Valentine // Larry Stylinson

16

Beş Çayı

Liam: Louis gerçekten özür dileriz.

Harry adına da.

Louis: Tamam, sorun yok çocuklar.

Beni yanında istememesi normal.

Zayn: Harry seni tanımıyordu ve o yüzden istemedi.

Yoksa Harry böyle birisi değil.

Louis: Tamam, sorun yok.

Zayn: Louis böyle deme.

Üzüldüğünü biliyorum.

Louis: Üzülsem de bir şey değişmeyecek.

O yüzden takmamaya çalışacağım.

İyi geceler.

×××

İsimsiz: Selam.

Styles: Selam.

İsimsiz: Nasılsın?

Styles: Gergin, sen?

İsimsiz: Normal.

Neden gerginsin?

Styles: Birini kırmışım gibi hissediyorum.

İsimsiz: ?

Styles: Bak sana güveniyorum. O yüzden anlatacağım.

İsimsiz: Tabii.

Styles: Bugün Zayn, ben ve Liam buluştuk.

Sonra zorla Louis denen bir çocuğu çağırdılar. Louis de sanki bu anı bekliyormuş gibi hemen geldi.

Ben de gerildim biraz. Louis gelince bir yalan uydurup gittim.

İsimsiz: Neden gerildin?

Styles: Çünkü onu tanımıyorum. Sadece bir kere konuştuk ve Zayn'in mesajı ile hemen gelmesi...

Ne bileyim işte. Bayağı gerildim.

Louis gelince kalkıp gittim.

İsimsiz: Louis üzülmüş olmalı.

Hemen kalkıp gitmişsin.

Styles: Ben de öyle düşünüyorum.

İçime dert oldu. Ben kalktığımda gülümsemesi solmuştu.

İsimsiz: Aman boş ver.

O da teklifine sazan gibi atlamayacaktı.

Sonuçta daha bir kere konuşmuşsunuz.

Boşuna kendini üzme, Harry. Siktir et.

Styles: Söylemesi kolay.

İsimsiz: Hem Louis'nin de taktığını sanmıyorum.

O yüzden boşuna kendini yıpratma.

Styles: Üzülmemiş midir yani?

İsimsiz: Üzülmemiştir.

Styles: İyi o zaman.

İsimsiz: Tamam.

Styles: Görüşürüz.

İsimsiz: Görüşürüz.