Sırasıyla dolaba ve sevgilime bakıyordum. Bunun bir gün olacağını düşünüyordum. Fakat bu kadar yakında olduğuna ihtimal vermiyordum.
"M-minseok sen?"
"Bir açıklaması var mı?"
Konuyu dağıtmak için üste çıkmalıydım. Zaten sormam gereken bir hesap vardı ve durum buyken, alacağım yanıtı ertelemem anlamsızdı.
"Önce senin açıklaman gerekiyor. Sonra her şeyi anlatacağım."
"Konu Lay mi?"
İstemsizce gözlerim doldu. Boğazımdaki düğüm çözülsün istiyordum. Bir kaç kez yutkundum. Fakat yine de sesim titriyordu.
"E-evli misiniz?"
"Ne?"
"Evli misiniz Minseok?"
"Hayır."
"Başkası mı?"
"Başkası?"
"Eşin başkası mı?"
"Ne eşi Sehun?"
"Evli olduğunu biliyorum. Saklamana gerek yok."
"Ben evli falan değilim. Eğer konu Lay'se sana anlatabilirim."
"Tamam. Anlat."
Elimden tutup salona götürdü. Beni oturtup tam karşımdaki koltuğa yerleşti.
"O herif, barın ortak eğlence mekanında barmen."
"Ben neden hiç görmedim?"
"Çünkü oraya girmene izin vermiyordum."
"Lay yüzünden mi?
"Sayılır.."
"Cidden!"
"Lay beni bir süredir rahatsız ediyordu."
"Ne?"
"Bana aşık olduğunu söylüyordu. Defalarca kez reddettim."
"Sonunda dayanamadın?"
"Hayır! Beni dinleyecek misin sen?!"
Korkuyla sıçradığımda ses tonunu yumuşattı.
"Özür dilerim. Lütfen sakin ol ve dinle."
"Tamam. Neden bana anlatmadın? Önce bunu söyle. Onca adamı korkutan gecelerin kralı, bir barmenden kurtulamadı. Neden?"
"Beni tehdit ediyordu."
"Tehdit?"
"Sevgili olduğumuzu herkese anlatacağını söyledi."
"Doğru. Sevgili olmamızın duyulması korkunç olurdu. Gecelerin kralını kimse ciddiye almazdı."
"Bunu saklamayı sen de istiyordun."
"Tamam. Bu konuyu daha fazla konuşmak istemiyorum."
Bir süre öylece gözlerime baktı. Bir şeyler anlatmamı bekliyordu. Fakat zaman kazanmak için o sorana kadar bekleyecektim.
"Sehun biz.. Biz neden ayrı yaşıyoruz? O dolapla alakası var mı?"
"Var. Ben buyum Minseok."
"Bu?"
"Senin gibi değilim. Hiç olmadım. Kendim olabilmek için de ayrı yaşamak istedim."
"Anlamıyorum.."
