13.Bölüm. "Telefon."

20.1K 875 93
                                    

İyi okumalar bücürüklerim ♥

MEDYA:Poyraz.

PLAYLİST:Sia-Chandelier

###

Belki de benim için en iyi ölüm yolu buydu.Kimseye zararım dokunmadan.Tek başıma.Yapayalnız.Tek bir ses dahi olmadan.Gözlerimi tekrardan kapatmadan hemen önce denizin derinliğine baktım.Benim derinliğim ile boy ölçüşebilir miydi? Artık nefesim kalmamıştı.Gözlerim kararmaya başlamıştı.Ölüme teslim oldum ve gözlerimi kapadım.

✖✖

"Kızım aç gözlerini!"

Gözlerimi yavaşca araladığımda karşımda bir çift kahverengi göz vardı.

"Kendine gel kızım!"

Vücudumdaki suyu çıkardıktan sonra uzun bir süre öksürdüm.Bir el kafamdaydı ve kafamı kaldırmama yardım ediyordu.Öksürmem geçtikten sonra beni kurtaran kişinin kim olduğunu anlamaya çalıştım.Önümde duran kişi bir erkekti.Gözlerimi kıstım ve ve daha dikkatle bakmaya başladım.

"Mahmut Abi?!"

Karşımda duran kişi Mahmut Abi miydi? Bir dakika,Mahmut Abi bana sûni teneffüs mü yapmıştı?

"Kızım iyi misin?"

"İyiyim Mahmut Abi.Poyraz nerede?!"

Poyraz'la beraber suya düşmüştük.Peki ya o? Poyraz nerdeydi?

"Seni aramak için tekrar suya dalmıştı ama uzun süre oldu çıkmadı."

"Beni kim kurtardı peki?!" diye sordun yattığım yerden doğrularak.Poyraz beni aramak için tekrardan suya mı dönmüştü?

"Poyraz çocuğum yardım çağrısında bulundu bende geldim.Senin ortalıklarda olmadığını söyledi.Tekrardan daldı sonra sen su yüzeyine çıktın bende seni kurtardım ama Poyraz yok."

Mahmut Abi'nin konuşmasına izin vermeden tekrardan suya daldım.Poyraz ölmüşmüydü?Bu düşünce ister istemez beynime düşmüş ve diğer bütün kötü şeyleri canlandırmıştı.Etrafıma bakındım,ama kimseyi göremedim.Nefesim kesilmeye başlamıştı.Hadi Poyraz, diye söylendim.Hadi çık ortaya.

Umudumu kaybetmiştim ki biri belimden beni kavradı ve yukarıya doğru yüzmeye başladı.Bunun Poyraz olduğunu anlamam kısa sürmüştü.Poyraz yaşıyordu!

Tekneye çıktığımızda ikimizde nefes nefese kalmıştık.Sırtımı teknenin kenarına yasladım.Hızlı ve derin nefesler almaya başladım.Poyraz kafasını geriye atmıştı ve hızlı hızlı nefes alıp veriyordu.

"Ah be çocuklar,neden dikkatli olmuyorsunuz?" dedi iskanyar bir tonla Mahmut Abi.

"Tamam Mahmut Abi [nefes] sen git artık [nefes] biz iyiyiz [nefes]"

"Hayır gitme!" diye bağırdım çabucak.Poyraz ve Mahmut Abi bana bakmaya başladı.

"Bende seninle kıyıya geliyorum." dedim.

"Saçmalama Derin." dedi Poyraz.

"Gitmek istiyorum!" diye bağırdım.Tamam,Gökhan'ın söediklerine inanmıyor olabilirim.Ama bunlari dedikten sonra beni denize itmesi tesadüf olamayacak kadar tuhaftı.

"Bağırma Derin." dedi dişlerinin arasından."Mahmut Abi sen gidebilirsin." diye ekledi.

"Evet gidicek ama benimle birlikte!" dedim.

Poyraz Mahmut Abi'ye döndü.Beni umursamıyordu.Doğru ya,sonuçta kimse onun mallarına dokunamaz.

"Mahmut Abi sen git."

YIKINTIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin