Günlerdir aynı şeyi düşünüyordum. Lay..
Düşünmekten delirebilirdim. Bu yüzden kendimi tamamen işime verdim. Tüm günü dergide geçiriyor, geç saatte de eve gidip uyuyordum. Kapıyı her yerinden kilitlediğim için Minseok gelmek istiyorsa da gelemiyordu. Tabi ben bunu bilmiyordum.
Bana ulaşmak istiyorsa bile bilmeyecek kadar yoğundum. Bir şeyler yazıyor, okuyor ve uyuyordum. Birkaç gündür tatilde gibi yaşıyordum. Ruhumu dinlendiriyordum.
Minseok'a sorup öğrenebilirdim. Bu en kısa yoldu. Böylece kendimi boşuna yiyip bitirmiş olmayacaktım. Tabi bu yalnızca iyi ihtimaldi.
Ben aslında en çok alacağım cevaptan korkuyordum. Gerçekten beni aldatıyorsa ve bunu itiraf ederse? İnkar etmesinden daha acı vericiydi. Bu onun gidişi demekti ve ben henüz hazır değildim.
Oturduğum yerden kalkıp odama gittim. Gerçek Sehun olmak mutsuzluğumu biraz olsun alabilirdi. Hızla üzerimi değiştirip evden çıktım.
Dergide herkes koşturuyordu. Ben olmasam da bu kadar iyi çalışıyor olmaları güzeldi. Herkes bir şeyler yazıyor, fotoğrafları bir diğerine gösteriyor ve düzenlemeler için fikir alışverişinde bulunuyordu. Odama geçip bilgisayarımı açtım. Maillerime bakacakken asistanım geldi.
"Size ulaşmaya çalıştım ama telefonunuz kapalıydı. Bugün görüşmeniz var."
"Bana sormadan söz vermemeliydin. Kimle görüşeceğim?"
"Ortaklık için.."
"Araştırdın mı?"
"Evet. Sizin için hakkında küçük bir araştırma yaptırdım."
"Anlat bakalım."
"Sektörümüzle alakası olan biri değilmiş. Duyduğuma göre dergiyi eşi için istiyormuş. Eşi bizim dergimizi seviyormuş da.."
"Eşi mi? Peki kendisi ne iş yapıyor?"
"Gece kulübü gibi bir yer işletiyor. İşlerin pek içinde olmak istemiyormuş. Yalnızca ortak olacakmış. Hatta gerekirse buraya eşinin geleceğini söylemiş."
"Adı neymiş?"
"Şuralarda bir yerde yazıyordu."
Ajandayı açıp randevuyu buldu ve ismi okudu.
"Kim Minseok."
"Ne?"
"Şey.. Eğer görüşmek istemiyorsanız.."
"Benim adımı biliyor mu?"
"Sektörde gizliliğiniz olduğu için bir şey söylemedim."
"Randevuyu iptal et. Ortak almayacağımızı söyle."
"Tamam efendim."
"Daehyun'a söyle dün akşam bana gönderdiği mailin çıktısını alıp buraya gelsin."
"İleteceğim. İyi çalışmalar."
Selamlayıp odamdan çıktı. Her bir hücremden ateş çıkıyordu. İsim benzerliği olduğunu düşünebilirdim. Tabi gece kulübü işletiyor olmasaydı..
Eşi? Aynı kelime kafamın içinde yankılanıp duruyordu. Minseok.. Benim Minseok'um.. Sehun'un Minseok'u.. Evli miydi gerçekten?
Başıma giren ağrı çalışmama engel oluyordu. Bu yüzden Daehyun'la gerekli düzenlemeyi yaptıktan sonra oradan ayrıldım. Saatlerce etrafta dolaşıp durdum. Önce Lay diye birinden gelen mesajlar, sonra evli oluşu.. Beynim olanları kabul etmiyordu.
Markete gidip bira ve soda aldım. Minseok benden telefon bekliyordu. Defalarca kez aramış ve mesaj atmıştı. Mesajları okumadan sildim ve telefonumu kapatıp eve döndüm.
Bütün geceyi bir şeyler içip film izleyerek geçirdim.
Sabah uyandığımda hala aynı şeyi düşünüyordum. Kim Minseok.. Eşi.. Lay.. Ruhum bir anda yaş almıştı. Kalbimdeki ağırlık yüzünden ağlamak bile gelmiyordu içimden.
Yataktan çıkıp mutfağa gittim. Dolaptan sandviç alıp yiyerek odama döndüm. Minseok'u aramak içimden gelmiyordu. Dün gece marketten aldığım meyveli sodalardan biri odamdaki masada duruyordu. Onu da alıp dolabı açtım. Sandviçi dişlerimin arasında tutup gizli odamın kapısını açtım. Salondan gelen sesle olduğum yerde kaldım. Çarpma sesi gibiydi.
Elimdekini bırakıp kenardan vazoyu aldım ve sessiz adımlarla içeri gittim. Tüm odaları gezip kapıya ilerledim. İçerden kilitlemeyi unuttuğumu fark edince daha da korkmuştum. Hemen kilitleyip tekrar odama döndüm.
"Hadi bakalım Oh Sehunnie~ Şimdi dergiye gitme vakti!"
İçerden en sevdiğim kıyafetlerimi alıp giydim. Aynanın karşısına geçip saçlarımı karıştırdım. Gözlüğümü de takıp çantama uzandım.
"Her şeyi unutacaksın Sehun. Bugünlük her şeyi unutacaksın ve çok çalışacaksın."
Kendime güç vermeye çalışarak gülümsedim ve hızlı adımlarla evden çıktım. Benim için güzel bir gün olacağına inanıyordum. Artık Minseok'la konuşmaya karar vermiştim. Akşam bara gidecek ve bu meseleyi çözecektim. Sonunda onsuz kalacak olsam bile..
