He Saw Me

20⭐

Wow! Hoofdstuk 20 al! Nooit gedacht dat ik zover zou komen! Ik hoop dat jullie het verhaal allemaal nog een beetje leuk vinden! Als dat zo is laat het me dan zeker weten door te stemmen of te reageren!
Veel leesplezier!

X Lieze
----------
Ivy pov:

De film was afgelopen. Ik was bijna in slaap gevallen. En niet omdat de film saai was maar omdat Shawn zijn schouder zo gemakkelijk lag. Ik gaapte. "Een beetje moe?" plaagde hij me. "Ja." gaf ik toe. "Kom dan gaan we slapen." Hij stond op, pakte de popcorn kom en zette ze weg. Hij kwam terug en kroop onder de dekens.

"Welterusten Ivy."

"Slaapwel Shawn."

Ik geraakte maar niet in slaap. Naast me hoorde ik Shawn rustig ademen. Die was al ver. Ik keek op mijn gsm. 23.47  Pfff, hoelang lig ik al wakker? Ik was moe maar mijn hersenen waren nog volop aan het werken. Ik draaide me om een keek naar Shawn. Ik kon zijn gezicht net zien door het licht dat door de gordijnen kwam. Hij zag er zo schattig uit! Ik nam voorzichtig mijn gsm en trok een foto van hem. Shit, mijn flits stond nog aan. Ik keek naar zijn gezicht. Oef, die sliep nog. Ik legde mijn gsm weg en probeerde te slapen. Nog een kwartier van draaien en woelen, gaf ik het op. Ik schoof dichter naar Shawn zijn kant. Ik lag nu met mijn rug tegen zijn borstkas. Ik sloot mijn ogen. Plots voelde ik zijn arm rond mij. Shit, die is nog wakker!? Dan gaat hij dat sowieso gemerkt hebben dat ik een foto van hem heb genomen. Ach ja, Fack it. Ik heb nu tenminste een foto van een slapende Shawn. Niet veel mensen kunnen dat zeggen.

"Goedemorgen." Zei een ochtendstem. Man, ik wou iedere dag wel zo wakker worden. Het was het mooiste geluid dat ik ooit heb gehoord. "Goeiemorgen." glimlachte ik. Ik had nog geen zin om mijn ogen open te doen. Ik lag te lekker. "Ivy, doe je ogen open." zei Shawn. "Hoe laat is het?" mompelde ik. "Half negen. Hoezo?" Ik hoorde verbazing in zijn stem. "Oké, maak me maar wakker wanneer de acht een negen is geworden." zei ik hem. Ik hoorde hem lachen. "Gaat niet gebeuren. Hup je bed uit." Sowieso dat hij nu aan het grijnzen is. "Neehee, het bed ligt te lekker." protesteerde ik.

Ik draaide me weer om. Eindelijk, hij laat me met rust. Net toen ik bijna in slaap was gevallen trok Shawn ruw de dekens van mij af. "Geef terug. Ik heb het koud." boos keek ik hem aan. Nog steeds met mijn ogen dicht. "Ooit, zul je moeten opstaan." zei hij triomfantelijk. Wat? Moest ik hem nu ook nog een prijs geven of wat?

Ik opende voorzichtig mijn ogen. Ik zag dat Shawn naar mij keek dus ik deed ze vlug weer dicht. "Ja, je keek." Betrapt keek ik hem aan. Langzaam opende ik mijn ogen. Ik sloot ze meteen weer. Ik was verblind door zijn schoonheid. Hij stond daar, nonchalant, bloot bovenlijf, zijn haar door de war, met het deken in zijn hand. Ik zeg het je, iedereen zou met mij willen ruilen op deze moment. Ik glimlachte in mezelf. "Waarom ben je nu weer aan het lachen?" Hoorde ik Shawn vragen. "Niets, gewoon... Een binnenpretje."

"Ivy Miller!", probeerde Shawn kwaad te zeggen, "Kom nu onmiddellijk uit bed!" Eiste hij. "Neehè, ik lig net zo lekker." zei ik terug. "Oké, dan zijn de croissants voor mij." zei hij zelfvoldaan. Croissants? Zei iemand hier nu croissants? Ik zat meteen klaarwakker, rechtop in bed. "Geef me vijf minuten, dan ben ik klaar." Normale mensen zouden normaal uit een bed kunnen springen, maar nee, ik moest weer eens uit het bed vallen. Ik hoorde Shawn lachen. "Ja, lach maar. Het zal je laatste zijn." dreigde ik. Maar door mijn dreigement begon hij alleen maar harder te lachen. Ik liep oogrollend naar de badkamer.

