Anonim

Bölüm,7

Medyaya şu 4'lüyü bırakıp hikayeye geçiyorum.
(Evet herkesin Froy'u kullandığı gibi bende bu grubun içerisindeyim)

-

Gizli Numara; Ee nasıl? beğendin mi?

Gelen mesajla tekrar şoke oldum.Çocuk resmen nevresimine resmimi bastırmıştı. Ama şuanda daha önemli bir işim olduğundan,

Deniz; Bu mevzuyu sonra konuşacağız. Şu an işim var.

Yazıp telefonu cebime attım ve kiralık olarak tutacağım yere göz gezdirdim.
Burası oldukça hoş bir yerdi. Duvarları boyalıydı,tekrar boyatmama gerek yoktu. Salonunda büyük bir 4lü pencere vardı. Aynı zamanda mutfakla birleşikti. Apartmanın 2.katındaydı. 2 oda bir salondu.

Diğer odalara girdiğimde kendi odam olarak hayal ettiğim oda turuncu renkdeydi. Birazcık iz vardı ama sorun değildi. Geniş ve uzun bir odaydı.Ayrıca balkonluydu.

Diğer odaya girdiğimde duvar rengi beyazdı. Burayı çalışma odam yapabilirdim. Genişliği çok değildi ama uzundu. Burada da boy penceresi vardı ve minik balkonlar olur ya,öyle bir kısmı vardı.

Tuvaletlere baktığımda yer tuvaleti ve klozet mevcuttu. Banyoda bir de duşakabin vardı. Burası hoş bir yerdi. Kira olarak oldukça hoştu. Kesinlikle burayı istiyordum.

"Burası uygun.Kira parası ne kadar acaba?"

"950 tl hanımefendi."

Ben buradan binli bir para beklerken düşük çıkması da şansdı sanırım. Hatta oldukça büyük bir şanstı.
Ben emlakçıyla anlaşırken bir yandan evde göz gezdiriyordum.

*

Bugün yeni evimde ilk günümdü. Eşyaları daha almadığımdan şimdilik bir yer yatağı kurmuştum. Onun dışında sadece 6 kapaklı bir gardrobum vardı. Yemekleri artık bir süre yumurta vb. şeyler olarak kısıtlandıracaktım.

Onun haricinde anonim beyimiz ile nevresim hakkında konuşmuştuk. Çocuk hakikaten de bastırmıştı resmimi nevresimine. Fotoğrafta da güzel olsam içim yanmayacak. O değil de anası babası görse ne der acaba?

Okul formamın üzerine gri-siyah  renkleri olmak üzere 2 çizgili bir kazak giydim.

Montumu,anahtarlarımı ve çantamıda alıp evden çıktım. Ayrıca evim okuluma çok yakındı. Artık taksiye para vermek yerine yürüyerek gidecektim.

Binadan çıkıp okul yoluna doğru ilerledim.

-

Yaren'e ev olaylarını akşam telefonda konuşarak anlattığım için şu an başka bir duruma gülüyorduk. Ona Anonim Bey'in nevresimine resmimi bastırdığını göstermiştim ve şuan karşımda anıra anıra güldn bir Yaren vardı. Tabii ona bende katılıyordum.

Yaren gülmelerinin arasında kesik kesik konuşmaya çalıştı,"Kızım-hakkaten" tekrar güldü ve devam etti,"Hakkaten bastırmış ya kız." deyip sesli bir kahkaha daha attı.

Ona katılıp konuştum,"Cidden ya,takıntılı manyak." güldüm.

Teneffüste olduğumuz için rahat rahat gülebiliyorduk tabii. Daha doğrusu öğle arasındaydık. Yanından geçtiklerimiz ilk defa uzaylı görmüş gibi bakarken hiç takmıyorduk.

En sonunda gülüşmelerimiz kesilince Yaren konuştu,"O değilde sana bir haberim var. Okul sayfasında açıklandı,2 hafta sonra okullar arası ses yarışması varmış. Ben katılmayı düşünmüyorum ama senin sesini de duymadım. Haberin olsun yani."

Yaren'in verdiği haberle gözlerimin ışıltısı arttı. Küçüklüğümden beri sese ilgim vardı ama bunu hiç dışa yansıtamamıştım. Ve şu anda elime bir fırsat geçmişken bunu kaçıramazdım.

"Nereden kayıt oluyoruz?" diye hemencecik sorduğumda Yaren hafiften sırıttı ve müdür beyin odasından kayıt olduğumuzu söyledi.

Beni beklemesini söylerek koşarak müdür odasının yolunu tuttum.

Köşeden dönerken çarptığım yumuşağımaı şeyle affallarken kafamı geri çekip neye çarptığıma baktım. Çarptığım kişi Ege'nin ta kendisiydi. Ellerim Ege'nin üstünde duran parmaklarıma kayınca hemen geri çekip utançla özür dileyip yanından koşup gittim.

Müdürümüz Eren Bey'in odasının önüne geldiğimde kapıyı bir kaç kez tıklatarak 'gel' sesini duyduğumda içeri girdim.

Eren Bey'i başımla selamlayarak "Şey,ben okullar arası ses yarışması için kayıt olmaya gelmiştim." dedim.

Gülümsedi ve bana eliyle oturmamı işaret etti. Tebessüm edip işaret ettiği yere oturdum ve diyeceklerini bekledim.

"Demek ses yarışmasına katılmak istiyorsun." başımı hızlıca salladım ve gülümsedim.

"Peki,bana yeteneğin olduğunu kanıtlayabilir misin?"

Kaşlarımı anlamadığımı ifade edercesine çattım ve,"Anlayamadım?" dedim.

İçten bir gülümseme gönderip,"Yani diyorum ki,ses yarışmasına katılıyorsun demek ki bir yeteneğin var. Bana bunu göster,bana şarkı söyler misin?" dediğinde gözlerim anlamsızca büyüdü.

Utandığımı belli edercesine parmaklarımla oynamaya başlarken,"Ama gerçekten buna cesaret edemem,utancımdan sözleri birbirine karıştırırım." dedim.

Eren Bey en masum yüzünü takınıp,"Onca kişinin önünde söylemekten utanmayıp benim yanımda söylemekten mi utanıyorsun Deniz?" dediğinde yapmacık bir gülümseme takındım ve,"Hayır,gerçekten." dedim.

Daha fazla zorlamasını istemiyordum. Ve ayrıca hangi müdür öğrencisinden böyle bir şey istemişti ki. Bu çok saçma ve fazla samimiyetti. Eren Bey fazla zorlamayıp kabul etti ve formları bana verip doldurmamı istedi. Formları doldurup Eren Bey'e teslim ettim ve odadan çıktım.