Anonim

Bölüm,4

"Kızım,ne yapıyorsun? Ne bağırıyorsun kulağımın dibinde!?"

Yaren'in bu şekli beni daha da mutlu ederken  hemen yanına kıvrıldım. Çantamı sıraya fırlatıp ona yaklaştım.

"Sırada uyuyakalmışsın ne yapayım?" dedim ve bön bön baktım.

Eliyle 'olumsuz' işareti yaptı. "Bir kere dikkatini çekerim,uyuyakalmadım. Bilerek uyudum. Uyuyakalmak istemsizce olan bir şeydir. Ben ise gayet bilinçli bir şekilde sıramda uyudum. Aradaki ince çizgiyi aşmayalım." dedi ve tekrar sıraya başını gömdü.

Kıkırdadım ve hemen Yaren'i dürtüm.
"Ya bırak şimdi onu,sana patlatılacak türden bomba haberlerim var!" dedim. Hemen yerinde doğrulup,
"Neymiş o? Yoksa gıybetlik bir şey mi buldun. Kızım söylesene çatlatma Yaren'ini!" dedi.

Yüzüme koskocaman bir gülümseme yayıldı. O sırada herkes bize bakıyordu. Sınıfın hepsi buradaydı. Ege bugün erken gelmişti.

Bize neden mi bakıyorlardı? Canım arkadaşım bütün kelimelerini bağırarak söylüyordu ya,ondan.

"Ev buldum!" dedim bağırarak ve sınıfa döndüm.

Ayağa kalkıp önüme gelene "Ev buldum!,Selam canım,artık evim var,hiç öpmiyim evim var,şşt zilli ev buldum ben." dedim.

Millet ilk defa ev bulmuş görmüş gibi baktıklarında aldırmayıp dans etmeye başladım. Yaren'de bana anormal olmam konusunda tedirginlik yaşıyormuş gibi baktığında kolundan tutup sınıfın ortasına getirdim ve oyun havası oynamaya başladım.

Herkesde deliymişim havası sezdim. Onlarda haklılardı,deliydim zaten.

Oynarken bir yandan,"Yallaaah,ooh şıkıdım şıkıdım." demeye başladım. Gerizekalı gibi kendi kendime gülüyordum.

"Lan oğlum en kısa sürede ev bulmak ne güzel bir duyguymuş. Yandan yandaan. "

Daha fazla dayanamayıp koridora çıkarak bağıra bağıra oyun havası söyleyip oynamaya başladım. Derslerin başladığını unutmuştum bile.

Yaren yanıma yaklaşıp kulağıma fısıldadığında resmen heykel kesilmiştim.

"Sayın Gerizekalı arkadaşım, Sefa Hoca tam karşında."

Yüzüm 0.1 saniye ağırlığında kapıya giderken olacakları düşünüyordum.

En sonunda gözlerim Sefa Hoca'yı bulunca büyük bir sinirle bana baktığını farkettim. Hemen duruşumu düzeltip,"Kusura bakmayın,Sefa Hocam." dedim ve başımı eğdim.

Sınıf pür dikkat bizi izliyordu. Benimle dalga geçenlere; Simge ve grubuna baktığımda pislik pislik sırıtıyorlardı. Onlara,"Ne baktın,yiğenim?" bakışlarımı gönderdim ve tekrar başımı öne eğdim.

Sefa Hoca aniden bağırınca titredim."Neye kusura bakmayım Deniz? Ders başladığı halde çıkıp koridorda yaptığınız rezillik yüzünden mi?"

Gözlerimin kızardığını hissetmemiştim bile.
Hemen yanımıza yaklaşıp,"Ama bunu müdürün odasında tartışalım ha ne dersiniz çocuklar?"

Hemen doğrulup,"Yaren'in bir suçu yok. Onu zorla ben kaldırdım.Ben müdürün oda-"

"Lafıma karşı mı geliyorsun? Sen Yaren'i kaldırmışsın,o da hayır dememiş." Tekrar büyük bir titreme yaşadığımda dolu gözlerimle hocaya baktım. Sinirden kızarmıştım.

"Ama,açıklama yap-" elini yüzüme yaklaştırıp işaret parmağını sallayıp,"Deniz!" dedi yüksek sesle. "Sana bağırmamak için sakince konuşuyorum,beni sinirlendirme."