Anonim

Bölüm,10

*Yarışma Günü*

Evet,bütün yarışmacıların ve yarışmacıların ailesi,arkadaşlarının beklediği gün gelmişti. Ben de dahil. Bugün fazlasıyla çok heyecanlıydım. Bugün işim rast gitsin diye dua edip duruyordum.

Babamla da konuşmuştuk,aslında gelecekti ama bir işi çıktığı için gelemeyeceğini söyledi. Buna ne kadar üzülsemde bir şekilde unutmaya ve yanımda arkadaşlarımın olduğu için sevinmeye çalışacaktım.

Gerçekten elim ayağım titriyordu.

"Ses Yarışması İçin Yarışmacıları Sahneye Alalım."

Bu sesi duyduğum da Yaren'e gülümsedim ve yapabilirsin der gibi elimi sıktığında sarıldım ve sahneye doğru gittim.

Sahneye çıktım ve görevlinin izleyicilere kısa bir konuşma yapması ardından tek tek isimlerimiz okundu.

Listeyi belirlediğimizde sıra beklemek için arkaya geçtim.

Sahne arkasında herkes çok gergindi. Belki de aralarında en gergini bendim çünkü belki de bu yarışmada kimsenin tahmin etmeyeceği bir şarkı söyleyecektim.

Ve bu şarkı biraz zordu.
Jüriler az önce sahnede hepimizi süzdüklerinde bile elim ayağım titrediyse asıl şarkı söylerken nasıl olacağım hiç merak etmiyordum doğrusu.

İlk yarışmacı çıktığında çoğumuz perde arkasından onu izlemeye çalıştık.

Bu çocuğu bir kaç defa koridorda görmüştüm.

Sezen Aksu'nun Unuttun mu Beni? parçasını söylüyordu.Açıkçası çok güzel bir parça seçiminde bulunmuştu.

Şarkıya başladığında onu hayranlıkla dinledim.Ses tınısı olsun çok güzeldi. Şarkıya birebir uyum sağlıyordu.

Ama bu benim için kötü bir uyarıydı. Rakiplerim çok güçlüydü.

Arkamı döndüğümde karşıma aniden Simge çıkınca birden geriledim.

"Noldu tatlım ya bir tırstın?" deyince hafifçe gülümsedim.

"Kobrasın ya zehirlisindir şimdi. E insan haliyle korkuyor bu yılanlardan." dedim.

Yüzü kızarırken şekilden şekile girdi. Arkamı dönerken kolumdan tutup kendine çevirdi ve tek omzuma vurdu.

"Ne yılanı be? Sen kendini ne sanıyorsun aptal!?" diye bağırdı.

Cidden şu gün hiç kavga istemiyorum.Cidden.

Elini tutup ani bir hareketle sırtına döndürüp burktuğumda acıyla inledi. "Bak aşkım,bugün olmaz ama söz. Başka bir gün seni ezerim."

Tam bana bir şey diyecek ya da yapacaktı yanındaki arkadaşları ona engel oldu ve memnuniyetle önüme döndüm. Küçükken bir ara dövüş eğitimi almıştım. Çok kısa bir süre içinde olduğu için bir kaç hareket biliyordum.

Çocuk şarkıyı söyleyip bitirdiğinde jüri elindeki kağıda bir şeyler yazıp kutuya attı.

Bu şekilde devam etti yarışma. Her yarışmacı çıktığında daha da çok atıyordu kalbim.

Kekimi yerken "Deniz Korabay." Diye bir ses duydum ve elimdeki keki hemen bırakıp ağzımı sildim ve üstümü düzelttim.

Narin bir şekilde yürüdüm ve sahnenin karşısına geçtim. Elim ayağım horon tepiyorlardı. Bacaklarım zaten ayrı bir alemdeydi. Çok korkuyordum. Önümde bu kadar insan varken nasıl yapacaktım Bilmiyorum.

"Başlayabilirsin,Deniz." diye bir ses duyduğumda başımı salladım ve yavaşça mikrofona yanaştım.

Ayaklarımla ritim tuttum ve başladığımda ritmi kestim.