GENTLEMAN'S QUEEN #5: BLAIRE

eight

NI SA hinagap di ko naisip na gagawin ko ito sa sarili ko.

Dati ko lang ginagawa iti kapag nasusugatan ang mga kapatid ko. Wala pa nga akong ingat sa kanila para alam nila ang sakit at wag ng uulit pa.

Pero heto ako, tinitiis ko ang sakit.

Nasa gubat pa nagtatago o mas magandang sabihing hindi ko magawang igalaw ang katawan ko.

Malapit pa din ako sa ilog kung saan ako inanod mula sa pagkakahulog namin ni Blaire sa falls.

Gumapang lang ako palayo ng kaunti at nagtago. Mahirap na baka bigla nalang magdatingan ang mga humahabol samin.

Pero hindi ang kapakanan ko ang iniisip ko kundi si Blaire.

Paggising ko kanina wala siya sa tabi ko o kahit sa malapit sakin.

Naiinis ako sa sarili ko bakit kasi nawalan ako ng malay. At mas naiinis ako dahil hinayaan kong tamaan ako ng bala kanina.

"Urgh!"padaing kong sigaw.

Lakasan ng loob, dinukot ko ang sugat ko para malaman kung may bala ba o daplis lang. Pero malas ko kasi may bala sa loob. At kailangan kong maalis ito sa lalong madaling panahon.

Tangina malas.

Pakiramdam ko magkukumbolsiyon na ako sa hirap na nararamdaman ko. Wala dito ang mga gamit ko tanging isang swift knife ang meron ako sa bulsa.

Kung hihintayin kong makayanan kong tumayo at umalis dito malamang sa malamang patay na ako noon dahil ubos na ang dugo ko.

Hindi ako pwedeng mamatay dito. Hahanapin ko pa si Blaire. Hindi ako pwedeng magtagal na ganito ang kalagayan.

Blaire...

Pero hindi ko kinaya, huling natatandaan ko nalang para akong nauupos na kandila habang tinititigan ko ang sugat ko.

..............

"DO SOMETHING Blaze, please"pakiusap ko sa kapatid ko.

Kakagising ko lang from tge sedate they give me awhile ago. And I'm crying again knowing that Andres is nowhere to be found at these very moment.

"We try okay, pero wala talaga. Some of the police men are looking for him now kung saan ka nakita. So don't worry to much"sagot ni Blaze.

Seryoso itong nakatitig sakin na para bang may gusto siyang itanong sakin.

Well I think I know what his trying to imply or ask. Kilalang-kilala namin ang bawat isa. We're twins for heaven's sake.

"Please tell me why are you acting like this towards these police guy"hindi na nakatiis na turan nito.

Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsalita. May nakabara na din kasing sipon sa ilong ko kakaiyak ko.

"His important to me"simula ko naman.

"How important?"nakakunot noo'ng tanong na naman niya.

Huminga ako ulit ng malalim.

"Like you to Xylona"simple but I know I explain it well to him.

Natahimik kaming dalawa, walang gustong magsalita. But still my tears are continuously flowing.

Now I understand Blaze.

Ganito pala kasakit na mawalan ng minamahal.

Wait, I'm not sure that Andres is gone.

"Blaire, our parents were be here any minute now. They'll take you with them to New York"ani Blaze.