HASBELKADER(BİTTİ)

Bölüm 10🇹🇷

Askerlik adına hazırlıklar yapılmış, muayeneler, başvurular tamamlanmıştı. İçimde tarif edilemez huzurlu bir duygudan yanı sıra, endişe de vardı. Mesafelere ve özleme alışık bir çift olmamıza rağmen bu çok başkaydı. 12 ay nasıl geçerdi bilmiyorduk ama sonu çok iyi olacak ve en güzel adımlarımızı o zaman atacaktık..
Beklediğimiz gün gelmişti. Mustafayı asker traşı olmuş bir şekilde görmek, damat traşı olmuş bir şekilde görmekten bin kat öndeydi. Onu böyle bir kez daha sevmiştim..

Onu yolcu etmemizin üstünden 1 ay geçmiş acemi birliğini yaptığı şehire yani ıspartaya yemin törenine gitme vaktimiz gelmişti. Ailesiyle birlikte gidecek, törenden sonra Mustafayı da alıp dönecektik. 1 aydır onu hiç görmemiş, sesini bile çok duyamamıştım. Bunlara alışık olmamıza rağmen içimde inanılmaz bir his vardı..
Yemin töreni beklediğimden de güzel bir şekilde geçip gitmiş geri dönmüştük. Mustafa ailesiyle Gaziantep'e gitmiş, ben ise Kocaeliye gelmiştim. Yaklaşık 1.5 haftalık bir izinden sonra usta birliğine gidecekti. Ama korkuyordum çünkü usta birliği doğu bölgesine düşmüştü. Artık çok daha uykusuz ve tedirgin günler beni bekliyordu..
Ailesiyle özlem giderdikten sonra yanıma gelmiş birlikte vakit geçirmiştik. Ne kadar tedirgin ve üzgün olduğumu ses tonumdan bile anlayabiliyordu. Bu sebeple sürekli beni motive edecek şeyler söylüyor, yüzümü güldürüyordu. Benim ona yapmam gerekeni o bana yapıyordu. Ama biliyordu ki ben panik atağa sahip biriydim, ve oldukça korkuyordum. Beni rahatlatmak için elinden geleni yapıyordu.. Yine hüzün dolu gün gelmişti, usta birliğine gidiyordu artık. Aile vedalaşmaları, akrabalar, arkadaşlar derken en sona beni bırakmış vedalaşmanın en uzununu ve en duygusalını benimle yapacaktı. Şimdi biz sarıldığımızda birbirimizi nasıl bırakacaktık ki..
Otobüs terminalinde geçen duygusal saatlerden sonra nihayet birliğine varmıştı. En azından bunun haberini almak bile içimi biraz rahatlatmıştı.
Mustafayı gönderdikten sonra annesi Hacer teyze evde 5-10 kişiyle ufak bir mevlid okutacaktı, beni de orada görmek istediğini söylediği için aldığım uçak biletiyle Gaziantep'e gittim. Bu Mustafasız ilk oraya gidişimdi. Böyle kendimi daha çok o aileye aitmiş gibi hissettiğim için oldukça mutluydum. Birbirimizden ayrı kalmanın ve mesafenin en güzelini, en gururlusunu yaşıyorduk şimdi ..