Black roses

10} 'Dus uh wie is de speciale jongen?'

Ik doe de jurk aan. Ik krijg de rits niet helemaal omhoog maar dat laat ik voor nu. Ik kijk in de spiegel. Ik zet mijn handen op mijn heupen en draai een rondje.

Ik loop het pashokje uit. Jace staat meteen op van het bankje. Zijn mond valt open. Zijn stoere houding valt even van zijn schouder. Hij is weer die zorgeloze lieve jongen waar ik op viel. Ik bloos lichtjes van zijn reactie.

Hij knippert met zijn ogen en schud even zijn hoofd. Zijn stoere houding is weer terug.

'Je ziet er adembenemend uit.' - 'Dankje.' Ik draai nog even een rondje. Het voelt weer als de oude tijd. We staan voor het pashokje. 'Je rits kom hier.' - 'Mijn wat?' Hij loopt naar me toe en gaat achter mij staan. Oh natuurlijk mijn rits. 'Het hoeft niet.' probeer ik Hij reageert niet. Ik voel zijn handen over mijn rug glijden. Hij ritst het laatste stukje omhoog. Shoot Het is even stil. Ik kijk in de spiegel naar zijn mooie hoofd. Hij staat nog steeds achter mij.

'Dus uh wie is de speciale jongen?' Hij kijkt naar beneden.Hij ziet er.. alleen en gebroken uit. Of dat verbeelde ik mij.

'Ethan.'

'Waarom maakte je het uit?' Hij kijkt me aan. Ik zucht. We hebben hier nooit over kunnen praten omdat hij het altijd te 'druk' had.

'Jace, je had nooit tijd voor mij, je gaf geen aandacht aan mij. Je deed alsof ik niet bestond! Het was niet eens dat, Je ging vreemd meerdere keren!' Hef ik mijn stem. Hij zegt niets maar knikt. 'Je weet niet hoe ik me voelde, ik was er kapot van!' Ik draai me om en ga voor hem staan. Hij kijkt mij niet aan.

'Ik heb dagen gehuild om je terwijl je me behandelde als vuil.'

Ik schud mijn hoofd met tranen in mijn ogen. Ik loop het pashokje terug in en kleed me razendsnel om. Ik loop rechtstreeks door naar de kassa en reken de jurk af.

Ik loop de winkel uit. Jace komt achter me aan rennen. 'Sorry oke!' Ik stop met lopen en draai me om. 'Sorry? Is dat alles wat je te zeggen hebt? Nee, weet je Jace hield je wel van me of was het allemaal een spel voor je?'

'Natuurlijk hield ik van je. Ik.. ' - 'Waarom liet je er niks van merken?' De tranen staan in mijn ogen. Hij haalt zijn schouders op. Dit keer wel met zijn ogen gericht op mij. Ik schud mijn hoofd en veeg mijn tranen weg.

'Maar goed het is nu voorbij, Nog een fijne dag Jack.'