Owned By An Alvarez

Chapter💋38

"Mommy, I want Pizza! Please, po!" Rinig na rinig ang boses ng anak ko mula sa taas. Pababa na kasi ako, on the way to SM. I have to buy clothes for my office hours. I have plenty of clothes but I think I will be needing more presentable outfits.

"Here's the key. I know you cn drive already but please, be careful. Ako mismong babangga sa'yo kapag may nangyaring masama sa'yo."

Sinamaan ko ng tingin si Clain habang binibigay saakin ang susi. He's sweet but he really have this kind of side. Gagawa at gagawa siya ng paraan masira lang yung sweetness.

"Baka gusto mong mabugbog?" I arched a brow nd crossed arms.

He smirked. "Ipapabugbog mo ako kay Alvarez? Go ahead. O baka naman gusto mong samahan pa kita?"

My cheeks turned red and my eyes widened. I suddenly felt weak just by hearing his name. Damn you!

"I am not talking about him, okay? Ipapabugbog talaga kita kila kuya Maki!" I shouted.

"Nanay ka na, ganyan ka parin umasta. Para kang bata," natatakot na saad niya. "Oo nga pala. Batang ina." Saka siya humagalpak ng tawa. Inis na inis tuloy akong umalis sa bahay. Nakakainis, ang saya saya ko pa naman dahil binigyan ako ni kuya Maki at daddy ng pang shopping ko eh.

Naglalakad lakad ako dito sa second floor. Nakakamiss talaga ang ganito. Pa shopping shopping ka lang at walang iniisip na problema. Pero mas nakakamiss pala yung kasama ko siya and then he'll be the one to pay for my wants and he'll carry my paper bags too. I just miss how sweet and caring he is. Sana saakin lang siya gan'on.

"Mariel!" Nagulat ako nang marinig ang sigaw ni Dale. Alam ko nang siya iyon dahil sa boses niya. At isa pa, si Zinth, at siya lang ang tumatawag sa'kin ng Mariel. Ayaw niya na daw kasi ng Azalea. Madami daw siyang naalala.

"My gosh, Dale! We're inside a public place," I said after we hugged each other. Nagulat talaga ako dahil sa lakas ng pagkabigkas niya sa pangalan ko.

Humagikgik lang siya. "Sorry! I just missed you, okay?"

Napailing iling nalang ako. "Damian!" I pronounced his named 'Deymyan'. Wala eh, Deymyan siya kapag kami ang kasama, Damian naman kapag iba. He's gay. A drop dead gorgeous gay. Kapatid siya ni Dale and he's one of my investors. He became my bestfriend since me and Dale became bestfriends as well. Mabait itong baklang 'to pero maharot.

"Hindi ka bumalik last time! We waited for you," maarte niyang sabi. Meron kasing naganap na party sa bahay nila Dale for me. Actually, bahay nila ng asawa niya.

I laughed shyly. Nakakahiya tuloy. "Eh kasi, tumawag si ate Mau that time. Hinaharap na daw ako ng anak ko."

Noong gabi kasi na 'yon, habang nagpaparty kami, tumawag si ate Mau. Hinahanap na daw ako ng anak ko. Gusto niya daw na tabi kaming matulog. And of course, me as a mother, I obliged whole-heartedly. Hindi ko iyan matitiis.

"Yeah right. Ano pa nga ba."

Nagpaalam na din kami sa isa't isa at may bibilhin pa daw sila. Dale also warned me na nandito daw si Clint with his girl. Ang sakit kaya sa pakiramdam. Kanina lang iniimagine ko siyang nag m-mall with me. Pero ngayon, he's shopping with a girl and sad to say, it's not me anymore. 

Hindi ko nalang inisip ang sinabi nila. This is my day. Even if I am alone, I still wanna be happy. I can make myself happy, though. I don't care about them. Sana langgamin sila tapos maubos yung girl.

Pumunta ako sa mga boutiques kung saan kilala ako. Madami kasi akong friends na may ari ng boutiques. At saka, may discount kasi sa mga kakilala ko.

"Hey, lahat ng bibilhin niya, 50% off, okay? Serve her nicely. She's a very important person. 'Wag niyo akong ipahiya." Iyan ang huling sinabi ni Neslyn, kaibigan ko noong elementary and highschool. She already owns an clothing line and this botique. Madami na ding branch ito.