*Tanrılar, kendilerinin hiçbir kaygıları yokken acınası ölümlülere, sefalet içindeyaşayacakları bir kader tasarladılar.*
Haftanın son dersi bittiğinde sıkıntıyla nefesimi bıraktım. Neredeyse bir haftadır sadece okulla ev arasında git gel yapıyordum ve bu içimi sıkıntıyla dolduruyordu.
Sanki bir şeyler eksikti.
Hızlı adımlarla binadan çıkmamla beni karanlık ve hafif esintili bir hava karşılarken, okul sınırlarından çıkmış ezbere bildiğim yollarda yürüyordum.
Telefonumu kulaklıklarımla beraber ceketimin cebinden çıkarttım. Sevdiğim metal müziklerin olduğu listeyi açarken mesaj gelmişti.
Yoongi: Buluşmalıyız.
Harley: Ah, sana o gün işlerine daha fazla karışmayacağımı söylediğimi hatırlıyorum, Yoongi.
-Kabul edeceğini biliyordum.
Yan tarafimdan gelen sese döndüm. O buradaydı ve bana doğru yürüyordu.
-Tam olarak ne istiyorsun?
-Sadece konuşmak istiyorum, Harley.
-Pekâlâ konuş ve lütfen kısa tut.
-Burada olmaz.
Eliyle kolumu kavrarken içimde oluşan korkuya engel olamadım. Ya tekrardan aynı şeyleri yaparsa? Kolumu elinden kurtardım.
-İstemiyorum. Ne konuşacaksan burada konuş. LÜTFEN.
Yalvarırcasına Yoongi'ye bakıyordum. Boşa uğraştığımın farkındaydım. Zaten yaptığım şeyler hep anlamsız ve yanlıştı. Ama bazen yanlışlarımız bizi doğru yerlere getirirdi, değil mi? Tekrardan denemeye değerdi ki, kaybedecek pek bir şeyim de yoktu.
-Nereye gidiyoruz?
♧♧♧
Geldiğimiz yer sahildi. Yoongi benden önce inmiş, arabanın kaputuna oturmuştu. Kapıyı açıp indim ve kaputa yaslandım.
Cebinden çıkardığı sigara paketinden sigarasını çıkarmış, çakmağı yardımıyla yakmaya çalışıyordu. Rüzgâr ona engel olurken ellerimi çakmağının etrafına siper ettim.
Bakışlarımız buluştuğunda, sigaradan gelen dumanla ellerimi hızla çakmağının etrafından çektim. Denize doğru dönerken derin bir nefes aldım.
-Ah, ne hakkında konuşacaktın?
Sorum havada asılı kalırken, etraftaki tek ses kıyıya vuran dalgalardı. Ona baktım. Sigarasını içmekle meşguldü ancak buraya konuşmaya gelmiştik, değil mi?
-Korktum...
Dudaklarımdan istemsizce dökülen tek kelime ile dikkatini çekmiştim.
-Lanet olsun ki korktum, Yoongi. Ve sakın hiçbir şey yapmamışsın gibi davranma. Çünkü eğer öyle davranır, kim olduğunu unutursan, bu iş burada bitmez.
Suratında ki hiçbir mimiği oynamazken, oturduğu yerden inerek sigarasını yere atıp üzerine basarak söndürdü. Benim gibi kaputa yaslanırken karşıdaki denize bakıyordu.
Her ne kadar beni öldürmeye çalışsada, onunla geçirdiğim iki ay boyunca hiç yaşamadığım ve hayatım boyunca yaşayamayacağım aksiyonlar yaşamıştım. Bir düşününce sanırım hoşuma da gitmişti.
Bazen seni üzenşeyleribırakamazsınçünkü onlar seni mutlu eden şeylerdir.
-Evren sana kim olman gerektiğini söyleyene kadar, kim olduğunu biliyor muydun?
Birden sorduğu soru beni afallatırken denize döndüm.
-Kim olduğumu değil, ne olmak istediğimi biliyorum.
Sahte bir kahkaha attığında ona döndüm. O da aynı şekilde bana dönerken konuştum.
-Peki sen Yoongi? Sen ne olduğunu biliyor musun?
Evet biliyorsun. Aslında içinde bir canavar yaşıyor.
-Birkaç yıl öncesine kadar kim olduğum hakkında bir fikrim yoktu. Tabii eğer birini öldürmeseydim.
Başka bir zaman diliminde olsaydık eğer bu cümleye aşırı tepki verebilirdim, ancak dediğim gibi başka bir zamanda değildik, o yüzden normal karşılayabiliyordum.
-Bırakmak gerektiğini bilmek berbattır ve sen bırakamazsın, çünkü imkansızın olmasını beklersin.
Söylemek istediği şey buydu, biliyordum ama o hala tepki vermemişti. Aramızda oluşan uzun sessizlikte tekrar sigarasını çıkarmıştı. Derin bir nefes alıp bana döndü.
-Şeytan gerçek ve o boynuzlu ve kuyruklu küçük kırmızı bir adam değil. O da güzel olabilir çünkü o düşmüş bir melek. Ve o Tanrı'nın favorisi.
O sensin, Yoongi.
Aniden telefonu çalmaya başladığında hâlâ bana bakmaya devam ediyor ve telefonunu duymuyor oluşu beni biraz rahatsız ediyordu.
-Açmayacak mısın?
Sorumla tekrar denize doğru dönerken kafasını iki yana salladı.
-Önemli olduğunu sanmıyorum.
-Hayatımız verdiğimiz ani kararlarla bambaşka bir hal alır, Yoongi. Neden seni aradıklarını, acil olup olmadığını cevap veremeden bilemezsin.
Selam!
Umarımbeğenmişsinizdir. Yorumlarınızı bekliyorum.
Seviliyorsunuz.~♡
3 hafta boyunca burada yokum.:' Cuz I have a lots of exam. Fuck my life. Thank u, next.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
