit edecekti. Ama onun istediklerini yapmaktan başka şansımın olmaması bu uygulamanın başıma koyduğu en büyük belaydı.

Parmaklarım yavaşça pantolonuma gitti. Düğmeyi açtım. Hemen ardındansa fermuarımı...

"Acele et!"

Yutkundum. Gözlerim hâlâ onun üzerindeydi. Oturduğu yerde hiçbir tepki vermezken sadece o korkutucu sesini duymak beni yoruyordu.

Pantolonu yavaşça kalçalarımdan indirmeye başladım. Eğildiğimde ise ona verdiğim manzaranın farkındaydım.

Sonunda pantolonu çıkardığımda üşümeye başlamıştım. Tenim ürpermiş ve benimle dalga geçercesine bütün ayrıntılarını gözler önüne sermişti.

Doğrulup tekrar kameraya baktığımda ise bir süre konuşmamıştı. Beni izliyordu. Başını hafif yana eğmişti ve benimle dalga geçmeye devam ediyordu.

"Şimdi..." dedi ve hareket edip öne doğru eğildi. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Kasları tişörtünden dışarı fırlayacak kadar belirginleşmiş ve yine genç bir vücudu andırırcasına izlenim vermişti.

"Otur."

Dediğini yapıp tekrar koltuğa oturdum. Karşımda açmış olduğum bilgisayarımın kamerasında geniş ekran onu izlemekten başka bir şey yapamıyordum.

"Dizlerini kır ve ayaklarını koltuğun üzerine koy!"

Bütün bedenim gerginliği ile acımaya başlarken dediklerini yaptım. Bacaklarımı birbirine yapıştırıp ona bir ayrıntı vermek istemezken korktuğum şeyi söyledi.

"Bacaklarını iki yanına aç!"

Tırnaklarımı avuç içime yerleştirirken yanağımdan bir damla yavaşça süzüldü ama dediğine uyup iki yana açtım ve ona bunca senedir kendime bile sakladığım ayrıntıyı bütün açıklığıyla sundum. İç çamaşırımla olabilirdim ama şu anda bulunduğum durum kesinlikle olağan değildi.

Bekledi. Arkasına yaslandı ve beni izledi. Nefes alış verişinden başka bir şey duyamıyordum. Normal alıyordu ve benden etkilenmediği barizdi. Ama istedikleri beni utandırmaktan başka amaç içermiyordu.

"Şimdi..."

Başını hafif yana yatırdı. Palyaço suratı o kadar korkunç ve gaddar duruyordu ki içten içe dudağımı ısırıp vereceği emri bekledim.

"Sağ elini iç çamaşırının içerisine sok ve kendini okşamaya başla."

Yazar: İlayda Melis Okurgan

Instagram: ilmelistan
Twitter: ilmelistan

YARDIMCI HESAPLARI

Wattpad: melis_hikayeleri 
Instagram: melseytanlari