𐌸one𐌸

239 11 10
                                    

*İstediğimiz kişi değil, istendiğimiz kişi olmak zorundayız.*

O, tüm vücuduna kan sıçramışken, hiçbir şey olmamışçasına cebinden sigarasını çıkartmış ve kibrit yardımıyla yakmıştı.

Sigarayı içine çekerken hala hiçbir şey olmamaşçasına davranması her ne kadar beni sinirlendirsede,boşverdim.

Sonuçta onun hayatıydı ve benim onun hayatında, ona karışacak yakınlıkta bir yerim yoktu.

Ah, kesinlikle acınası bir hâldeydim. Tabii bu, kimin umrunda...

Her seferinde aynı şey oluyordu.

Min Yoongi her seferinde birini öldürüyordu ve benide yanında bulunduruyordu.

Nedenini ise hala anlayamıyordum.

Herhangi bir şekilde ondan ne uzak durabiliyordum, ne de onu herhangi bir yere şikayet ediyordum.

Daha doğrusu etmeli miydim, bilmiyordum.

-Cesedi kaldırmama yardım edecek misin Harley? Yoksa yardım ve yataklıktan dolayı siktiğimin polislerine yakalanmayı tercih mi edersin?

Ahh, işte gene başlıyoruz.

-Bir yere yakalanacağımız falan yok Yoongi! Ediyorum işte.

Ben cesedin kollarından tutmuşken o, ayaklarından tutmuştu.

-Ne yapacağız bununla?

- Her zaman yaptığımızı. Başka bir fikrin varsa,söyle.

-Hayır, yakalım gitsin.

Geldiğimiz yerde yıkılmak üzere olan bir bina görmüştüm, oraya gideceğimiz apaçık ortadaydı. Kimse burda birini yakacağımızı düşünmezdi, daha doğrusu buraya kimse gelmezdi zaten.

Binanın içine girmiş ve cesedi binanın en dibine bırakmıştık.

Öldürdüğü kişi erkekti ve kesinlikle kıyma olmuştu.

Ah, ben nasıl bu psikopata yardım edebiliyordum?

Yoongi arabaya giderek benzin dolu kutuyu getirmişti. Kapağını açarak cesedin üstüne döküp, cebinden çıkarttığı kibriti yakarak cesedin üzerine attı.

Yanmasını izlemeye başlamasıyla, bende onu izlemeye başladım. O çok tepkisizdi ve bu hiç normal değildi.

Neden böyleydin Min Yoongi?










Umarım güzel bir kitap olur ve bunuda hayatım gibi batırmam.🖤


Careless ♧ Min YoongiWhere stories live. Discover now