Ik bond mijn bruine haren in een staart en liet twee plukjes voor m'n ogen hangen. Daarna deed ik mijn make-up. Ik hield het bij een simpel laagje mascara en ik keek in de spiegel. Ik knikte goedkeurend en liep de kamer in. Daar zat Shawn neer, nog steeds in bloot bovenlijf. Ik voelde mijn wangen rood worden. "Wat is er?" vroeg Shawn. Ik trok verbaasd een wenkbrauw op. "Waarom bloos je?" verduidelijkte hij zichzelf. "Ik? Blozen? Hoe kom je erbij?" Ik probeerde het weg te lachen en veranderde subtiel van onderwerp. "Zeg, moet jij je niet aankleden?" Hij glimlachte. "Eigenlijk wel. Maar ik hou ervan om je te laten blozen." Een grijns sierde zijn gezicht. Betrapt keek ik hem aan. Shit, hij had me door. Ik liep naar hem toe en duwde hem van het bed.

"Auw, dat doet pijn." Zei hij kinderachtig en hij trok een pruilip. "Moet ik er een kusje op geven?" zei ik gespeeld meelevend. "Heel graag." Hup, en daar was die grijns weer. "Het is al niet meer nodig, zie ik." Ik glimlachte zelfvoldaan. Nu was het zijn beurt om betrapt te kijken.

Hij stond langzaam op en verliet de kamer. Ik liep naar mijn koffer, ik had nog niet de tijd gehad om hem uit te legen. Ik haalde er een witte crop top uit met een quote en een zwarte high waist jeans. Ik trok het vlug aan. Ik wou niet dat Shawn me me in mijn ondergoed zag. Ik hoorde hem zingen in de badkamer. Ik glimlachte.

Ik wou een luchtje scheppen dus trok ik mijn Vans aan en ging naar het balkon. Ik nam plaats op één van de stoeltjes en keek om me heen. Het was de eerste keer dat ik in Parijs was. Dus ik genoot van het prachtige uitzicht op de Eiffeltoren.

Ik hoorde hoe Shawn de deur van de badkamer opende en weer sloot. "Ivy." riep hij. Ik besloot me stil te houden. "Ivy!" riep hij nog eens. "Ivy?" nu begon het al vragend te klinken. Ik had moeite met mijn lach in te houden. Hij zag er zo hulpeloos uit. Hij keek naar het terras, recht in mijn ogen. Ik grijnsde. Hij kwam naar me toe. "Ah, hier zit je." Wat was dat nu voor domme mededeling? Ik zat toch niet op het dak of zo? "Ik dacht dat je al weg was." Ik zag dat hij een beetje droevig keek. Was hij bang dat ik ging weggaan? Ik besloot er niet over na te denken en zei: "Waar zijn die croissants nu?" Daar was Shawn zijn lach weer. We gingen arm in arm naar beneden. Shawn maakte grapjes waar we allebei mee moesten lachen.

We gingen het restaurant binnen en kozen een plekje aan het raam. Aangezien het zelfbediening was stonden we op en schoven we aan. Alles zag er zo lekker uit! Mijn hele bord lag vol. We gingen terug zitten en begonnen smakelijk te eten. Het viel me op dat er nog niemand was beginnen gillen of flauwgevallen was. "Zeg Shawn, waarom heb je nog geen handtekeningen moeten uitdelen?" vroeg ik hem. "Ik weet het eigenlijk niet, misschien omdat de helft van het restaurant leeg is en de andere helft bestaat uit oude mensen." merkte hij op. Ik keek rond en hij had gelijk. Een paar tafels van ons zat een ouder koppel koffie te drinken. Niemand besteedde aandacht aan ons, of aan Shawn, beter gezegd.

"Wat gaan we vandaag doen?" vroeg ik. "Parijs verkennen?" stelde Shawn voor. Ik knikte goedkeurend. Een volgende vraag verliet mijn mond. "Ben je hier al veel geweest?" Hij dacht even na. "Een paar keer voor optredens en zo." Ik knikte begrijpend. We stonden op en gingen terug naar onze kamer. Ik nam een tasje en stopte mijn gsm en een beetje geld erin. "Klaar?" vroeg Shawn en hij hield zijn arm voor. "Helemaal!" enthousiast haakte ik mijn arm in de zijne.

————————
Sorry voor het lange wachten. Maar ik had examens en daarna had ik het ook druk dus duurde het langer om dit deeltje te schrijven.

Ik hoop wel dat jullie het leuk vonden. Als dat zo is mag je het altijd laten weten door te stemmen en comments achter te laten. Dat maakt me altijd heel blij!

Ik wens iedereen ook een Vrolijk Kerstfeest☃️🎄 en een Gelukkig Nieuwjaar🎆!

X Lieze